عقیق: آیت‌الله محمدعلی جاودان، در جلسه درس اخلاق خود با اشاره به تأثیر معاشرت با دیگران بر رفتار و ایمان انسان‌ها گفت: آدمی وقتی کسی را به عنوان دوست و شفیق انتخاب می‌کند در افکار و شخصیت با او تفاوت ندارد البته گاهی ممکن است اختلافات جزیی وجود داشته باشد اما در کلیات مشترک هستند و آدمی می‌تواند با نگاه به دوستان‌اش به حد ایمانی خود پی ببرد. اگر انسان خلق نیکو نداشته باشد نمی‌تواند با آدم بداخلاق دوستی کند و حد ایمانی، اخلاقی و رفتاری انسان در وجود دوستان‌اش متجلی است. 

آیت‌الله جاودان با اشاره به تاثیر خلق و رفتار دیگران بر میزان ایمان افراد تصریح کرد: انسانی که دل‌اش برای ایمان و خودش می سوزد با هر کسی دوستی نمی‌کند همان‌طور که آدمی مواظب است تا غذای خوب تناول کند باید مراقب سلامت رو‌ح‌اش باشد. انسان به هر میزانی در اثر معاشرت با دیگران از آنها تأثیر می‌گیرد مگر آنکه آدمی به درجه‌ای برسد که بر دیگران تاثیر بگذارد که چنین شخصیتی بسیار کمیاب است.

وی افزود: من برای انتخاب یکی از رفقای خود در سخنان‌اش دقت کردم تا غیبتی وجود نداشته باشد، وقتی برایم اطمینان حاصل شد با او رفاقت کردم اما در چند جلسه قرار آن فرد بسیار بدقولی کرد و من فهمیدم او در ارتباط دوستی‌اش غل و غش دارد لذا دیگر او را از جمع دوستانم خارج کردم که البته همواره به او روی خوش نشان می‌دهم او را جزء دوستان خودم نمی‌دانم. 

فرض زمین بدون امام اصل خدایی را زیر سوال می‌برد

آیت‌الله جاودان با اشاره به لزوم وجود امام برای رهایی بشریت عنوان کرد: انسان‌ها پس از آنکه به وظایف خود نسبت به حق و باطل آشنا شدند بر اثر هوای نفس به اختلاف می‌رسند که برای حل این جهالت امام معصوم باید بر روی زمین وجود داشته باشد. همچنین این فرض که پیامبر(ص) از خود جانشینی تعیین نکرده باشد، غلط است زیرا تمام خلفا در طول تاریخ به فکر بعد از خود بودند حتی عثمان که فرصتی نداشت که برای خودش جانشین تعیین کند در زمان حیات‌اش نامه‌ای به عبدالرحمن نوشت و او را شفاهی جانشین خود قرار داد که عبدالرحمن بعدها به عثمان گله کرد که تو چرا علنا من را معرفی نمی‌کنی و همین موضوع باعث اختلاف میان این دو شد که حضرت علی(ع) سال‌ها قبل این اختلاف را پیش‌بینی کرده‌ بود. 

وی تصریح کرد: چطور می‌شود خلفا به فکر بعد از خودشان باشند و پیامبر(ص) برای آینده امت اسلامی فکری نکرده باشند. امروز ما در جزییات دین به اختلاف می‌رسیم که لزوم وجود یک امام معصوم را تأکید می‌کند.

آیت‌الله جاودان عنوان کرد: گروهی از زوار امام حسین (ع) در جلوی صحن حرم امام حسین (ع) با صدای بلند لعن می‌کردند و برخی از زایران نیز با این کار مخالف بودند. همچنین برخی قایل‌اند که قمه‌زدن برای امام حسین (ع) و آلوده‌کردن زمین به خون‌شان مباح است که حل این اختلافات را تنها یک امام هدایت‌گر می‌تواند حل کند.

آیت‌الله جاودان تصریح کرد: خدای متعال زمین را رها نکرده و از زمان مرگ حضرت آدم تا به حال فرض نبود امام بر روی زمین محال است. کسانی که فکر می‌کنند زمین بدون امام به مسیر خود ادامه می‌دهد خدا را نشناختند و در دل‌شان نفاق به وجود آمده است همچون که شیطان دارای نفاق در وجودش بود و خودش نیز خبر نداشت ولی بعضی افراد همچون معاویه از نفاق وجودشان آگاه بودند.

وی افزود: کسی که قیامت را قبول ندارد پیامبر(ص) را نشناخته و آگاهی به تاثیرات امام بر زندگی افراد ندارد خدا را نشناخته است.

آیت‌الله جاودان تصریح کرد: 5 پیامبر اولوالعزم بر روی زمین فرستاده شده‌اند و بقیه ائمه و پیامبران وصی و جانشین آنان قرار گرفتند همچون حضرت موسی که حضرت هارون به عنوان وصی او بود، زمین بدون امام در ذات خدا وجود ندارد. همچنین در روایات نقل است خداوند زمین را بدون عالمی که مردم در جهل‌شان به او مراجعه کنند، رها نمی‌کند. همواره وجود یک امام برای شناساندن حق از باطل و معرفی حلال و حرام نیاز است.

آیت‌الله جاودان خاطرنشان کرد: روزی خلیفه سوم در حج به نظرش رسید که نماز چهار رکعتی را دو رکعت بخواند در میان صدای مخالفان بلند شد که در جلوی صف این مخالفان حضرت علی (ع) قرار داشت و ایشان هرگز این بدعت را نپذیرفتند. ما نیز امروز باید از بدعت‌گذاشتن، اضافه‌کردن به دین و کم‌کردن آن مقابله کنیم تا به‌خوبی از دین اسلام پاسداری شود.

بیان احکام شرعی تمایز سجده واجب قرآن با سجده واجب نماز

آیت‌الله جاودان با اشاره به احکام شرعی سجده گفت: در سجده واجب قرآن انسان تنها می‌تواند بر روی چیزهایی که سجده نماز بر آن صحیح است، سجده کند و بدن او پوشیده و مکان غصبی نباشد و دیگر شرایط سجده واجب نماز همچون قبله، طهارت، وضوع و غسل نیاز نیست.

وی افزود: آیت‌الله بهجت عقیده داشتند که برای سجده واجب قرآن نیت سجده لازم است و مردم باید بگویند به طور عرفی انسان سجده کرده است.

منبع:شبستان

211008