سیره ی مناجاتی امام موسی کاظم(ع)

عقیق: امام کاظم(ع) از همان ایام خردسالی دلباخته ی عبادت بود، لذت بخش ترین اوقات خود را زمانی می دانست که سرگرم راز و نیاز به خدا بود. در این زمینه نوشته اند: وی کودکی ده ساله بود، ولی گاهی از آغاز طلوع خورشید تا وقت اذان ظهر در سجده بود.(1)

امام (ع) اهل ذکر و دعا بود و اذکار مختلفی داشت و در برخی از روایات آمده است که در بعضی روزها پنج هزار بار استغفار می کرد.(2)

در وصف مناجات و گریه و زاری حضرت، می خوانیم:« حلیف السجدة الطویلة» هم پیمان سجده های طولانی « و الدموع الغزیرة» همدم اشک های فراوان « و المناجات الکثیرة» هم سخن بسیار با خداوند « والضراعات المتصلة» و درد آشنای ناله های تمام نشدنی بود.(3)

ابن جوزی می گوید: او را به سبب کثرت عبادت و نیز شب زنده داریهایش « عبد صالح» خوانده اند.(4)

گاهی از طلوع آفتاب تا زوال خورشید در زندان سر به سجده می گذاشت و تماشاگران گمان می کردند که به خواب رفته است. هنگام ظهر سر از سجده بر می داشت و به نماز ظهر می پرداخت. و در سجده عرض می داشت؛ « پروردگارا! گناه بنده ی تو بزرگ است و عفو و بخشش تو نیکو»(5)

عیسی بن جعفر، زندانبان امام(ع) نقل می کند: آن حضرت به سبب دستیابی به مکانی جهت پرداختن به عبادت، خداوند را چنین سپاس می گفت:

« بار خدایا! همواره جای خلوتی برای عبادتت از تو درخواست می کردم، تو را سپاس می گویم که دعای مرا به اجابت رساندی.»(6)

مأمون می گوید: بر پدرم هارون، پیرمردی( موسی بن جعفر(ع)) وارد شد که صورتش از بیداری شب و عبادت فراوان زرد شده بود و به گونه ای که مانند اشک کهنه و پوسیده شده بود و کثرت سجده، صورت و بینی او را مجروح کرده بود.(7)

آن حضرت این درخواست را بسیار تکرار می نمود:

« خدایا! من از تو راحتی به هنگام مرگ و عفو و گذشت به هنگام حساب، مسألت می کنم.»(8)

آن حضرت در اواخر عمر شریف خود در زندان چنین مناجات می نمود:

« ای خداوندی که گیاه را از بین آب و گل و ریگ نجات می دهی، ای خدایی که آتش را از بین آهن و سنگ رهایی می بخشی، ای خدایی که شیر را از بین فضولات و خون خلاص می کنی، ای خدایی که بچه را از میان پرده ی رحم نجات می بخشی، ای خدایی که روح را از میان حجابها، خلاص می کنی، مرا از دست هارون خلاص کن.»(9)

پی نوشت ها:

1_(آیینه ی کمال، زندگانی چهارده معصوم(ع)، ص223)

2_(همان به نقل از بحار، ج48،ص119)

3_(همان به نقل از بحار، ج102،ص17)

4_(همان به نقل از تذکرة، ج2،ص103)

5_(همان به نقل از بحار، ج48،ص101)

6_(همان به نقل از مناقب آل ابیطالب، ج2، ص379)

7_(همان به نقل از بحار،ج 48،ص130)

8-(نغمه های مناجاتی،ص 94،کشف الغمه، ج2،ص228)

9_(سوگنامه ی آل محمد(ص)،ص 106،عیون اخبار الرضا(ع)، ج1،ص94)

211008