*امام باقر می فرمایند: ابلیس چهار جا ناله زد، اولی روزی که از رحمت خدا تردش کردند و از بهشت رانده شد، مورد لعن خدا قرار گرفت. در روایات حضرت رضا روز غدیر خم را تشبیه کردند به روزی که شیطان به آدم سجده نکرد، آنهایی که ولایت امیرالمومنین را قبول کردند، آنها ملائکه صفت هستند و برتری آدم را پذیرفتند ولی آنها که برتری حضرت را قبول نکردند آن ها شیطان صفت هستند.

*خیلی ها شاید این صفت را داشته باشند ولی هم اسم او نباشند، و روحی سرکش دارند. در مقابل هیچ کسی تسلیم نمی شوند ولی روح بندگی ندارند، شاید نماز شب هم بخواند ولی سرکش است، شیطان میگفت من راه خودم را بلد هستم و قبول نمی کرد که انسان بالاتر است، اینکه ولایت علی علیه السلام را قبول نکند یک گناهی است که هیج حسنه ای به آدم سود نمی دهد، امیرالمومنین هم از دنیا رفته و گرنه معلوم نبود ما زیر بار ولایت ایشان می رفتیم.

*علی علیه السلام با این فضایل بی کران قابل مقایسه نیست با دیگران، به اعتراف خود آن ها علی علیه السلام سه فضیلت دارد که از همه بالاتر است، اولا همسرش  فاطمه است، دوم فتح خیبر به دست او بود، سوم او یک ضربه زده است که از عبادت جن و انس بالاتر است، ضربه ای که به عمرو زده است، کمالات اگر ده جز باشد 9 جز را دربست به امیرالمومنین داده است که هیچ کسی ندارد.

*علی علیه السلام عالم است. ابن عباس هم عالم است ولی علم ابن عباس کجا علم حضرت علی علیه السلام کجا؟ زهد را ابن مسعود هم داشته ولی قابل مقایسه با حضرت امیر نیست، امام صادق فرمود این 6 هزار سال عبادت شیطان 6 هزار سال دنیایی نیست، اگر کسی ذره ای به ولایت امیرالمومنین تردید داشته باشد خدا او وارد آتش جهنم میکند، شیطان ایرادش این است که زیر بار بالاتر از خودش نمی رود در سقیفه هم همین را میگفتند، میگفتند علی جوان است دنیا دیده تر باشد بهتر است.