به گواهی آه - شعر خوانی محمد علی بیابانی

به خود گفتند پیمان عداوت بسته خواهد شد

و با این عقده دستان ولایت بسته خواهد شد

خیال خامشان این بود اگر در را بسوزانند

به روی خلق دیگر باب رحمت بسته خواهد شد

دری که شأن آن لاتقنطوا من رحمه الله است

به رأفت باز می گردد به غفلت بسته خواهد شد

زمین افتاد بین کوچه بانویی که در محشر

به یک نیمه نگاهش بار خلقت بسته خواهد شد

نمی دانست میخ در چه زخمی را به پهلو زد

که در شام غریبان هم به زحمت بسته خواهد شد

گره می زد به دست مرتضی و خوب می دانست

که چشم بخت عالم تا قیامت بسته خواهد شد

علی مأمور بر صبر است قدری شرم کن قنفذ

اگر چه بین کوچه دست غیرت بسته خواهد شد

فدای چشم های نیمه جانی که در این ایام

به ندرت باز می گردد به سرعت بسته خواهد شد

اگر بسته اند دستان علی را بین آن کوچه

دو دست دخترش هم در اسارت بسته خواهد شد