»عقیق: خلیل طوال» از نویسندگان و پژوهشگران مسیحیِ قرن گذشته می‌نویسد: «قرآن بود که فکر را از قید و بندها آزاد ساخت و عقل را از اوهام رها کرد و مشعل تمدن، دانش و علوم اجتماعی را روشن ساخت. آیا قرآن ابرهای توهم را از عقل کنار نزد و درهای آزادی را برای اندیشه نگشود؟ آیا از مکارم اخلاق و صفات پسندیده سخن نگفت؟ آیا در صفحات خود از علوم و معارف گوناگون بحث نکرد؟ آیا حقوق انسان و وظایفش در زندگی، ازدواج، طلاق، قصاص و ... را شرح نداد؟ چه دانش و معرفتی هست که قرآن از آن نگفته باشد و چه مشکل اجتماعی و انسانی هست که در قرآن مطرح نشده باشد؟»

این، بخشی از کتاب «کتاب مقدس» از حجت الاسلام و المسلمین «محمدرضا زائری» بود که پس از کتاب پدر، پسر، روح القدس» تالیف کرده و در آن به سخنان برخی از بزرگان مسیحیت در لبنان درباره اسلام، پیامبر و اهل بیت ایشان می‌پردازد. در این کتاب نمونه‌های مختلفی از نویسندگان و دانشمندان مسیحی وجود دارد که درباره اسلام و پیامبر آن، به شیرینی سخن می‌گویند.

»مارون عبود» یکی دیگر از این نویسندگان است که در قصیده‌ای به مناسبت ولادت پیامبر اکرم (ص) به مدح حضرت پرداخته و می‌نویسد: «من مثل دیگران از تو نمی‌خواهم که چشمه‌ای را از زمین بجوشانی یا آسمان را بر زمین فرو آوری یا خدا و فرشتگان را آشکار سازی، برای من کتاب تو کافی است که در آن دانش سرشار وحی را شاهدم و چه معلمی بهتر از خدا؛ از وحی او مکارم اخلاق بهره می‌گیرد و شریعتش، عدل و صلح می‌آفریند، چرا که آن وجدان زنده هستی و کتاب دنیا و دین و نمونه درخشان ادبی است که به آن فخر می‌کنیم و ریسمان محکمی است که همگان به آن چنگ می‌زنیم و به حق، در آن آمده است: «ما لهذا الکتاب لا یغادر صغیره و لا کبیره الا احصاها». در سال 1633 دادگاه تفتیش کلیسا، گالیله را مجبور کرد که در سن 70 سالگی باور خود به گردش زمین را انکار کند و پس از آن او با حسرت و خواری به سر برد؛ اگر در آن زمان به تعالیم محمد بن عبدالله گوش داده بودند به سومین کتاب آسمانی، قرآن، ایمان می‌آوردند و لکه ننگ اهانت به پیری عالمان را بر صفحه تاریخ نمی‌گذاشتند. « وتری الجبال تحسبها و هی تمر مر السحاب، صنع الله الذی اتقن کل شیء»؛ «کوه‌ها را می‌بینی و گمان می‌کنی که ساکن‌اند در حالی که چون ابرها در حرکت هستند». این سخن صریح است و نیازی به تفسیر ندارد، حال چه کسی پیش از علم به محمد آموخته بود که کوه‌ها چون ابر حرکت می‌کنند؟ اگر وحی بوده پس محمد آخرین پیامبر خداست و خدا به دست او هر چه در کتاب سابقش آمده بود نسخ کرده است.«

دانشمند برجسته و پزشک مشهور لبنانی در آغاز قرن بیستم، دکتر شبلی شمیل نیز در مقاله‌ای با نام «قرآن و سازندگی» به تفصیل، پیرامون نقش قرآن در ترویج تمدن و دانش سخن گفته و پس از آنکه این مقاله با پرسش و انتقاد برخی روبرو می‌شود وی در مقاله دیگری چنین می‌نویسد: «هر چه باشد من باید به یاری قرآن برخیزم به علت ارادتی که به این کتاب و صاحبش (پیامبر) دارم؛ هر چند خودم از دین او خارج هستم؛ زیرا حقیقت چنان که می‌فهمند فقط گمشده مومن نیست و هر انسان منصف باید حق را یاری کند؛ چرا دلباخته پیامبر نباشم در زمانی که مردم چنان دلباخته کسانی مثل ناپلئون می‌شوند که او را فرا عادی تلقی می‌کنند، در حالی که فرق میان او و پیامبر مثل فرق بین زمین و آسمان است و اصلا چگونه می‌توان یک جنایتکار را با مصلحی راستین مقایسه کرد؟

آیا تمدن می‌تواند حق قرآن را ادا کند که وقتی مردم در غفلت بودند و کاری به دانش نداشتند اسلام علم را زنده کرد و پرچم حکمت برافراشت و گنج‌های معرفت را صیانت کرد [و این است که] ارادتم به صاحب شریعت محمدی کمتر از ارادتم به صاحب انجیل نیست.

»کتاب مقدس» که در 276 صفحه توسط نشر خیمه منتشر شده، می‌تواند مجموعه‌ای از سخنان خواندنی نویسندگان، دانشمندان و شاعران مسیحی در باره اسلام، پیامبر و اهل بیتش باشد که تا به امروز در ایران منتشر شده است. شما می‌توانید این کتاب را پس از تماس با مرکز پخش خیزش نو به شماره تلفن 66977580 در هر نقطه از کشور و بدون پرداخت هزینه پستی دریافت کنید.

منبع:فارس

211008