۲۶ دی ۱۴۰۳ ۱۶ رجب ۱۴۴۶ - ۰۳ : ۰۲
قصیده علامه حسن زاده آملی در وصف أمیرالمؤمنین(ع)
قصیده (یا علی) از سروده های عالم ربانی حضرت علامه حسن زاده آملی (ره) است که هر بیت آن ناظر به آیات و روایات در شان حضرت امام امیرالمومنین علی علیه السلام است.
عقیق: قصیده (یا علی) از سروده های عالم ربانی، مرحوم علامه حسن زاده آملی است که هر بیت آن ناظر به آیات و روایات در شأن حضرت امام امیرالمومنین علی علیه السلام است.
قلم از نعمت سخندانی
آمده بر سر سخنرانی
زآب کوثر بشست صورت لوح
بهر تحریر وصف انسانی
که پس از ختم انبیا احمد
می نیابی بسان او ثانی
شویم از مشک و از گلاب دهن
گویم ای نور پاک یزدانی
محور دائرات ادواری
مرکز حکمت و جهانبانی
لنگر کشتی جهانهایی
کهکشان سپهر امکانی
بحر لطف و سخا و ایثاری
ابر نیسان جود و احسانی
کوه حلم و وقار و تمکینی
سد طوفان جور و طغیانی
روح شهر ولایت رجبی
سر ماه رسول شعبانی
هم که شهر الله مبارک را
لیلة القدر با همه شانی
آب اکوان و ام امکانی
طوبی و سدره ای و رضوانی
رق منشور ماسوی اللهی
نور مرشوش عین اعیانی
بر همه کائنات مولایی
که ولی خدای سبحانی
همت عارفان رهواری
حجت اهل کشف و برهانی
دیده ام من گدای کویت را
زگدایی شده است کمپانی
صورت از خویشتن کنی انشا
به چهل خانه بهر مهمانی
بر کنی در ز قلعه خیبر
نه به زور غذای جسمانی
دست پاکت نکرد مس او را
دور اندازیش به آسانی
تا چهل ارش قذف کرد او را
همت و عزم نفس نورانی
کامل آنست اماته و احیا
یا که قذفی نماید این سانی
او خلیفه است همچو مستخلف
بایدش بود آنچه زو دانی
تا قیامت کم است ار گوید
کاملی شرح فعل نفسانی
مصطفی مرتضی شناس بود
نه چو من طفل ابجدی خوانی
به ملاحت ملیحتر از صد
یوسف مصر ماه کنعانی
به فصاحت هزار بار افزون
از هزاران هزار سحبانی
تو لسان اللهی که قرآن را
بدرستی لسان فرقانی
قلب یس و سر طاهایی
هل أتی را عطای رحمانی
حلقه باب جنت از حلقش
یا علی آید از ثنا خوانی
سوره نسبت است با قرآن
نسبت تو به جمع روحانی
در میان صحابه خاتم
همه جسم و تو جسم را جانی
فص انگشتر ولایت را
نقش نام تو داشت ارزانی
مصطفی را وصی یکتایی
که به عصمت و عای قرآنی
فاطمه آن که بود بنت اسد
کیست فرزندش شیر ربانی
به قضا و قدر غدیرت داد
حشمت و شوکت سلیمانی
کیست جز تو که مولدش کعبه است
جز خدا کیست باعث و بانی
باز در خانه خدا بینی
آنچنان ضربتی به پیشانی
اولت مسجد آخرت مسجد
مولد آن این محل قربانی
گاه توزین وزن انسانها
آن تو مکیال و آن تو میزانی
تثنیت در امامت است غلط
داند آن را ز عالی و دان
شد خلافت به ظاهر و باطن
قسمت از رسم و راه شیطانی
بهر اسکات خلق نادانی
پگفته آمد ز حلق نادانی
تجزیت را چگونه ره باشد
در صفایای خاص سلطانی
شرط نسبت تجانس است و کجا
آن تو و با فلان و بهمانی
صاحب عصمت و امامت با
دو سه اعرابی بیابانی
آنچه گفتند و آنچه می گویند
برتر از این و برتر از آنی
در حقیقت و رای تعبیری
در عبارت علی عمرانی
حسن از فیض قدس مرتضوی
نیک بنموده است در افشانی
دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی (ره)
منبع:حوزه
گزارش خطا
