۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۲ : ۰۵
پیامبر خدا(ص) درباره آغاز و فرجام لجاجت میفرمایند: «بپرهیز از لجاجت؛ زیرا که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است.»(1)
امام علی(ع) نیز فرمودند: «لجاجت، اندیشه را میبَرد.»(2)
ایشان همچنین میفرمایند: «لجاجت، جنگها به بار میآورد و دلها را کینهور میسازد.»(3)
یکی از پیامدهای لجاجت فرو رفتن در گناهان است که علت اصلی آن همان حق گریزی است به طوری که انسان لجوج را غرق در گناه کرده و در باتلاق انبوهی از گناهان فرو میبرد. خداوند متعال در این باره چنین میفرمایند:«و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر میشود)، و آنها را به گناه میکشاند... .»(4)
در حقیقت این آیه به یکی از صفات زشت منافقان اشاره کرده که، آنها بر اثر تعصب و لجاجت در برابر هیچ حقیقتی، تسلیم نمیشوند و همین لجاجت، آنها را به بدترین گناهان میکشاند.(5)
پی نوشت ها:
1-( تحفالعقول: 14 منتخب میزانالحکمة: 500)
2- (نهجالبلاغة: الحکمة 179 منتخب میزانالحکمة: 502)
3- (غررالحکم: 1718 منتخب میزانالحکمة: 502)
4- (بقره/سوره۲، آیه۲۰۶.)
5- (تفسیر نمونه، ج۲، ص۷۵.)
منبع: ایسنا
211008