عقیق: در کتاب نقش اخلاق پیامبر(ص) در پیشرفت اسلام  آمده است: نحوه اسلام آوردن "عدی بن حاتم طایی" نمونه ای از تکریم و احترام مردم توسط رسول خدا(ص) و تاثیر آن است. عدی پسر حاتم طایی داستان گرویدن خود به اسلام را چنین بیان می کند.

من در ابتدا مسیحی بودم. در میان قوم و قبیله خود، قدرت و شوکت داشتم. هیچ عربی را به اندازه رسول خدا(ص) دشمن نمی دانستم، اسلام روز به روز گسترش می یافت و من هر لحظه انتظار حمله سپاهیان مسلمان را به قبیله خود می کشیدم، به یکی از غلامانم دستور دادم تعدادی شتر چالاک را آماده و در جایی نگهداری کند تا در صورت لزوم از آن ها برای فرار استفاده کنم. روزی همان غلام به من گزارش داد سپاهیان اسلام در همان حوالی دیده شده اند.

 من زن و فرزندانم را سوار کردم و به شام که محل زندگی مسیحیان بود گریختم. به خاطر عجله ای که داشتم، خواهرم را فراموش کردم. مسلمانان گروهی از قبیله عدی از جمله خواهر وی را اسیر کرده نزد رسول خدا(ص) بردند، و آن ها را در کنار مسجد در جایگاه اسیران جای دادند و خواهر عدی که بانویی زرنگ و جسور بود برخاست و گفت: ای رسول خدا، پدرم مرد و سرپرستم مرا تنها گذاشت و گریخت. بر من منت بگذار و مرا آزاد کن، حضرت رسول (ص) فرمود: سرپرست تو که بود؟ پاسخ داد: عدی بن حاتم (برادرم) حضرت فرمود: همان که از خدا و رسولش گریخت سپس از آنجا گذشت.

دختر حاتم طایی تا سه بار درخواست خود را مطرح کرد. خودش می گوید: مایوس شده بودم و تصمیم نداشتم روز سوم درخواست خود را مطرح کنم. اما مردی که در پشت سر حضرت حرکت می کرد و بعدا فهمیدم "علی بن ابیطالب" است، به من اشاره کرد که امروز درخواست خود را تکرار نما، من نیز با همان سخنان روزهای گذشته، خواهان آزادی شدم. حضرت فرمود: مقدمات سفرت را آماده کرده ام عجله مکن هرگاه افرادی مورد اعتماد از قبیله ام به شام رفتم. توشه سفرم را پیامبر(ص) تهیه کرده بود. دختر حاتم طایی برادرش را در آن جا سخت نکوهش کرد، که چرا خانواده خود را از معرکه بیرون برده اما وی را تنها گذاشته است.

عدی از خواهرش عذرخواهی کرد. و برای رفتن به حضور پیامبر(ص) از او نظر خواست. خواهرش گفت: صلاح تو در این است که نزد او بروی، اگر واقعا محمد(ص) پیامبر باشد با گرویدن به او سعادتمند می شوی و اگر هم پادشاه باشد شخصی چون تو در دربار وی ذلیل نخواهد شد. عدی می گوید: به سوی مدینه حرکت کردم، در مسجد به خدمت رسول خدا(ص) رسیدم. حضرت به احترام من از جای برخاست و مرا به خانه برد. در راه خانه، پیرزنی به او برخورد، و مدتی طولانی آن بزرگوار را سر پا نگه داشت و حضرت بدون اینکه کمترین اظهار ناراحتی کند به حرفهای او گوش داد. با خود گفتم به خدا این روش شاهان نیست. در خانه اش مرا به روی زیراندازی از لیف خرما نشاند و خودش روی زمین نشست. باز با خود گفتم این نیز از رفتار شاهان نیست. وی در نتیجه رفتار و تکریم پیامبر(ص) اسلام آورد و جز یاران با وفای حضرت علی (ع) بود.
 
از جمله مطالب گردآوری شده در این کتاب می توان به "ویژگی ها و صفات پیامبر(ص)"، "ویژگی های فردی و خانوادگی پیامبر اسلام(ص)" و "اخلاق اجتماعی پیامبر(ص) و نقش آن در جذب افراد و پیشرفت اسلام" اشاره کرد.