۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۰ : ۰۰
خاطره آیت الله مکارم شیرازی از ایام حج
آنها در گردابی از تضادها و تناقض ها غوطه ورند
جالب این که همه وهّابی ها به «حجرالاسود» احترام می گذارند و آن را می بوسند. هنگامی که می گوییم:این نیز قطعه سنگی بیش نیست»، می گویند: پیغمبر اکرم(ص) آن را بوسیده ما هم پیروی می کنیم و می بوسیم!
فراموش نمی کنم در سال های
نخستین که به زیارت خانه خدا مشرّف شده بودم، در مدینه، منظره عجیبی
دیدم که مرا سخت به فکر فرو برد.
گروهی به نام «آمرین به معروف» (از
متعصّبان وهّابی) با ریش های بسیار بلند، اطراف مرقد پیامبر
اکرم صل الله علیه و آله و سلم را گرفته بودند و هر کدام شلاّقی در دست داشتند و هر کس به قصد بوسیدن مرقد پیامبر صل الله علیه
و آله و سلم نزدیک می شود،
بر سرش می کوفتند و می گفتند «هذا
حدید، هذا خشب و هذا شرک؛ این ضریح یک قطعه آهن و چوب بیش نیست، این
کار شما شرک است»!
غافل از این که هیچ عاقلی آهن و چوب را به خاطر آهن و چوب نمی بوسد، بلکه این کار، حرکتی نمادین است برای اظهار علاقه و عشق و محبّت به صاحب آن قبر، همان گونه که همه مسلمین ـ حتی خود وهابی ها ـ جلد قرآن را می بوسند. آیا اظهار عشق و علاقه و محبّت به قرآن و پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم شرک است؟
هیچ عقل و منطقی با چنین عقیده ای موافق نیست. مردم جهان، پرچم کشور خود را می بوسند و به آن احترام می گذارند. آیا مقصودشان اظهار علاقه به یک قطعه پارچه بی ارزش است که شاید جزء طاقه پارچه ای بوده که بخشی از آن پرچم شده و بخش دیگری را پیراهن و شلوار کرده اند؟ به یقین، هدف آنها احترام به استقلال کشورشان است و مصداق حبّ الوطن است.
جالب این که همه وهّابی ها به «حجرالاسود» احترام می گذارند و آن را می بوسند. هنگامی که می گوییم: «هذا حجرٌ لا یضرّ و لا ینفع...؛ این نیز قطعه سنگی بیش نیست و سرنوشت ما در دست آن نمی باشد»، می گویند: پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم آن را بوسیده[2] ما هم پیروی می کنیم و می بوسیم!
می گوییم: مقصودتان این است که پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم اجازه شرک داده و این مورد مستثنی است و نوعی شرک جایز است، یا بوسیدن، دلیل بر شرک نیست؟! اینجا سکوت می کنند و پاسخی ندارند.
اضافه بر این می گوییم همه شما جلد قرآن را می بوسید و این کار را جایز می شمرید. یک قطعه چرم و مقوا چه ارزشی دارد که می بوسید؟ می گویند هدف اظهار محبّت و احترام به قرآن است!
می گوییم این کار شرک نیست؟ می گویند: صحابه رسول خدا علیه السلام نیز قرآن را می بوسیدند.
می گوییم آیا حضرت اجازه داده شما مشرک شوید؟ با این که دلیل شرک غیر قابل تخصیص است: إِنَّ اللهَ لاَ یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللهِ فَقَدْ افْتَرَی إِثْماً عَظِیم . خداوند (هرگز) شرک را نمی بخشد و گناهان پایین تر از آن را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) می بخشد و آن کس که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است».
به یقین بطلان شرک به حکم عقل قطعی ثابت شده و حکم عقل قابل تخصیص نیست. در اینجا پاسخی ندارند.
کوتاه سخن این که آنها در گردابی از تضادها و تناقض ها غوطه ورند و خودشان هم کم و بیش می دانند امّا به رو نمی آورند.
کدخبرنگار:212111
گزارش خطا
