«آیت‌الله جوادی آملی» در پاسخ به شبهه‌ای:
به گزارش عقیق به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی «اِسرا»، حضرت آیت‌الله «عبدالله جوادی آملی» استاد و مفسر قرآن‌کریم در پاسخ به این سؤال که اگر قرآن برای تمام بشریت نازل شده و برای همه اعصار آمده است،با توجه به این مبنا در مسائل و موضوعات جدید چگونه از قرآن‌کریم، حکمی را می‌توان استنباط کرد، حال آنکه در قرآن‌کریم ذکری از این امور نرفته است؟ فرمود:
قرآن‌کریم چون کتاب حیات و رسالت ابد است، خطوط کلی را گفته و بعد جزئیات را هم بوسیله اهل‌بیت(ع) به مردم بازگو کرد، چون خداوند، قرآن را به عنوان قانون اساسی تدوین کرد، بعد به پیغمبر(ص) در سوره مبارکه نحل، آیه شریفه 44 فرمود: «و أنزلنا إلیک الذّکر لتبین للنّاس ما نزّل إلیهم»
پیغمبر را مبیّن و مفسّر قرار داد، یعنی علوم‌قرآنی را به پیغمبر آموخت، پیغمبر آن علوم‌قرآنی را به اهل‌بیت و همچنین به مردم فرمود، بخش مهم آن علوم، پیش اهل‌بیت بود و خودش هم همانطور که در مستدرک‌الرسائل، ج 3، ص 355 آمده است، فرمود:
«إنّی تارک فیکم الثقلین کتاب‌الله و عترتی»از مجموع قرآن و روایاتِ اهل‌بیت (ع) می‌شود حکم هر حادثه‌ای را بدست آورد و از طرف دیگر هم قرآن، هم عترت طاهرین، عقل را به عنوان یکی از منابع قوی دانستند اگر خود عقل چیزی را تشخیص داد، این فرمایش رسول خداست که در اصول کافی، ج 1، ص 15بیان شده است، «إنّ لله علی‌الناس حجّتین»، اگر عقل چیزی را زیانبار تشخیص داد، عمل به آن حرام است.
اگر عقل چیزی را سودمند و لازم تشخیص داد، عمل به او یا واجب است یا مستحب برای اینکه عقل وقتی حجّت خدا شد و به طور قطع چیزی از راه عقل ثابت شد که حالا یا زیانبار است یا سودمند، عمل به او می‌شود شرعی، با توجه به اینکه قرآن، خطوط کلی را گفته، روایات خطوط جرئی را هم بیان کرده و عقل یکی از حجج خداست از این مجموعه برمی‌آید که انسان تا روز قیامت در کنار سفره دین نشسته است.
کدخبرنگار:212111
