عقیق:آیا در عصر و زمان غیبت عمومی ممکن است انسانی امام را ببیند. یک مطلب غلط به ذهن خیلی از افراد رفته است و آن مطلب این است که غیبت را به معنای ندیدن امام زمان برای ما معنا کرده اند. وقتی که ما می شنویم امام زمان غایب است، یعنی او را نمی بینیم. غایب بودن مساوی با ندیدن است. وقتی ما به روایات زیادی که در باب حضرت مهدی علیه السلام است مراجعه می کنیم، به عنوان نمونه یک روایت پیدا نمی کنید که غیبت به معنای ندیدن امام زمان علیه السلام باشد. بر عکس، روایات، غیبت را این گونه معنی کرده اند: امام زمان را می بینیم، ولی نمی شناسیم.

در کتاب مکیال المکارم، شباهت هایی که امام زمان علیه السلام به انبیا دارد مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. وقتی امام زمان علیه السلام ظهور می کند، می فرماید: «یا مَعْشَرَ الْخَلائق اَلا وَ مَنْ اَرادَ اَنْ یَنْظُرَ اِلی آدَمَ وَ شَیْث فَها أنَاذا آدَم وَ شَیْث، ألا وَ مَنْ اَرادَ اَنْ یَنْظُرَ اِلی نوحٍ وَ وَلَدِهِ سام فَها أَنَا ذا نُوحٍ وَ سامٍ، اَلا وَ مَنْ اَرادَ اَنْ یَنْظُرَ اِلی اِبْراهیم وَ اسماعیل فَها أَنَا ذا ابراهیم و اسماعیل، أَلا وَ مَنْ أَرادَ اَنْ یَنْظُرَ إِلی موسی و یُوشَعْ، فَها أَنَا ذا موسی و یُوشَعْ، أَلا وَ مَنْ أَرادَ اَنْ یَنْظُرَ إِلی عیسی وَ شمعون فَها أَنَا ذا عیسی وَ شمعون …»(۴۷) یعنی هر کس دنبال آدم می گردد، ابراهیم را می خواهد، موسی را طالب است، یا خواهان عیسی و همه انبیاعلیهم السلام است، من آدم هستم، من موسی هستم، من ابراهیم هستم، من عیسی هستم، من یوسف هستم، من یونس هستم… . تمام کمالات انبیا در وجود امام زمان علیه السلام خلاصه می شود تا می رسد به حضرت یوسف که امام زمان علیه السلام چه شباهتی با حضرت یوسف دارد. در وجه تشابه امام زمان علیه السلام با حضرت یوسف، چندین روایت آمده است. امام صادق علیه السلام فرمود: برادران حضرت یوسف وارد بر یوسف شدند، ولی یوسف را نشناختند. چرا نشناختند؟
در حدیث آمده است: چون آن ها گناهکار بودند، چون زنگار گناه روی قلب آن ها نشسته بود.

فرمودند: «اتَّقُوا فَراسَهَ الْمُؤمِنِ فَاِنَّهُ یَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ»(۴۸)؛ از زیرکی مؤمن بترس، گمان نکن سر مؤمن کلاه می گذاری، در خیلی از جاها می فهمد به رخ مبارک نمی آورد و خودش را به تغافل می زند. مؤمن با نور الهی نگاه می کند. اگر انسان گناه کرد آن نور می رود. «اِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ»(۴۹)؛ شخصی که علامت ولایت و علامت ایمان و تقوی در وجودش باشد از آثار و نشانه ها به مؤثر پی می برد، به مطالب و حقایق پی می برد.

به گزارش شفقنا “کتاب چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی علیه السلام”در ادامه مینویسد: برادران یوسف، یوسف را نشناختند، ولی یوسف آن ها را شناخت. از آن ها سؤال کرد، با یوسف چه کردید؟ که به تدریج با سؤال کردن آن ها را بیدارکرد. گفتند: «أَ إنَّکَ لَاَنتَ یُوسُف قالَ اَنَا یُوسُف».(۵۰)

من یوسفم. یوسف آن ها را شناخت، ولی آن ها یوسف را نمی شناختند. امام صادق علیه السلام فرمود: امام زمان مردم را می شناسند، اما مردم با این که او را می بینند نمی شناسند. پس همه ما حضرت را دیده ایم و می بینیم. مهم این است که او را بشناسیم.

در بعضی روایات آمده است: وقتی امام زمان علیه السلام ظهور بفرمایند، مردم می گویند: عجب! این آقا در مجلس ما آمده بود. این آقا را در کوچه و خیابان دیده بودیم. غیبت بدین معناست که حضرت را می بینیم، ولی نمی شناسیم، چه کنیم او را بشناسیم؟ چه کنیم با او مرتبط بشویم؟

منبع:شفقنا