عقیق:تاریخ برای انسان آیینه‌ی پند و اندرز است. در خلال مطالعه تاریخ است که ما با افرادی آشنا می‌شویم که با وجود قرار داشتن در فضای ایمان و هدایت، گمراه شدند و دیگران را نیز گمراه کردند . برخی دیگر نیز در جمع افراد درنده خو و بیدادگر قرار داشتند و راه هدایت را در پیش گرفتند و بر ضد ستم و غضب الهی مبارزه کردند.
یکی از شخصیت‌های برجسته‌ای که خود را از میان محافل کفر، شرک و گمراهی بیرون آورد، معاویه بن یزید بن معاویه معروف به معاویه ثانی است.
وی اگر چه در خانواده فاسد، گمراه و ستمگر یزید بزرگ شد، با اراده نیرومند بر عادات و رسوم زشت خانواده خود شورید و با جدایی از آل امیه به اهل بیت اطهار(ع) پیوست.
در این کتاب سعی شده، داستان زندگی معاویه ثانی و ماجرای کناره گیری وی از حکومت اموی بیان شود.
نویسنده در این کتاب علاوه بر بیان زندگی معاویه دوم مطالبی را درباره مومن آل فرعون(آسیه)، جوانان کهف، شاعر ابیوردی و خالد بن سعید بن عاص به اختصار بیان می‌کند که این افراد از جمله کسانی هستند که با وجود شرایط سخت زمانه خود برای پذیرش راه حق به مبارزه با کفر پرداختند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «معاویه بن یزید در حالی که امید می‌رفت حکومت را برای بنی امیه تثبیت کند و آن را ادامه دهد از خلافت کناره گرفت و پس از کناره گیری از خلافت کسی را به عنوان جانشین خود انتخاب نکرد و جانش را از دست داد و پیش از مرگ، خانواده اش را رسوا و خوار کرد».
این کتاب در قطع وزیری و در شمارگان 2 هزار نسخه چاپ و منتشر شده است و در فروشگاه‌های بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در اختیار علاقه‌مندان قرار دارد.

منبع:آستان قدس رضوی

211008