همه در پناه امام هشتم(ع) بودیم

عقیق:حرم مطهر رضوی به عنوان کانون اتفاقات مهم شهر مشهد، در دل خود روایت‌های عمیقی دارد. اتفاقاتی که شاهدان  بسیاری آن‌ها را دیده‌اند و به عنوان بخشی از زندگی در جان و دلشان تلخ یا شیرین، باقی مانده و شنیدن یا خواندن هر یک از این روایت‌ها، ذهن جویندگان این بخش از تاریخ ایران را بیشتر پالایش می‌دهد.

علی خوش زبان که یکی از شاهدان وقایع انقلاب در حرم مطهر رضوی است که روایتگر اتفاقات بسیاری از انقلاب اسلامی در حرم مطهر رضوی بوده است.

صحنی برای انقلابیون

77 ساله است و بیش از بیست سال خادم افتخاری حرم مطهر رضوی بوده. با او که هم کلام می‌شویم در بخشی از قسمت‌ها تن صدایش بالا می‌رود و با هیجان زیاد اتفاقات را روایت می‌کند و در مواردی نیز با همان آرامش و متانتی که در سیمایش وجود دارد، راوی اتفاقات تلخ و شیرین می‌شود.

او تعریف می‌کند: از بدو ورود تاکنون در آستان قدس رضوی در کسوت‌های مختلفی مسئولیت داشتم که همین امر موجب شده تا شاهد وقایع بسیاری در حرم باشم. به نظر من درباره وقایع پس از انقلاب همه می‌توانند توضیح دهند، اما حوادث قبل از انقلاب و اتفاقات آن موضوعی است که باید به آن پرداخته شود تا با تامل بیشتری به تفاوت‌های قبل و بعد از انقلاب پرداخت. مهمترین نکته این بود که قبل از انقلاب حرم مطهر و به ویژه صحن انقلاب محور حرکت انقلابیون بود. مردم از اطراف حرکت می‌کردند و وارد صحن انقلاب می‌شدند و در این صحن حرکت مردم شکل اصلی خود را می‌گرفت.

خادم افتخاری حرم امام هشتم(ع) می‌گوید: از وقایع بسیار مهم قبل از انقلاب، سخنرانی حضرت آقا در صحن انقلاب به مناسبت شب شهادت حضرت امام حسین(ع) در سال 1356 یعنی دو سال قبل از انقلاب بود. برگزاری مراسم خطبه خوانی در شب عاشورا در حرم مطهر امام(ع) برنامه‌ای مرسوم است که در آن سال توسط حضرت آقا برگزار شد و ایشان سخنرانی مهمی کردند که بسیار حرکت زیبا و ادامه‌داری شد.  

وی می‌افزاید: با توجه به اینکه حرم مطهر رضوی محور حرکت‌های انقلابی بود از تجمع در حرم مطهر خیلی استقبال نمی‌شد و برخی از کارکنان حرم هم خیلی تمایل نداشتند که در حرم امام رضا(ع) تظاهرات، سخنرانی یا سایر مراسم‌ها برگزار شود. مجموع این اتفاقات موجب می‌شد درگیری‌هایی پیش بیاید که بعضی اوقات شدید هم بود. البته با تدبیر خاصی که گردانندگان برنامه‌های انقلابی داشتند، سعی می‌شد تا درگیری ایجاد نشود و شکل برنامه را طوری برگزار می‌کردند تا کمترین حساسیت ایجاد گردد و مردم آسیبی نبینند. 

کمک‌ به انقلاب

خوش زبان با ارزشمند شمردن اقدامات افرادی که در مسیر انقلاب خدمت کرده‌اند، عنوان می‌کند: من به انقلاب بدهکارم و متاسفانه نتوانستم کار زیادی برایش انجام دهم. در جریان انقلاب رئیس دفتر آستان قدس رضوی بودم. آستان قدس رضوی دفتر دوم شاه و از مراکز حائز اهمیت کشور محسوب می‌شد. اما در همان سمتی که برعهده داشتم سعی می‌کردم به انقلابیون هم کمک کنم و هر جا کمکی از من بر می‌آمد با نیروهای مردمی همکاری می‌کردم ولی نمی‌توانستم مستقیم وارد عمل شوم. حتی زمانی که انقلاب رخ داد نیروهای انقلابی من را ترغیب می‌کردند تا نشان‌های خود را سریع کنار بگذارم چون در گمان مردم، من از نیروهای وابسته به رژیم شاه محسوب می‌شدم و ممکن بود به من آسیب برسد که شکر خدا هیچ وقت این اتفاق نیفتاد.

او در ادامه می‌گوید: در روزها و سال‌های پایانی رژیم، مردم خیلی به تنگ آمده بودند، چون اکثر افرادی که طرفدار انقلاب بودند ساواک دستگیر و به زندان می‌برد و شکنجه‌های بسیاری می‌کرد و همین امر موجب خشم و ناراحتی شدید مردم عادی شده بود. غالب صحبت‌های بین افراد در آن روزها همین بیان ناراحتی‌ها و به اشتراک گذاشتن احساساتشان بود. 

خوش زبان ادامه می‌دهد: با توجه به این که من در دفتر نائب التولیه‌ها کار می‌کردم، در میان آنها تنها کسی که نظر مثبت در مورد انقلاب داشت سپهبد امیر عزیزی بود که خیلی با مردم همکاری می‌کرد. سپهبد امیر عزیزی از اقدامات شاه بسیار ناراضی و ناراحت بود و از آنجایی که نمی‌توانست کاری انجام دهد از خدمت خود انصراف داد و در نهایت به نفع مردم و انقلاب کارش را ترک کرد، زمانی که او از کار خود کناره‌گیری کرد هنوز انقلابی اتفاق نیفتاده بود.

حرم رضوی قبل و بعد از انقلاب 

خوش زبان درباره تفاوت نوع خدمت‌رسانی قبل و بعد از انقلاب اسلامی به زائران عنوان می‌کند: حال و هوای این روزهای حرم با قبل از انقلاب اصلاً قابل مقایسه نیست. پیش از انقلاب بیشتر خدماتی که به زائران ارائه می‌شد پولی بود مثل نگهداری کفش، تهیه یخ برای آب خنک و حتی زیارت نامه... هر موردی که یک زائر نیاز داشت باید هزینه آن را پرداخت می‌کرد. اما پس از انقلاب به رفاه زائران بسیار اهمیت داده شد و اولویت تمام اقدامات و برنامه‌‌ها در آستان قدس بر مبنای رفاه و آرامش زائران در هنگام حضور در مجموعه حرم امام هشتم(ع) قرار گرفت که خوشبختانه این مهم روز به روز در حال تکمیل شدن است. 

از خاطرات دلچسب زندگی...

او با یادآوری دلچسب‌ترین خاطرات دوران خدمتش می‌گوید: بخشی از خاطرات دلچسب و لذت‌بخش زندگیم مربوط به اوایل انقلاب و خدمت‌رسانی به خانواده‌های شهیدان، جانبازان در حرم مطهر رضوی است. در اوایل انقلاب و شروع جنگ تحمیلی به صورت مرتب شهدا را به حرم می‌آوردند که برای این شهیدان مراسم استقبال و زیارت تدارک می‌دیدیم. خودم به شخصه برای برنامه‌ریزی، ورود و زیارت دادن پیکر شهیدان وارد عمل می‌شدم که در جریان این امور تجربه‌های معنوی عالی کسب کردم. برنامه دیگری که برای من بسیار دلچسب بود زیارت دادن جانبازان و مجروحان جنگی در شب‌های چهارشنبه بود که مانند برنامه زیارت پیکر شهیدان، برنامه‌های بسیار پر برکتی می‌شد. توفیق خدمت به جانبازان و مجروحان با حال و هوایی که هنگام زیارت داشتند جز خاطرات به یادماندنی برای من محسوب می‌شود.

خوش زبان ابراز می‌کند: به مهربانی و رافت امام هشتم(ع) بیش از اندازه اعتقاد دارم و به چشم دیده‌ام. در تمام سال‌های خدمتم جز مهربانی و رافت از ایشان چیزی ندیدم تا حدی که اعتقاد دارم دوست و دشمن در سایه مهر امام هشتم(ع) مورد لطف ایشان قرار می‌گیرند. مثلا در زمان خدمت نائب التولیه‌ها هر چند گماشته رژیم پهلوی بودند اما به هیچ کدامشان آسیبی نرسید. هر کسی در این آستان خدمتی کرده است چه بعد از انقلاب و چه قبل از آن، از نگاه حضرت پنهان نمانده و همواره نگاه پر مهر امام در زندگی او جریان دارد که خود توفیق الهی است که از خدا می‌خواهم برای من مستدام بماند.

منبع:تسنیم