وي ادامه داد: نويسنده اين كتاب ابوجعفر شمس‌الدين محمد‌بن عمربن عبدالعزيزبن مازه است كه است كه در سال ۵۱۱ متولد شده و در سال ۵۶۶ درگذشته است. وي از خاندان آل‌برهان يكي از بنام‌ترين خاندان‌هاي علمي و سياسي بخارا در قرن‌هاي ششم تا هشتم است. اثر يادشده راهنماي حج است كه براي مسافران خراساني به‌ويژه بخارائيان نوشته شده كه آنها سالها به‌صورت كارواني و انبوه راهي حج مي‌شدند.

جعفريان با بيان اين مطلب كه اين كتاب در سال ۵۵۲ نوشته شده است، گفت: اين كاروان‌ها در هر شهر به زيارت قبور مشايخ رفته مسير از خراسان تا حرمين را طي مي‌كردند.

ابن‌مازه در اين كتاب از مزارات بخارا شروع كرده، سپس از مرو، سرخس، نيشابور، بسطام، ري، همدان، كرمانشاه، بغداد و كوفه و در نهايت ربذه از قبر ابوذر سخن رانده است.

وي كتاب را به‌درخواست مادرش كه در اين سفر همراه وي بوده نگاشته است.

رئيس سابق كتابخانه، موزه و مركز اسناد مجلس شوراي اسلامي تصريح كرد: در بخش اول كتاب، آداب دعا و زيارت آمده و در بخش نهايي كتاب مناسك حج و بخشي هم در شناخت اماكن متبركه مكه و مدينه آمده است. در مقدمه اين كتاب شرح‌حالي از نويسنده و خاندان وي ارائه شده است. اين كتاب اگرچه در ظاهر سفرنامه نيست، اما در عمل يك اثر سفرنامه‌اي است كه شهر به شهر طي و در هر شهر قبور مشايخ و شرح حال مختصري از آنها ارائه شده است.

وي گفت: ميان اطلاعات اين كتاب، اطلاعاتي درباره بخارا، مرو و نيز مقام رأس‌الحسين (ع) به چشم مي‌خورد كه بسيار جالب توجه و حائز اهميت است، هم‌چنين در اين سفرنامه علاوه بر آن كه مزارات مشايخ صوفيه در بخارا معرفي شده، مطالب كوتاهي درباره مزار امام علي (ع) در نجف و مزار امام حسين (ع) در كربلا وجود دارد.

جعفريان ادامه داد: هم‌چنين از ديگر نكات جالب توجه اين سفرنامه ذكر اطلاعاتي درباره بقيع و زيارت نامه‌اي براي قبور امامان بقيع (ع) است كه با وجود كوتاه بودن، بسيار دقيق است.

«لطايف الاذكار» به‌تصحيح و حواشي رسول جعفريان در ۲۵۴ صفحه به‌زودي از سوي نشر علم منتشر مي‌شود.