عقیق: متن
پرسش های مطرح شده وپاسخ مرکز بحث های اعتقادی بدین شرح است:
آیا گریستن و گریاندن در عزاداری برای مردگان
با پذیرش قضای الهی قابل جمع است؟
پاسخ: هیچ
ارتباطی بین این دو موضوع وجود ندارد، پذیرش قضا و قدر خداوند عزوجل با گریستن و
عزاداری برای مردگان هیچ منافاتی ندارد. چون اظهار اندوه در شرایطی همچون از دست
دادن عزیزان امری پسندیده و تحسین شده می باشد، چرا که موجب رهایی انسان از غم و
اندوه می شود و نشانه ی بزرگداشت میت و تجدید پیمان محبت با اوست. این از آدابی
حسنه و مقبول نزد عقلاء به حساب می آید.
رسول
خدا(ص) در تشییع جنازه ی فرزندش ابراهیم(ع) فرمود: دیده می گرید و قلب می سوزد ولی
چیزی نمی گوییم که خشم پروردگار را در پی داشته باشد، ما برای تو محزونیم ای
ابراهیم.( الكافي 3/72, و البحار (22/157
از
این گذشته گریه و اظهار حزن بر مصیبت های معصومین(ع) در حقیقت-علاوه بر
آنچه که ذکر شد- بزرگداشت شعائر دینی و مستحکم تر کردن پایه های مذهب و ترویج
ولایت حقه ی آنان و در نتیجه تایید و تبلیغ عقایدشان می باشد و تنها مساله ای عاطفی
نمی باشد.
منبع:شفقنا
