عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ(ع) قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) عَنْ خِيَارِ الْعِبَادِ فَقَالَ الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوا.

امام باقر(ع) فرمود: از رسول خدا(ص) درباره بهترین بندگان خدا پرسیدند، فرمود: آنان که چون کار نیک کنند، شادمان می‌شوند و چون کار بد کنند طلب آمرزش کنند و هرگاه نعمتی به آنها داده شود سپاسگزاری کنند و هرگاه گرفتار بلایی شوند صبر پیشه می‌کنند و هرگاه خشمگین شوند گذشت می‌کنند.

پی نوشت:

امالی شیخ صدوق، ص10