*دشمن کار فرهنگی اش را بروی این قرار داده که ما را نسبت به سه چیز بی اعتقاد کند، اول فرهنگ شهادت و پیروی از شخصیتی به نام حسین علیه السلام دوم انتظار و مهدویت، سوم دور کردن جوانان از روحانیت و مرجعیت.

*امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر زمین خالی از حجت خدا باشد اهل خود را می بلعد، این یکی از اعتقادات ماست که باید حتما ولی خدا روی زمین باشد الان ما به برکت حجت خدا داریم روزی می خوریم، به برکت ولی خدا از آسمان باران  می بارد.

*احمد بن اسحاق از حضرت عسکری پرسید: قبول دارم زمین نباید از حجت خدا خالی شود ولی می خواهم قلبم آرام شود، حضرت به او فرمود: اگر تو نزد خدا و ولی خدا عزیز نبودی هرگز امام بعد خود را به تو نشان نمیدادم سپس رفت از اتاق خارج شدو زمانی که برگشت بر دوش حضرت عسکری فرزند زیبا رویی بود، کودک خردسال با زبان فصیح عربی فرمود: السلام علیک یا احمد بن اسحاق، احمد جواب داد علیک السلام شما که هستی؟ حضرت پاسخ داد: انا بقیه الله فی ارضه.

*اگر می خواهیم به دیدار امام عصر نائل شویم یک راه بیشتر ندارد آن هم این است که باید پیش خدا و ولی خدا عزیز شویم، ماچگونه میتوانیم عزیز شویم؟ تنها راه آن ترک گناه است اگر ترک گناه کردی در پیش ولی خدا عزیز میشوی.

*گفتم شبی زمهدی اذن نگاه خواهم                                           گفتا که من هم از تو ترک گناه خواهم

*یاابن الحسن با گناهانی که از خود ساختم ظهورت را عقب انداختم. عده ای از جوانان رفتند خدمت آیت الله بهجت پرسیدند چه کار کنیم عاقبت بخیر شویم؟ حضرت آیت الله بهجت پاسخ دادند گناه نکنید، پرسیدند چه کار کنیم از جوانی خوب استفاده کنیم؟ پاسخ دادند گناه نکنید، سوال کردند چکار کنیم امام زمان(عج) را ببینیم؟ ایشان باز پاسخ داند گناه نکنید.

ماجرای شفای موسوی قهار

استاد سید قاسم موسوی قهار مداح و مناجات خوان معروف و محبوب کشورمان در این جلسه با اشاره به بیماری خود گفت: مدت دو سال از بیماری گرفتگی صدا و  حنجره ام گذشت شب 23 ماه رمضان آمدم حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی آن حالی که باید می آمد نیامد، آن اشک و ارتباطی که باید می آمد نیامد، چون اشک خیلی چاره ساز است بی تفاوت به اشک نباشیم، اشک درهای بسته را باز می کند، در کتاب نسیم سحر که از اشعار بنده است گفتم: اشک تو را از زمین به آسمان  می برد/دست تو را می کشد به کهکشان می برد. اگر بگوییم اشک تو را به کربلا می برد بی انصافی است چون کم است، اشک تو را به عرش خدا می برد، خداکند آن اشک را مولایمان به ما بدهد، شب 23 ماه رمضان به حرم سیدالکریم رفتم ولی نمی توانستم بخوانم. در پی اشک  می گشتم . یک پیرزنی از آن طرف ضریح با گریه و صدای بلند گفت: یاسیدالکریم بحق شب شهادت علی علیه السلام  موسوی قهار را شفا بده. من با خودم گفتم آن زن آن طرف است چه میداند موسوی قهار الان اینجاست، همین باعث شد این اشک چاره ساز بطرف ما آمد، با اشک ارتباط برقرار شد تاجایی که فردای آن روز فرزندانم داد میزدند بابا دارد حرف می زند چون حرف هم نمی تواستم بزنم، ده روز به محرم مانده بود خواندن را شروع کردم با گام های پایین، روز اربعین در محبان الرضا صدای من در حال نوحه خوانی باز شد که فیلم آن نیز موجود است که لحظه ای که عنایتی شد یک حالتی بوجود آمد چه در صدا و چهره من چه در چهره مستمعین، در طول این مدت خیلی طعنه ها شنیدم، اگر بناست گردن کج کنید در خانه ی مولا علی(ع) در خانه ی امام حسین(ع) در خانه طبیبی که دست رد به سینه ات نمی زند بروید. در خانه طبیبی که به ما امیداواری بدهد و با آبروی ما بازی نکند و آن هم جز مولا چه کسی است، جز علی(ع) چه کسی است.