عقیق: فضيلت و كمال مولى اين است كه على(ع (پس از رسول خدا حليم‏ترين و بردبارترين انسان بود و آنچنان كه معروف است احدى را در مقابل بديها و اسائه ادبهايش مقابله به مثل نكرده و بدى نكرد و اين مهم است زيرا اسائه در برابر اسائه، و سزاى بدى را با بدى دادن شرعا بلا مانع است و بقول قرآن: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ و نيز احسان در برابر احسان خوب است ولى چندان مهم نيست و بقول قرآن: هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ امّا احسان در برابر اسائه و سزاى بدى را با نيكى تلافى كردن مهمّ و كمال انسانى است و مولى على (ع) اينگونه بود.

بعنوان نمونه:
 در قضيه جنگ جمل هنگامى كه حضرت پيروز شده و به مروان حكم دست يافت با همه بغض و عداوتى كه مروان نسبت به على(ع) داشت امّا مولى او را مورد عفو و بخشش قرار داد.
و در همان جنگ جمل وقتى كه مولى عبد اللّه بن زبير را اسير ساخت او را عفو نمود درحالى‏ كه وى به مولى دشنام داده و ناسزا مى‏ گفت و على(ع) فرمود: زبير از جنگ با ما پشيمان بود ولى پسرش او را تحريض نمود و نيز سعد بن عاص را مورد عفو قرار داد با اينكه از دشمنان سر سخت مولى بود.

و نيز در جنگ جمل وقتى كه بر عايشه يعنى برافروزنده آتش جنگ دست يافت پس از پيروزى در جنگ حضرت ابدا متعرض عايشه نشده بلكه به احترام رسول خدا(ص) او را همراه بيست زن محترمانه به مدينه‏ فرستاد و نيز از مردم بصره كه در جنگ جمل عليه امام شركت كرده بودند پس از پيروزى مورد عفو قرار داد .

و نيز در جنگ صفين هنگامى كه لشكريان معاويه بر شريعه مسلط شدند ياران على را از آب ممانعت كردند امّا هنگامى كه به فرمان مولى لشكر معاويه از كنار شريعه آب پراكنده شد و اصحاب على بر آن مسلط شدند خواستند مقابله به مثل نموده و مانع شوند از ورود اصحاب معاويه به شريعه ولى على(ع) اجازه نداده و فرمود: گوشه‏ اى از آبراه را باز كنيد تا آنها و حيواناتشان از آب استفاده كنند زيرا كه تيزى شمشير ما آنها را بس است يعنى ما مردانه مى‏ جنگيم.

و نيز برخوردهاى شگفت‏ انگيز مولى على(ع) با قاتل خود ابن ملجم مرادى لعنه اللّه معروف خاص و عام است و ما چه مى‏ گوئيم: اين مالك اشتر است كه يكى از شاگردان مكتب على است و در كوچه ‏هاى كوفه وقتى خار و خاشاك و يا خاكروبه بر سر و روى او ريختند به مسجد آمده و براى آن شخص استغفار نمود اگر شاگردان على اينگونه بزرگوارى نشان مى‏ دهند پس على بايد در اوج قلّه لطيف عفو و حلم باشد.

:پی نوشت

شرح كشف المراد، ص: ۴۷۳.

منبع:افکارنیوز