کلام حجت الاسلام والمسلمین جاودان درباره نقش بازدارندگی اعتقاد به قیامت:
اگر آدم قیامت را قبول داشه باشد. اگر روز قیامت را قبول داشته باشد. اعتقاد به قیامت اجازه نمی دهد دست من به سوی گناه برود. اصلا نمی شود. توانایی مرا از من می گیرد. نه اینکه زور و جبر باشد. نه. من دیگر توانا نیستم که به سوی گناه بروم.
عقیق: « نمی شود آدم قیامت را قبول داشته باشد، اما گناه کند. کمر آدم دیگر زیر بار گناه راست نمی شود...
من اگر قیامت را قبول داشته باشم نمی توانم گناه کنم. نمی توانم. دیگر پا توانایی ندارد که طرف گناه برود. اگر آدم قیامت را قبول داشته باشد. اگر روز قیامت را قبول داشته باشد. اعتقاد به قیامت اجازه نمی دهد دست من به سوی گناه برود. اصلا نمی شود. توانایی مرا از من می گیرد. نه اینکه زور و جبر باشد. نه. من دیگر توانا نیستم که به سوی گناه بروم.
در آن آیه شریفه هم می فرماید که خدایا چرا شیطان را بر ما مسلط کردی؟ شیطان بر ما مسلط است؟ اگر راه ندهیم هیچ کاری از شیطان برنمی آید. من خودم او را راه می دهم. اگر شیطان را راه ندهیم زورش به ما نمی رسد. یک پچ پچی می کند و می رود. حرف است. یک حرفی زده. اگر راه بدهم می آید در خانه می نشیند. بعد کم کم صاحب خانه می شود. اگر خودم بخواهم اینگونه می شود. اگر راه بدهم می شود.
در قرآن آمده خدایا چرا شیطان را بر ما مسلط کردی؟ این سوالی است که قرآن به آن جواب داده. چشم ما که باز نیست ببینیم شیطان دارد چکار می کند. عالم را می گرداند. عالم را می گرداند ها. چرا این را بر ما مسلط کردی؟ فرمودند که می خواستم بدانم چه کسی به قیامت معتقد است و چه کسی نیست و چه کسی شک دارد.
اگر شک داشته باشد شیطان را راه می دهد. اگر شک نداشته باشد شیطان راه ندارد. من اگر به قیامت معتقدم شیطان به خانه من نمی آید. دور من می پلکد اما نمی تواند کاری کند. اعتقاد به قیامت. یک ذره اش آدم را نجات می دهد! »
منبع:پایگاه اطلاع رسانی حجت الاسلام جاودان
۲۱۲۱۱۳
