به مناسبت ايام شهادت حضرت جواد الائمه(ع)، بيرق عزا در حرم حضرت عباس(ع) برافراشته شد.
عقیق: پرچمهاي سياه عزا به مناسبت ايام عزاداري شهادت حضرت جواد الائمه(ع) در آستان مقدس عباسي شاهد برافراشته شد.
به همين مناسبت صحن مطهر عباسي، شاهد برپائي مراسم عزاداري و برافراشته شدن پرچم سياه گنبد مطهر حرم امامين جوادين(ع) بود.
به همين مناسبت ساير عتبات عاليات عراق و برخي مزارها نيز شاهد برپائي مراسم مشابه بودند.
سالگرد شهادت آن امام همام يكشنبه ۱۴ مهرماه مطابق با روز پاياني ذي القعده برگزار خواهد شد.
در اين مراسم كه با نوحه سرائي و سينه زني همراه بود پرسنل و زائران حرم مطهر حضور داشتند. به همين مناسبت آستان مقدس عباسي سراسر سياه پوش گرديده و تماتمي قسمتهاي آن به حال آماده باش كامل آماده پذيرائي از زائران و مجاوران اين بارگاه ملكوتي هستند.
حضرت امام جواد(ع) در دهم رجب سال ۱۹۵ هجري قمري در مدينه منوره متولد گرديدند. ايشان از سن ۷ يا ۸ سالگي متولي امر امامت و رهبري امت شده و ملقب به القابي نظير جواد، تقي، قانع، زكي و باب المراد مي‌باشند. ايشان در سال ۲۲۰ هجري و بدستور معتصم عباسي و بدست همسرشان ام الفضل مسموم و به شهادت رسيد.
امام(ع) پس از مسموميت به دشت دچار درد و ناراحتي شدند. در همين حين ام الفضل از كرده خود پشيمان شده و به گريستن پرداخت. امام(ع) خطاب به وي گفتند: به خدا قسم دچار چنان فقر و بيماري خواهي شد كه از آن رهائي نخواهي يافت.
وعده امام(ع) محقق گرديد و وي به بيماري لا علاجي دچار و تمامي دارائي خود را براي درمان صرف نمود تا آنجا كه تمام دارائي خود را خرج نموده و درمان نيز نگرديد تا هلاك شد.
به همين مناسبت صحن مطهر عباسي، شاهد برپائي مراسم عزاداري و برافراشته شدن پرچم سياه گنبد مطهر حرم امامين جوادين(ع) بود.
به همين مناسبت ساير عتبات عاليات عراق و برخي مزارها نيز شاهد برپائي مراسم مشابه بودند.
سالگرد شهادت آن امام همام يكشنبه ۱۴ مهرماه مطابق با روز پاياني ذي القعده برگزار خواهد شد.
در اين مراسم كه با نوحه سرائي و سينه زني همراه بود پرسنل و زائران حرم مطهر حضور داشتند. به همين مناسبت آستان مقدس عباسي سراسر سياه پوش گرديده و تماتمي قسمتهاي آن به حال آماده باش كامل آماده پذيرائي از زائران و مجاوران اين بارگاه ملكوتي هستند.
حضرت امام جواد(ع) در دهم رجب سال ۱۹۵ هجري قمري در مدينه منوره متولد گرديدند. ايشان از سن ۷ يا ۸ سالگي متولي امر امامت و رهبري امت شده و ملقب به القابي نظير جواد، تقي، قانع، زكي و باب المراد مي‌باشند. ايشان در سال ۲۲۰ هجري و بدستور معتصم عباسي و بدست همسرشان ام الفضل مسموم و به شهادت رسيد.
امام(ع) پس از مسموميت به دشت دچار درد و ناراحتي شدند. در همين حين ام الفضل از كرده خود پشيمان شده و به گريستن پرداخت. امام(ع) خطاب به وي گفتند: به خدا قسم دچار چنان فقر و بيماري خواهي شد كه از آن رهائي نخواهي يافت.
وعده امام(ع) محقق گرديد و وي به بيماري لا علاجي دچار و تمامي دارائي خود را براي درمان صرف نمود تا آنجا كه تمام دارائي خود را خرج نموده و درمان نيز نگرديد تا هلاك شد.
منبع:حج
211008
