۰۸ خرداد ۱۴۰۲ ۱۰ ذی القعده ۱۴۴۴ - ۰۲ : ۱۶
گاهی اوقات ما آن قدر در امورات دنیوی خود غرق می شویم که یادمان می رود برای چه در این دنیا به سر می بریم .

عقیق: چه نیکوست انسان با نگاهی فراتر از این زندگی فانی، به زیستن در وادی دیگر بیاندیشد و زیستن در این دنیا را سکویی برای راحتی سرای باقی بداند و برای هدفی والا تلاش کند.
امام حسین (ع) تعابیر جالبی در مورد دنیا دارند که هر انسان اندیشمندی را به تفکر وتامل وا می دارد.
ایشان می فرمایند:
تازگی ها و نو آوریهای دنیا فرسوده می شوند ،نعمت های آن رو به نابودی هستند و شادیهایش به غم مبدل می شود ،منزلی است به اندازه کفاف امورات زندگی ،و خانه ای است گذرا و بی دوام ،
پس زاد و توشه ای برای خود فراهم کنید و به درستی که بهترین زاد و توشه ها تقوی است.
پی نوشت:
(موسوعة کلمات الامام الحسین ص 231)
منبع:قدس
211008