بنابراین، بهار «خنده ی» «طبیعت» است و «شهادت»، خنده ی «روح»، و یقین» خنده ی «عقل» است و اما لبخندهای خداوند همان گره گشایی از مشکلات بندگان است و رفع بلا و دفع اعدا و الطاف مادی و معنوی مستمر او بر آدمیان! آنچه در کربلا اتفاق افتاد و از چشم زیبا بین «زینب (س)» پنهان نماند، شنیدن «قهقه ی مستانه ی» «خدا» و دیدن شهیدانی به «یقین» رسیده و یقین ورزانی، «شهادت» طلب بود!
در وادی طلب، «عشق» و «شجاعت»، دوستانی قدیمی و همراهانی صمیمی اند که هرگز بی نیاز از یکدیگر نبوده اند، هرچند شجاعت از جوهریات انسان است، اما عشق منهای شجاعت و شجاعت منهای عشق را تمامیت و کمالی نیست، همچنانکه عقل بی عشق و عشق بی عقل را هیچ کدام تمام نیست! عشق اگر آمد شجاعت هم می آید و از این رو «همه ی عاشقان شجاعند»
بی گمان در میان مسلمانان آن روز، مومنان و زاهدان و پارسایان فراوانی وجود داشته که اهل عبادت «شب» و «صیام» روز بوده اند اما، شجاع نبوده اند، چون عاشق نبوده اند، عارف و عالم بوده اند، زاهد و عابد بوده اند اما «ترسو و بزدل» و اسلام عالم و عارف با ترس نمی خواهد، کسی را می خواهد که عبادت شبش به شجاعت روزش کمک کند و صیام روزش به بیداری اش بیانجامد و حضرت زینب (س) در کربلا نبرد میان پارسایان شب و شیران روز را در مقابل عابدان و زاهدان و عالمان «بزدل» و دین فروش می دید.
در عالم هیچ چیز با «عشق» برابر نیست حتی «عقل» اگر حکما امتیاز آدمی را در عقل او دانسته اند، عرفا این امتیاز را در عشق دیده اند و عشق را وصف خاص «حق» دانسته اند و معتقدند خداوند عشق را با جان و روح انسان آمیخته و آن را سبب آفرینش و قوام و دوام هستی قرار داده است، آنان، مقام عشق را فوق «دینداری» و «عقل» برشمرده اند!
چه زیبایی بالاتر از اینکه افتخار حیات و بقاء آخرین، کامل ترین و بهترین «دین خدا» را نصیب خود و خانواده اش می داند!
ناگفته پیداست که تنها، نگاه بصیر و زیبابین می تواند حتی در «گریه»، «خنده» را ببیند و بجوید و خنده را به مثابه ی گنجی بداند که در خرابه ی «گریه» پنهان شده است!
هر چند او، بالاتر از آن است که رنج و غصه را حتی مصلحتی یا عاریتی ببیند ولی دیدن این خنده که در اوج «زیبایی» و «منبعث» از خنده خداوند است. ایشان را در کشیدن بار سخت امانت کربلا و ابلاغ پیام آن، مدد می رساند و مقاومت ایشان را در برابر ناملایمات بیشتر می کرد، او رنج ها را چون خار درخت گل می دید که (خار درخت گل از خنده ی گل حفاظت می کند!)
منبع:جام
211008