خاطره آیت الله جوادی آملی از علامه طباطبایی؛
یادم هست سال 1350 بود که مى‌خواستم به مكه مشرف شوم؛ برای خداحافظی خدمت علامه رفتم و ایشان برای زادراه فرمودند: به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد. اگر خدا به یاد انسان بود، از جهل رهایى مى یابد.
عقیق: آیت الله جوادى آملى، که توفیق شاگردی حضرت علامه طباطبائی را داشته اند در خاطره ای از سالهای همراهی با علامه می گوید:
یادم هست سال 1350 بود که مى‌خواستم به مكه مشرف شوم، مصادف با زمستان بود. آن روز هم هوا سرد بود و برف مى‌بارید.
رفتم براى عرض سلام و تودیع و خداحافظى، در زدم؛ علامه تشریف آوردند دم در؛ عرض كردم: عازم بیت الله الحرام هستم، براى عرض سلام و خداحافظى آمده‌ام و افزودم: نصیحتى بفرمایید كه به كارم بیاید، توشه‌ام باشد در این سفر.
این آیه مباركه را براى نصیحت به عنوان زادراه قرائت كردند:
خداى سبحان مى فرماید:
فاذكُرونى اَذكُركُم ؛ به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم!
و ادامه دادند و فرمودند: به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد، اگر خدا به یاد انسان بود، از جهل رهایى مى یابد و اگر در كارى مانده است، خداوند نمى گذارد عاجز شود و اگر در مشكل اخلاقى گیر كرد، خدایى كه داراى اسماء حسنى است و متصف به صفات عالیه، البته به یاد انسان خواهد بود!
منبع: یادها و یادگارها
کدخبرنگار/211002
یادم هست سال 1350 بود که مى‌خواستم به مكه مشرف شوم، مصادف با زمستان بود. آن روز هم هوا سرد بود و برف مى‌بارید.
رفتم براى عرض سلام و تودیع و خداحافظى، در زدم؛ علامه تشریف آوردند دم در؛ عرض كردم: عازم بیت الله الحرام هستم، براى عرض سلام و خداحافظى آمده‌ام و افزودم: نصیحتى بفرمایید كه به كارم بیاید، توشه‌ام باشد در این سفر.
این آیه مباركه را براى نصیحت به عنوان زادراه قرائت كردند:
خداى سبحان مى فرماید:
فاذكُرونى اَذكُركُم ؛ به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم!
و ادامه دادند و فرمودند: به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد، اگر خدا به یاد انسان بود، از جهل رهایى مى یابد و اگر در كارى مانده است، خداوند نمى گذارد عاجز شود و اگر در مشكل اخلاقى گیر كرد، خدایى كه داراى اسماء حسنى است و متصف به صفات عالیه، البته به یاد انسان خواهد بود!
منبع: یادها و یادگارها
کدخبرنگار/211002
