عقیق:امام‌خمینی (ره) همواره بر توسل به سیدالشهدا و حضرات آل الله تاکید خاصی داشتند. حاج عیسی جعفری خادم ایشان در کتاب خاطرات خود که با عنوان «عیسای روح‌الله» توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است خاطره‌ای را از توسل و حزن امام‌خمینی بر مصائب امام حسین(ع) نقل می‌کند:
حاج عیسی می‌گوید: «برعکس استقامت و پایداری امام در برابر شنیدن خبر شهادت یاران عزیزشان، ایشان در مراسم حضرت اباعبدالله علیه‌السلام خیلی زیاد گریه می‌کردند. آقای کوثری روضه‌خوانی می‌کرد و امام خیلی متاثر می‌شدند. وقتی او شروع به خواندن روضه می‌کرد، امام روی زمین می‌نشستند و بسیار گریه می‌کردند. به تازگی عکسی از امام در اتاق خودشان منتشر شده که روضه گرفته‌اند، آقای کوثری روضه می‌خواند و امام سرشان پایین است و دستمالی به صورت دارند و گریه می‌کنند. این عکس متعلق به اتاق بیرونی امام است. اینگونه مراسم‌های خصوصی‌تر همیشه برقرار بود و در همان‌جا برگزار می‌شد.
در جریان شهادت آقا مصطفی چون امام گریه نکردندو غصه را در دل خود نگه داشتند، اطرافیان برای تسلای امام و سبک شدن ایشان می‌گویند روضه خوان بیاید. او هرچه از آقا مصطفی می‌گوید امام اصلاً خم به ابرویشان نمی‌آورند تا اینکه از امام حسین می‌خواند و امام شروع به گریه کردن می‌کنند.
ماه محرم برای حضرت امام از جایگاه خاصی برخوردار بود؛ در روزهای محرم و صفر در حین قدم زدن و ذکر گفتن هم حالشان منقلب بود و حالت گرفته‌ای داشتند که تشخیص آن دشوار نبود. یادم هست در مقطع بیماری امام که من برای ایشان در حیاط کباب درست می‌کردم و یا برای آقای پسندیده غذا می‌پختم، ایام محرم که می‌شد امام دستور می‌دادند دیگر اصلاً آتش روشن نکنید و دود به راه نیاندازید. این قدر مواظب بودند.»
