عقیق: رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله:

أوحَى اللّه ُ إلَیَّ أن یا أخا المُرسَلِینَ یا أخا المُنذِرِینَ أنذِرْ قَومَکَ لا یَدخُلُوا بیتا مِن بُیوتی و لأحَدٍ مِن عِبادِی عندَ أحَدِهِم مَظلِمَةٌ ، فإنّی ألعَنُهُ ما دامَ قائما یُصَلِّی بینَ یَدَیَّ حتّى یَرُدَّ تلکَ المَظلِمَةَ ، فَأکُونَ سَمعَهُ الذی یَسمَعُ بهِ ، و أکُونَ بَصَرَهُ الذی یُبصِرُ بهِ ، و یکونَ مِن أولیائی و أصفِیائی ، و یکونَ جارِی مَع النَّبِیِّینَ و الصِّدِّیقینَ و الشُّهَداءِ فی الجَنَّةِ (1)

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

خداوند به من وحى فرمود که: اى از تبار پیامبران! اى از تبار هشدار دهندگان! به قوم خود هشدار ده که هرگاه یکى از آنان نسبت به یکى از بندگان من مظلمه اى به گردن داشته باشد، به هیچ یک از خانه هاى من وارد نشود؛

زیرا تا زمانى که در برابرمن به نماز ایستاده او را لعنت کنم مگر این که آن مظلمه را رد کند.

در این صورت گوش شنوا و چشم بیناى او شوم و از دوستان و برگزیدگان من باشد ؛ و در بهشت، همراه پیامبران و صدّیقان و شهیدان ، همسایه من شود.