عقیق:در طول سال بعضی زمان‌ها در زندگی انسان ارزشمندترند؛ از میان ماه‌ها، ماه رمضان؛ از بین شب‌ها، شب قدر و با فضیلت‌ترین ساعات روز، وقت سحر و بین الطلوعین است. بیداری در سحر و مناجات با پروردگار توفیقی است که نصیب هر کسی نمی‌شود، اینک ماه مبارک رمضان است و روزه‌داران فرصت بیداری در سحر را بیشتر تجربه می‌کنند و چه شایسته است این سرآغازی باشد برای خلوت بین خود و خدا در نیمه‌شب‌ها ـ نه فقط در ماه رمضان بلکه در طول سال ـ و این فقط یکی از ثمرات و بهره‌های ما در این ماه پر خیر و برکت باشد.

آیت‌الله سیدحسین هاشمی‌نژاد استاد اخلاق در بیانی با اشاره به اهمیت سحرهای ماه مبارک رمضان گفت: در سحرها سعی کنید ساعتی زودتر بیدار شوید و با خدای خود خلوتی کنید، نباید از برکات این سحرها غافل شویم. «آن چشمی که گویند نهان بر ظلمات است، گر هست به جز چشمِ تری در سحری نیست».

سحرهای ماه مبارک رمضان، سحرهای خاصی است با سحرهای دیگر در ایام سال تفاوت دارد، امتیاز دارد، سحر وقت استغفار و توبه و توجه به خداست. امیر‏المؤمنین علیه‌‏السلام به سپیدۀ سحری خطاب فرمود: ای سپیدۀ سحری، نشد تو طلوع کنی و چشم علی در خواب باشد، هرگاه طلوع کردی چشم من همیشه بیدار بود.

باید برنامه‌ریزی کنیم. به این نکته نیز اشاره کنم که بیداری سحر برای خوردن نیست، خوردن سحر بهانه‌ای است تا برخیزیم و با خدای تبارک و تعالی مناجات کنیم.

یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
می‌کند زین دو یکی در دل جانان، اثری

خرم آن‌روز که از این قفس تن برهم
به هوای سر کویت بزنم بال و پری

آنچه خود داشتم اندر سر سودای تو رفت
حالیا بر سر راهت منم و چشم تری

سال‌ها حلقه زدم بر در میخانۀ عشق
تا به روی دلم از غیب گشودند، دری

منبع:تسنیم