عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۲۰۳۱۲
تاریخ انتشار : ۰۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۷:۰۱
بسیاری از موارد است که انجام یک کار خوب در زمانی مناسب، باعث عاقبت به خیری انسان می ­شود.

عقیق:شتاب داشتن در کار­های خوب و پیشی­ گرفتن از دیگران در انجام آن دو نوع ثمره و نتیجه را دربر دارد:

 ثمره­ دنیوی
1) پیشرفت جامعه
از جمله نتایج دنیایی و مادی این کار می­ توان به این موارد اشاره داشت: نخست آن که جامعه رو به پیشرفت می­نهد؛ چراکه پیشرفت جامعه در گرو انجام گرفتن به موقع کار­های خوب است. اگر روحیه ­ مسابقه در انجام کار­های نیک در جامعه نهادینه شود، کار­ها با شتاب بیشتری پیش میرود.

2) ایجاد انگیزه در دیگران

نتیجه دیگر مسابقه، آن است که جامعه به انجام کار­های خیر تشویق می­شود و هر کسی می­ کوشد تا نخستین کسی باشد که کار خوبی را انجام می­دهد و در حقیقت جامعه با حالت عاطفی خاصی رو به رو می­شود که هرکسی در جست و جوی یافتن کار­های خوب است.

3) ظهور و بروز کارهای خیر در جامعه

فایده دیگر مسابقه این خواهد بود که کار­های خیر علنی و آشکارا انجام و در چشم دیگران مطرح شود؛ زیرا در مسابقه، دست کم دو نفر مشارکت خواهند داشت و این گونه است که به صورت آشکار کار­های خیر مطرح و در جامعه منتشر و رقابت برای پیش تازی میان مردمان پدید می­ آید.

نتایج معنوی و اخروی
در مورد نتایج معنوی و اخروی سبقت و شتاب در کار­های نیک نیز می ­توان گفت: بسیاری از موارد تأخیر در انجام دادن کاری، موجب از دست رفتن فرصت­ها شده و ممکن است انسان دیگر آن میل اولیّه را برای انجام آن نداشته باشد.

به همین سبب توصیه شده که هرگاه انسان خواهان انجام کار خوبی است، شتاب نموده و برعکس هرگاه قصد انجام کار ناپسندی را داشت، کمی درنگ کند.بسیاری از موارد است که انجام یک کار خوب در زمانی مناسب، باعث عاقبت به خیری انسان می ­شود.[1]

از دیگرسو، خداوند از کار­های نیک، آنی را دوست دارد که در انجام آن شتاب شود.[2]البته باید یادآور شد که، تنها کسانی به این توفیق دست می ­یابند که به فرموده­ خداوند متعال این­گونه باشند:« و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج مى ‏دهند و با این حال، دل­هایشان هراسناک است از اینکه سرانجام به سوى پروردگارشان بازمى ‏گردند، (آرى) چنین کسانى در خیرات سرعت مى‏ کنند و از دیگران پیشى مى‏ گیرند«3

 

پی نوشت ها:

[1]. کلینی، محمد؛ الکافی، تهران، انتشارات اسلامیه، 1362، چ دوم، ج2، ص142-143.
[2]. همان.
[3]. مومنون/60-61.

منبع:جام

211008


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین