عقیق:سید جواد پرئی، شاعر نماهنگ «مداد رنگی» که اخیرا با صدای عبدالرضا هلالی منتشر شده است، مهمان تلفنی این قسمت از برنامه اینترنتی محیا بود.

او درباره دغدغه خود برای شعرگفتن برای نوجوانان گفت: چند اتفاق در 2-3 سال گذشته داشتیم که نشان می‌داد بزرگترهای ما آرام آرام در حال تمرکز بر قشر کودک و نوجوان هستند، هرچند از نظر فرم اختلاف‌نظرهای عمیق داشتیم. آقای مطیعی 3 سال پیش کاری در فضای هیئت و برای کودک و نوجوان خواند. خود ما یکسری اشکالات بدان وارد می‌دانستیم اما این اقدام بسیار ارزشمند بود. همچنین دیدم که حاج آقای کریمی در روز قدس پویشی با عنوان «نقاشی مسجد الاقصی» راه انداخت.

وی اضافه کرد: به نظرم نتوانسته بودیم آن بازخوردی که لازم بود را از بچه‌ها بگیریم. احساس کردم که اتفاق مثبت مدنظرم در فضای سرود می‌تواند رخ دهد، بنابراین مدیوم را تغییر دادم. اینکه گفته شده بود: «مدادهای رنگی‌مو نذر کردم که باهاش حرم بکشم» از سنت‌های قبلی خود اقتباس کردم. اگر به یاد داشته باشید، زمانی که به سن تکلیف نرسیده بودیم و والدین می‌خواستند برای ما فرهنگ‌سازی کنند که روزه بگیریم، کمی تغییر در آن ایجاد می‌کردند و مثلا از روزه کله گنجشکی صحبت می‌کردند. از نظر فقهی چنین صورتی وجود ندارد اما با همین تغییر ما آن فرهنگ را یاد گرفتیم. با خود گفتم چه قدر خوب است که از سنین کودکی برخی مفاهیم نظیر نذر رادر این قالب آموزش بدهیم.

این شاعر اهل بیت تاکید کرد: شما در معرفی این کار از عبارت «نماهنگ» استفاده کردید؛ به نظرم باید این اصطلاحات را درست کرد. نام این تولید، سرود است. در دهه 1360 مکررا بر تعمیق ظرفیت سرود تاکید می‌شد. همه این کار لطف امام حسین بود و حتی در خواب هم نمی‌دیدیم که چنین بازخوردی را بگیریم.

وی سخنان خود را با یک درخواست و هشدار ادامه داد و گفت: اکنون دیدیم که کار کودک و نوجوان بازخورد خوبی دارد. مبادا که ناگهان همه به این حوزه حمله کنند و در این زمینه کار کنند. این موضوع در حالی است که صوت سرود «مداد رنگی» بیش از 6 ماه از ما زمان برده است؛ با روانشناسان، مشاوران، معلمان و .... صحبت کردیم و بررسی‌های میدانی انجام دادیم. برای من این نگرانی وجود دارد که همه به سمت فرمی حمله کنند که جواب گرفته است. نگرانم که مبادا پرداخت‌های ضعیف و محصولات کم‌کیفیت آن قالب را لوس کند.

پرئی در پایان با اشاره به نماهنگ «دهه هشتادی‌ها» که چندی پیش با محوریت نوجوانان منتشر شده بود، گفت: هر رده سنی یکسری اقتضاعاتی دارد؛ آن کار علیرغم انتقاداتی که بدان وارد شد، نقاط روشنی هم داشت. هم‌چنین دقت داشته باشید که سرود «مداد رنگی» به نوعی متعلق به دهه 90‌ هاست. ادبیات «مداد رنگی» شاید مناسب دهه هشتادی‌ها که برخی از آنان در آستانه 20 سالگی هستند، نباشد.

در ادامه فیلم اظهارات سید جواد پرئی را ببینید: