- واکنش آیت الله رئیسی به شعر صف اول+فیلم
- نغمه ساز / نوبت دوم/ مروری بر آثار ماندگار حاج سیدمحمد جوادی
- علت علاقه ویژه زنجانی ها به آیت الله رئیسی/ اخلاص و صفای باطن ایشان مشهود بود
- ولایت پذیری محض و پیگیری امور مردم از بارزترین ویژگی های رئیس جمهور شهید بود
- نغمه ساز / نوبت اول/ مروری بر آثار ماندگار حاج حیدر توکلی
شخصی خیلی دنبال امام زمان (عج) می گشت.مسجد کوفه، مسجد سهله، این طرف آن طرف، خودش را به آب آتش زد. تا بالاخره از طریقی فهمید که امام زمان (عج) فلان روز، فلان شهر و فلان خانه تشریف دارند. آمد دید خانه زنی است که جوانش مرده است و سید بزرگواری هم نشسته؛ آقا به او فرمود چقدر خودت رو به این طرف و آن طرف می زنی؟ مثل این زن باش، ما به خانه ات می آییم!
عقیق: کمتر کسی است که در ایران به تماشای تلویزیون نشسته باشد و معلم قرآنی که سالهاست با تخته و گچ مهمان خانه های مردم می شود را نشناسد.
خودش تعریف می کرد: «یک نفر در حرم امام رضا علیه السلام از من پرسید چند سال است که طلبه هستی؟ گفتم بیست سال! گفت امام علی علیه السلام هر وقت اصحاب خودش را می دید، خوشحال می شد شما که بیست سال است روحانی هستی، یک مرتبه شده که حضرت مهدی (ع) به تو نگاه کند و لذت ببرد؟ گفتم نمی دانم»
استاد محسن قرائتی ریاست هیئت امناء بنیاد فرهنگی حضرت مهدی(عج) را بر عهده دارد؛ جایی که به پرسش، آموزش و پژوهش درباره امام عصر علیه السلام می پردازد و هدف آن ترویج و معرفی فرهنگ مهدویت و آشناسازی اقشار جامعه به ویژه نسل جوان با شخصیت امام مهدی علیه السلام است.
درس و نکته های استاد درباره امام موعود مثل همیشه خواندنی است که در ادامه گزیده آن از نظرتان می گذرد...
اعتقاد به امام زمان فطری است
فطری یعنی چه؟ یعنی چیزی که چهار تا هر دارد هر،هر،هر،هر دارد !
مثال: علاقه مادر به بچه فطری است. چرا ؟ چون در هر زمان، در هر مکان، در هر سن در هر رژیم و حکومتی مادر بچه اش را دوست دارد اما فلفل خوردن و پوشیدن لباس عربی فطری نیست. چیزی فطری است که در هر زمان، هر سن، و هر جامعه یک طور باشد.
امید به آینده در فطرت بشر است؛ چون همه مردم دنبال آینده خوب هستند. در طول تاریخ بشر اینچنین بوده است و انسان همیشه به دنبال یک حکومت عادلانه و حق است و این علاقه به یک آینده روشن و بهتر که در تمام روحیه ها هست فطری است.عقل هم اجازه نمی دهد که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار باشند و بعد چهار تا متجاوز مثل گرگ بیایند چهار تا مظلوم مثل میش را بخورند. برای همین وجود یک حکومت عدل ضرورت است.
قرآن هم می فرماید . «وعدالله الذین امنو منکم و عملو الصالحات » خدا وعده داده به مؤمنان نیکوکار که «لیستخلفنهم فی الارض» تا در زمین آنها خلیفه و حاکم شوند. «و ارسل رسوله بالهدی » پیغمبر اسلام را همراه با هدایت و دین فرستاد و تا «لیظهره علی الدین کله» اینکه اسلام در سراسر دنیا منتشر شود و ظهور یابد. «و لقد کتبنا فی الزبور» در کتاب زبور داوود نوشتیم «ان الارض یرثها عبادی الصالحون» بندگان صالح حکومت را به دست خواهند گرفت و آینده بشر با حکومت حق است. «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض» ما تصمیم داریم و سنت و قانون وبرنامه حتمی ما این است که مستضعفین کره زمین حکومت را به دست بگیرند...
انتظار صبر است، نه احتظار
انتظار یک عمل است، نه حالت. چون می فرماید «افضل الاعمال انتظار الفرج» نه « افضل الحالات»
معلوم می شود انتظار سکوت و احتضار و سکون نیست. در روایت است که انتظار مثل رزمنده، ثواب غلطیدن در خون را دارد، مثل انسان شهیدی که در خون خودش می غلتد! ولی اگر ما منتظر باشیم مثل هروئینی هایی که کنار کوچه چرت می زنند، این ثواب غلتیدن در خون را دارد!؟
نکته دیگر اینکه منتظر اسم فاعل و منتظر است مفعول است ؛ پس منتظر با منتظر باید یک سنخیت و شباهتی داشته باشند. کشاورز منتظر میوه است. مستکشف منتظر کشفیات است. مخترع منتظر اختراع است و والدین منتظر فرزند هستند. باید بین این دو سنخیت باشد. ما که منتظر آقا هستیم، باید رفتارمان با رفتار آفا یک سنخیتی داشته باشد. پس منتظر یعنی انسان تلاشگر.
امام صادق علیه السلام فرمود «من سر ان یکون من اصحاب القائم » کسی که دوست دارد از اصحاب حضرت مهدی باشد «فلینتظر» منتظر باشد «و لیعمل بالورع» تقوا داشته باشد. «محاسن الاخلاق و هو منتظر» منتظر باشد. «و لیعمل بالورع» تقوا داشته باشد. « و محاسن الاخلاق و هو منتظر» اخلاق خوب داشته باشد. امام سجاد علیه الاسلام فرمود کسانی که منتظر آقا امام زمان هستند «الدعاه الی دین الله » تبلیغ می کنند برای دین خدا «سرا و جهرا» علنی و مخفیانه. یعنی صبح تا شام تلاش می کنند برای دین شان! این معنای انتظار است ...
می گویی چرا تکان نمی خوری ؟ می گوید: امام زمان می آید کارها را درست می کند! مثل کسانی که در تاریکی می نشینند و منتظر خورشیدند! منتظرن خورشید بتابد اما در تاریکی نمی نشینیم، لامپی روشن می کنیم! یا زمستان منتظر هوای گرم تابستان هستیم اما بخاری روشن می کنیم.
بعضی معنای «انتظار» را نفهمیده اند؛ مثل محبت، عشق و مودت به علی علیه السلام! می گوید: علی گویم، علی جویم: علی پویم، علی مولای درویشان ... علی در جبهه، در نماز جمعه و جماعت، در محراب، روی منبر، سر درس، بیل به دست، در مزرعه بود؛ آیا آنجا که علی علیه اسلام بود ما هستیم !؟
نمی شود کسی بگوید یا حجه بن الحسن دوستت دارم ولی سهم امام ندهد! مثلاً پول یکی را بردارد، بعد بگوید آقا بنده ارادتمندم، چاکرم، مخلصم، دو لیتر برایت گریه می کنم و دعای ندبه می روم، اسم بچه ام را مهدی می گذارم، سینه هم می زنم اما سهم امام نمی دهم!
شما اگر منتظر مهمان هستی در خانه نمی خوابی و اگر بخوابی، پس معلوم می شود منتظر نیستی؛ مردی که منتظر مهمان است می آید درب خانه، سر کوچه می ایستد و زنی که منتظر مهمان است، سبزی اش را پاک می کند سفره اش را آماده می کند. کسی می تواند منتظر باشد که خبر از جنایت تاریخ داشته باشد. بفهمد که در تاریخ چه می گذرد و بفهمد حضرت مهدی علیه السلام چه مصلحی است
حدیث داریم «من مات و لم یعرف امامه مات میتهً جاهلیهً» یعنی اگر انسان ، امام را نشناسند دین ندارد! درباره اهمیت شناخت امام دعائی داریم که « اللهم عرفنی نفسک فانکان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک الهم عرفنی رسولک فإنک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی» می گوییم: خدایا بدرستی که تو اگر خودت را به من نشناسانی نمی توانم پیغمبرت بشناسم. خدایا اگر پیغمبرت را نشناسم امام را هم نمی شناسم، امام را به من بشناسان ، اگر نشناسانی کج می روم ! یعنی انسان اگر امام و حجت خود را نشناسد. از دین گمراه می شود ! بنابر این انحراف وقتی است که انسان امام زمانش را نشناسد. البته شناخت نه در حدی که پسر امام حسن عسگری(ع) است این شناخت شناسنامه ای است.
لشکر حر از طرف یزید راه بر امام حسین علیه السلام بستند ولی حضرت فرمود: به همه آنها آب بدهید، یکی دیر آمد گفت این را هم آب بدهید و یکی از آنها هم که نمی توانست درست آب بخورد حضرت با دست مبارک خودش به او آب داد! چه کسی دیده که فردی به دشمنش با محبت آب دهد؟ اینکه حر توبه کرد به خاطر این محبت بود ببینید چقدر روح بزرگ است، چون پدر امت است.
این هم که می گویند امام زمان علیه السلام با شمشیر می آید، شمشیر برای کسانی است که جز منطق زور چیزی دیگری نمی فهمند، مثل اسرائیلی ها! آیا قابل نصیحت هستند؟ سازمان ملل می تواند آنها را مهار کند؟ چه قدرتی می تواند؟ این منطق زور است. ولی امام زمان سر تا پا مهر است. چون می فرماید. «ولاناسین لذکرکم» ما لحظه ای شما را فراموش نمی کنیم.
شخصی خیلی دنبال امام زمان می گشت.مسجد کوفه، مسجد سهله، این طرف آن طرف، خودش را به آب آتش زد. تا بالاخره از طریقی فهمید که امام زمان فلان روز، فلان شهر و فلان خانه تشریف دارند. آمد دید خانه زنی است که جوانش مرده است و سید بزرگواری هم نشسته؛ آقا به او فرمود چقدر خودت رو به این طرف و آن طرف می زنی؟ مثل این زن باش، ما به خانه ات می آییم! می گوید از این زن تحقیق کردم متوجه شدم که او در زمان رضا شاه لعنتی که حجاب را بر می داشت، هفت سال برای حفظ عفاف و حجابش از خانه بیرون نیامد که مبادا پاسبان های زمان رضا شاه چادر از سرش نکشند.
افراد زیادی از من پرسیده اند که چه کنیم امام زمان را ببینیم؟ گفته ام چشمت گناه نکند لیاقت ملاقات پیدا می کنی. شما اگر توی یک ظرفی حنا دست کردی، ظرف بعد از شستن هم بوی حنا می دهد. البته ما وظیفه نداریم کارهایمان را تعطیل کنیم، برویم دنبال دیدن امام زمان ! کما اینکه وظیفه نداشتند یاران امام صادق علیه السلام بروند دنبال دیدن امام صادق! آنچه مهم است، شناخت و اطاعت است، گرچه زیارت و ملاقات هم یک ارزش است اماما چنین تکلیفی نداریم. حدیث می فرماید «اتقوالله» تقوا داشته باش، امام به شما توجه می کند.
منبع: جهان نیوز
کدخبرنگار:211001
خودش تعریف می کرد: «یک نفر در حرم امام رضا علیه السلام از من پرسید چند سال است که طلبه هستی؟ گفتم بیست سال! گفت امام علی علیه السلام هر وقت اصحاب خودش را می دید، خوشحال می شد شما که بیست سال است روحانی هستی، یک مرتبه شده که حضرت مهدی (ع) به تو نگاه کند و لذت ببرد؟ گفتم نمی دانم»
استاد محسن قرائتی ریاست هیئت امناء بنیاد فرهنگی حضرت مهدی(عج) را بر عهده دارد؛ جایی که به پرسش، آموزش و پژوهش درباره امام عصر علیه السلام می پردازد و هدف آن ترویج و معرفی فرهنگ مهدویت و آشناسازی اقشار جامعه به ویژه نسل جوان با شخصیت امام مهدی علیه السلام است.
درس و نکته های استاد درباره امام موعود مثل همیشه خواندنی است که در ادامه گزیده آن از نظرتان می گذرد...
اعتقاد به امام زمان فطری است
فطری یعنی چه؟ یعنی چیزی که چهار تا هر دارد هر،هر،هر،هر دارد !
مثال: علاقه مادر به بچه فطری است. چرا ؟ چون در هر زمان، در هر مکان، در هر سن در هر رژیم و حکومتی مادر بچه اش را دوست دارد اما فلفل خوردن و پوشیدن لباس عربی فطری نیست. چیزی فطری است که در هر زمان، هر سن، و هر جامعه یک طور باشد.
امید به آینده در فطرت بشر است؛ چون همه مردم دنبال آینده خوب هستند. در طول تاریخ بشر اینچنین بوده است و انسان همیشه به دنبال یک حکومت عادلانه و حق است و این علاقه به یک آینده روشن و بهتر که در تمام روحیه ها هست فطری است.عقل هم اجازه نمی دهد که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار باشند و بعد چهار تا متجاوز مثل گرگ بیایند چهار تا مظلوم مثل میش را بخورند. برای همین وجود یک حکومت عدل ضرورت است.
قرآن هم می فرماید . «وعدالله الذین امنو منکم و عملو الصالحات » خدا وعده داده به مؤمنان نیکوکار که «لیستخلفنهم فی الارض» تا در زمین آنها خلیفه و حاکم شوند. «و ارسل رسوله بالهدی » پیغمبر اسلام را همراه با هدایت و دین فرستاد و تا «لیظهره علی الدین کله» اینکه اسلام در سراسر دنیا منتشر شود و ظهور یابد. «و لقد کتبنا فی الزبور» در کتاب زبور داوود نوشتیم «ان الارض یرثها عبادی الصالحون» بندگان صالح حکومت را به دست خواهند گرفت و آینده بشر با حکومت حق است. «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض» ما تصمیم داریم و سنت و قانون وبرنامه حتمی ما این است که مستضعفین کره زمین حکومت را به دست بگیرند...
انتظار صبر است، نه احتظار
انتظار یک عمل است، نه حالت. چون می فرماید «افضل الاعمال انتظار الفرج» نه « افضل الحالات»
معلوم می شود انتظار سکوت و احتضار و سکون نیست. در روایت است که انتظار مثل رزمنده، ثواب غلطیدن در خون را دارد، مثل انسان شهیدی که در خون خودش می غلتد! ولی اگر ما منتظر باشیم مثل هروئینی هایی که کنار کوچه چرت می زنند، این ثواب غلتیدن در خون را دارد!؟
نکته دیگر اینکه منتظر اسم فاعل و منتظر است مفعول است ؛ پس منتظر با منتظر باید یک سنخیت و شباهتی داشته باشند. کشاورز منتظر میوه است. مستکشف منتظر کشفیات است. مخترع منتظر اختراع است و والدین منتظر فرزند هستند. باید بین این دو سنخیت باشد. ما که منتظر آقا هستیم، باید رفتارمان با رفتار آفا یک سنخیتی داشته باشد. پس منتظر یعنی انسان تلاشگر.
امام صادق علیه السلام فرمود «من سر ان یکون من اصحاب القائم » کسی که دوست دارد از اصحاب حضرت مهدی باشد «فلینتظر» منتظر باشد «و لیعمل بالورع» تقوا داشته باشد. «محاسن الاخلاق و هو منتظر» منتظر باشد. «و لیعمل بالورع» تقوا داشته باشد. « و محاسن الاخلاق و هو منتظر» اخلاق خوب داشته باشد. امام سجاد علیه الاسلام فرمود کسانی که منتظر آقا امام زمان هستند «الدعاه الی دین الله » تبلیغ می کنند برای دین خدا «سرا و جهرا» علنی و مخفیانه. یعنی صبح تا شام تلاش می کنند برای دین شان! این معنای انتظار است ...
می گویی چرا تکان نمی خوری ؟ می گوید: امام زمان می آید کارها را درست می کند! مثل کسانی که در تاریکی می نشینند و منتظر خورشیدند! منتظرن خورشید بتابد اما در تاریکی نمی نشینیم، لامپی روشن می کنیم! یا زمستان منتظر هوای گرم تابستان هستیم اما بخاری روشن می کنیم.
بعضی معنای «انتظار» را نفهمیده اند؛ مثل محبت، عشق و مودت به علی علیه السلام! می گوید: علی گویم، علی جویم: علی پویم، علی مولای درویشان ... علی در جبهه، در نماز جمعه و جماعت، در محراب، روی منبر، سر درس، بیل به دست، در مزرعه بود؛ آیا آنجا که علی علیه اسلام بود ما هستیم !؟
نمی شود کسی بگوید یا حجه بن الحسن دوستت دارم ولی سهم امام ندهد! مثلاً پول یکی را بردارد، بعد بگوید آقا بنده ارادتمندم، چاکرم، مخلصم، دو لیتر برایت گریه می کنم و دعای ندبه می روم، اسم بچه ام را مهدی می گذارم، سینه هم می زنم اما سهم امام نمی دهم!
شما اگر منتظر مهمان هستی در خانه نمی خوابی و اگر بخوابی، پس معلوم می شود منتظر نیستی؛ مردی که منتظر مهمان است می آید درب خانه، سر کوچه می ایستد و زنی که منتظر مهمان است، سبزی اش را پاک می کند سفره اش را آماده می کند. کسی می تواند منتظر باشد که خبر از جنایت تاریخ داشته باشد. بفهمد که در تاریخ چه می گذرد و بفهمد حضرت مهدی علیه السلام چه مصلحی است
حدیث داریم «من مات و لم یعرف امامه مات میتهً جاهلیهً» یعنی اگر انسان ، امام را نشناسند دین ندارد! درباره اهمیت شناخت امام دعائی داریم که « اللهم عرفنی نفسک فانکان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک الهم عرفنی رسولک فإنک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی» می گوییم: خدایا بدرستی که تو اگر خودت را به من نشناسانی نمی توانم پیغمبرت بشناسم. خدایا اگر پیغمبرت را نشناسم امام را هم نمی شناسم، امام را به من بشناسان ، اگر نشناسانی کج می روم ! یعنی انسان اگر امام و حجت خود را نشناسد. از دین گمراه می شود ! بنابر این انحراف وقتی است که انسان امام زمانش را نشناسد. البته شناخت نه در حدی که پسر امام حسن عسگری(ع) است این شناخت شناسنامه ای است.
لشکر حر از طرف یزید راه بر امام حسین علیه السلام بستند ولی حضرت فرمود: به همه آنها آب بدهید، یکی دیر آمد گفت این را هم آب بدهید و یکی از آنها هم که نمی توانست درست آب بخورد حضرت با دست مبارک خودش به او آب داد! چه کسی دیده که فردی به دشمنش با محبت آب دهد؟ اینکه حر توبه کرد به خاطر این محبت بود ببینید چقدر روح بزرگ است، چون پدر امت است.
این هم که می گویند امام زمان علیه السلام با شمشیر می آید، شمشیر برای کسانی است که جز منطق زور چیزی دیگری نمی فهمند، مثل اسرائیلی ها! آیا قابل نصیحت هستند؟ سازمان ملل می تواند آنها را مهار کند؟ چه قدرتی می تواند؟ این منطق زور است. ولی امام زمان سر تا پا مهر است. چون می فرماید. «ولاناسین لذکرکم» ما لحظه ای شما را فراموش نمی کنیم.
شخصی خیلی دنبال امام زمان می گشت.مسجد کوفه، مسجد سهله، این طرف آن طرف، خودش را به آب آتش زد. تا بالاخره از طریقی فهمید که امام زمان فلان روز، فلان شهر و فلان خانه تشریف دارند. آمد دید خانه زنی است که جوانش مرده است و سید بزرگواری هم نشسته؛ آقا به او فرمود چقدر خودت رو به این طرف و آن طرف می زنی؟ مثل این زن باش، ما به خانه ات می آییم! می گوید از این زن تحقیق کردم متوجه شدم که او در زمان رضا شاه لعنتی که حجاب را بر می داشت، هفت سال برای حفظ عفاف و حجابش از خانه بیرون نیامد که مبادا پاسبان های زمان رضا شاه چادر از سرش نکشند.
افراد زیادی از من پرسیده اند که چه کنیم امام زمان را ببینیم؟ گفته ام چشمت گناه نکند لیاقت ملاقات پیدا می کنی. شما اگر توی یک ظرفی حنا دست کردی، ظرف بعد از شستن هم بوی حنا می دهد. البته ما وظیفه نداریم کارهایمان را تعطیل کنیم، برویم دنبال دیدن امام زمان ! کما اینکه وظیفه نداشتند یاران امام صادق علیه السلام بروند دنبال دیدن امام صادق! آنچه مهم است، شناخت و اطاعت است، گرچه زیارت و ملاقات هم یک ارزش است اماما چنین تکلیفی نداریم. حدیث می فرماید «اتقوالله» تقوا داشته باش، امام به شما توجه می کند.
منبع: جهان نیوز
کدخبرنگار:211001
