گفتگو با دختر عراقی/ ایرانی‌ها؛ما دلتنگ‌تر از شما هستیم!

عقیق:«غفران» را از سفر اربعین می‌شناسم. دختر عراقی ساکن کوفه که دانشجوی دندان‌پزشکی است و آنقدر ایرانی‌ها را دوست دارد که نام شهدایشان را بهتر از من می‌داند. همه خاطرات دفاع مقدسی را که به عربی ترجمه می‌شود می‌خواند و عکسش را برایم می‌فرستد و نظرم را می‌پرسد. فارسی را خوب نمی‌داند اما انگلیسی را مسلط حرف می‌زند و زبان مشترک‌مان انگلیسی دست و پا شکسته من است که گاهی زورش به بیان احساسات بیشتر نمی‌رسد و گاهی نمی‌تواند همه احساسات خواهرانه غفران را در کلمه کلمه‌اش بفهمد. غفران حتی عامیانه هم حماسی حرف می‌زند. از دوسال پیش که مهمان حسینیه پدربزرگش در کوچه پس‌کوچه‌های کوفه شدیم به هم دست دوستی دادیم و دوستی ما هرسال در ایام اربعین قوت بیشتر می‌گیرد.پدر ایام شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی مهندس همدیگر را در پنجره چت در آغوش گرفتیم و گریه کردیم. من برای ابومهدی و او برای حاج قاسم و حالا دوست عراقیم 10 روزی است که مدام پیام می‌دهد که در هر قدمی که گذاشته یاد برادران و خواهران ایرانی‌اش بوده‌است و این اربعین دلگیرترین اربعینش بوده‌است.دربزرگ غفران هرسال حسینیه و منزلش را در اختیار زوار قرار می‌دهد و جمعیت زیادی را در آن جای می‌دهد و حتی بعد از اربعین نیز همه جوره پذیرای مهمانان ایرانی است.در بحبوحه روزهای منتهی به اربعین سوالاتی را برایش فرستادم و از غفران خواستم برایم از حال و هوای امسال اربعین عراق بگوید و او سوالهایم را اینطور جواب داد:

فضای اربعین امسال چه تفاوتی با سال­های قبل دارد؟عراق اربعین امسال چه شکلی بود؟

 امسال دلگیرترین سال همه عمرم است.. سالی که متفاوت با سال­های دیگه هست. ما عراقی­ها 17سال است که بعد از مرگ صدّام کافر عادت کردیم که غم و اندوهمان را در این ایّام با همه عزاداران از سراسر دنیا به خصوص برادران ایرانی‌­مان تقسیم کنیم. بعضی از مردم فکر می‌­کنند که ما در توصیف اندوه دوری از مهمانان هرساله‌­مان، مبالغه می­‌کنیم. امّا آنها نمی­‌دانید که قلب­های ما چقدر شکسته است و خیابان­ها چقدر دلگیر هستند. آن­ها احساس یک عزادار عراقی رو نمی‌دانند وقتی که تا آخرین لحظات چشم به راه یک زائر است تا که مهمان خانه شان شود و از او پذیرایی کنند. تا آخرین لحظات قلب­های ما منتظر زائران ایرانی بود.

آیا جای خالی ایرانی­ها در مسیر اربعین هم امسال احساس می­‌شود؟

 وقتی در مسیر اربعین با زائران عراقی صحبت می‌کنید، غم و اندوه را در چشم‌هایشان می­‌بینید و متوجه ناراحتی‌شان می‌شوید. همه­ از اشتیاق‌شان برای میزبانی از زائران ایرانی می‌گویند و همه از خاطرات‌شان با زائران ایرانی در سال­های قبل حرف می‌زنند که چطور در خانه‌هایشان به روی زائران ایرانی باز بود و هرچه که داشتند را برای پذیرایی از آنها در طبق اخلاص می­‌گذاشتند.

 آیا دلتنگ ایرانی­ها هستید؟

ما دلتنگ‌تر از شماییم.همه در مورد امنیت زائران ایرانی که در سال­های قبل ممکن بود مورد تهدید قرار بگیرند صحبت می­‌کنند و اینکه امام حسین(ع) چطور هرسال ما را در امنیت کامل گرد هم جمع می‌کند. همچنین همه می‌گویند که ما امسال نائب‌­الزیارة مردم ایران هستیم و زیارت ما هدیه‌­ای­ست به تمام ایرانی‌ها. علاوه بر این حتی در شبکه‌­های اجتماعی هم با کمپین­‌های عظیمی که درخواست زیارت از طرف برادران ایرانی‌مان داریم مواجه هستیم. همه می‌گویند هرچند اینجا حضور فیزیکی ندارند، اما دلهایشان همراه ماست.

به ترتیب از راست

رقیه، زینب، غفران 

بقیه عراقی­ها در مورد عدم حضور ایرانی­ها چه می­گویند؟

 امسال عراقی­‌ها تصاویر شهدای ایرانی مثل «سردار حاج قاسم سلیمانی»، «ابراهیم هادی»، «محمدهادی ذوالفقاری»، «محسن حججی»، و بسیاری از دیگر شهدا را چاپ کرده و به همراه خود دارند و همچنین نائب‌­الزیارة آنها هم هستند. پیر و جوان، زن و مرد، کوچک و بزرگ تصاویر شهدای ایرانی را در دست گرفته­‌اند و انگار در همه جای مسیر منتهی به کربلا حضور دارند. متأسفانه رسانه­‌ها خیلی این مسئله را پوشش ندادند. تفاوت زبانی مانع شده که بتوانیم در مورد این حقایق به خوبی صحبت کنیم و مانع شده که واقعیت را به دور از اخبار فیک­ و نامعتبر انتقال بدهیم. یکی از این حقایق گریه­ بسیاری از مردم عراق با شعر و نوحه مداح ایرانی «محمدحسین پویانفر » است به خصوص آن جایی که می‌گوید: «تلخی چای عراقی رو می‌­خوام»، چنین جزئیات کوچکی ما را بسیار متأثر می­کند. نه تنها دلمان برای زائران ایرانی تنگ شده‌است، که حتی برای موکب­های ایرانی هم تنگ شده. غیبت­شان امسال خیلی به چشم می‌آید. حضور ایرانی­ها در گسترش فرهنگ حسینی بسیار خاص و ویژه بود. موکب‌هایشان تلفیقی از انقلاب و احساس بود.

ما دلمان امسال برای مداح­‌های ایرانی که در مسیر کربلا حضور داشتند واقعا تنگ شده‌است. دلمان برای شنیدن زبان ایرانی که شبیه موسیقی است تنگ شده‌است. دلمان برای صداهای غمگینی که در مسیر کربلا دعای فرج و زیارت عاشورا می­‌خواندند تنگ شده‌است. دلمان تنگ شده برای آن لحظاتی که چقدر می­‌خندیدیم وقتی تلاش می‌­کردیم به فارسی حرف بزنیم ولی هربار نمی­‌توانستیم منظورمان را به ایرانی‌ها برسانیم. شما ایرانی‌ها هم نمی‌توانستید منظورتان را به ما برسانید و این وقت‌ها باهم می‌خندیدیم.

به خودتان نمی­‌گویید که امسال راحت­تر هستید چون زائر کمتر است؟

 طریق الحسین هرساله در این ایام یک حال و هوای خاصی دارد. اما امسال ما به خاطر این ویروس منحوس از این موهبت محروم شدیم. مسیر کربلا در ایام اربعین این جمله از خداوند متعال را که در قرآن فرموده‌است: «إن المؤمنین إخوة[مومنین با یکدیگر برادرند]» را به یادمان می‌آورد. همچنین ما این سخن از پیامبر اسلام(ص) را به یادمان می‌آوریم که بین عرب و عجم هیچ تفاوتی نیست. راه امام حسین(ع)، راه اسلام و راه پیام واقعی حضرت محمد(ص) است. راه کربلا نماد مبارزه و خنثی­‌سازی برنامه­‌های دشمن در تفرقه­‌افکنی بین مسلمانان است. راه کربلا راه شهداست. ما یاد گرفتیم که در این مسیر مقدس باهم باشیم کما اینکه در میدان جهاد نیز در کنار هم بودیم. راه امام حسین(ع) برای همه‌­­ی پیروان این راه باز است. هرچه بر تعداد زائرین این راه افزوده شود، این مسیر گسترده‌­تر می‌شود. این راه مقدس همه را بی هیچ شکوه‌­ای در آغوش خود می‌­کشد. ما با شما هیچ تفاوتی نداریم. هر چه که ما داریم برای شما و همه زائرین در این مسیر است. ما برادران و خواهران شما در پذیرایی از زائران امام حسین(ع) هستیم. ما دلتنگ‌تر از شما هستیم.

اگر بخواهید به ایرانیانی که امسال نتوانستند به مراسم اربعین بیایند چیزی بگویی، چه می‌­گفتی؟

شخصاً امسال از طرف دوستان ایرانی­‌ام و خانواده‌­هایشان و از طرف تمام ایرانیان به پیاده­‌روی اربعین رفتم. ما منتظر شما در سال آینده هستیم که بیشتر از سال­های قبل در مسیر اربعین حضور داشته باشید و غیبت امسال را جبران کنید. خانه‌های ما منتظر پذیرایی از شماست. خیابان­‌های کربلا و نجف منتظر شما هستند. بین­‌الحرمین در انتظار شماست. سال بعد منتظر شما هستیم و به غرامت و تلافی امسال که نتوانستید بیایید بیشتر و پرشورتر بیایید.

منبع:فارس