عقیق:امیرمومنان علی(ع) نیز همچون دیگر امامان شیعه درباره حضرت مهدی(ع) و غیبت ایشان اخباری را نقل کرده اند. از میان اخباری که مرحوم شیخ صدوق در کتاب کمال الدین درباره حضرت مهدی(ع) نقل کرده است، 4 حدیث را در اینجا برای خوانندگان می آوریم. از میان این احادیث، یکی بیش از همه نظر را به خود جلب می کند و آن، مناظره علی(ع) با یهودی است که در آن فرد یهودی پس از پرسش هایی 7 گانه، اسلام می آورد. ابن حدیث به خوبی علم امام را نشان می دهد و اینکه وسعت علم او تا چه اندازه است.

در مولودى اندیشه مى‏ کنم که از سلاله من و یازدهمین فرزند من است او مهدىّ است

1- اصبغ بن نباته گوید: بر امیرالمؤمنین(ع) وارد شدم و دیدم در اندیشه فرورفته و با انگشت بر زمین خطّ مى‏کشد، گفتم اى امیرالمؤمنین چرا شما را اندیشناک مى‏بینم و چرا بر زمین خط مى‏کشید؟ آیا به زمین و خلافت در آن رغبتى دارید؟ فرمود: لا واللَّه، نه به آن و نه به دنیا هیچ روزى رغبتى نداشته‏ام و لیکن در مولودى اندیشه مى‏کنم که از سلاله من و یازدهمین فرزند من است، او مهدىّ است و زمین را پر از عدل و داد مى‏سازد. همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد، او را غیبت و حیرتى است که اقوامى در آن گمراه شده و اقوامى دیگر در آن هدایت یابند. گفتم: اى امیرالمؤمنین! چنین چیزى واقع خواهدشد؟
فرمود: آرى، همان گونه که او آفریده شده داراى غیبت نیز خواهد بود، تو از کجا این امر را مى‏دانى؟ اى اصبغ! آنها بهترین این امّت به همراه نیکان این عترت خواهند بود، گفتم: بعد از آن چه خواهد شد؟ فرمود: سپس خداوند هرچه بخواهد کند که او را ارادت و غایات و نهایاتى است.

خداى تعالى چهار چیز را در چهار چیز مخفى ساخته است/ و ولىّ خود را در میان عبادش نهان ساخته است

امام باقر(ع) از پدران بزرگوارشان از امیرالمؤمنین(ع) روایت کند که فرمود: خداى تعالى 4 چیز را در 4 چیز مخفى ساخته است، رضاى خود را در طاعتش نهان ساخته است و مبادا چیزى از طاعتش را کوچک شمارید که بسا آن طاعت موافق رضاى او باشد و تو ندانى، و خشم خود را در معصیتش نهان ساخته است، و مبادا چیزى از معصیتش را کوچک شمارید که بسا آن معصیت موافق با خشم او باشد و تو ندانى، و اجابت خود را در دعایش نهان ساخته است و مبادا چیزى از دعایش را کوچک شماریدکه بسا آن دعا موافق با اجابت او باشد و تو ندانى، و ولىّ خود را در میان عبادش نهان ساخته است و مبادا که بنده‏اى از بندگانش را کوچک شمارید که بسا آن بنده، ولىّ او باشد و تو ندانى.

منبع: شبستان

211008