روز قيامت روزى است كه خداوند همگان را ، از اولين نفر تا آخرين نفر ، براى رسيدگى به حسابشان و جزاى اعمالشان گرد مى ‏آورد ، در حالى كه به سر به زير و خاضع ايستاده‏ اند و عرق از سر و رويشان مى ريزد و زمين آنها را مى‏ لرزاند . (در آن روز) نيكو حالترين مردم كسى است كه جاى پايى بيابد و براى خود جايى پيدا كند !.

پی نوشت:

(نهج البلاغة : الخطبة 102 منتخب ميزان الحكمة : 414)

منبع:جام

211008