عقیق: امام حسن(ع) هرگاه برای نماز بر می خواست بهترین لباس خود را می پوشید و می فرمود: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.(1) و زمانی که به سوی مسجد حرکت می کرد،وقتی به در مسجد می رسید، سرش را به سوی آسمان بلند می کرد و با خشوع مخصوص می گفت:

خدایا! مهمان تو به در خانه ی تو آمده، ای نیکو بخش! گنهکارز به محضرت بار یافته، پس به لطف و کرمت، از گناهانم بگذر، ای خدای بزرگوار.(2)

مفاصل بدن مبارک امام حسن(ع) به هنگام وضو می لرزید و رنگ مبارکش زرد می شد،علت را از آن حضرت پرسیدند، فرمود: سزاوار است هر کس در پیشگاه پروردگار بایستد رنگش زرد شود و اندامش بلرزد.(3)

همچنین نقل شده: هرگاه صدای مؤذن را می شنید رخسارش متغیر می شدو رنگشان به زردی می گرایید، وقتی از آن بزرگوار علت آنرا پرسیدند، فرمود: خدای متعال، مؤذن را به سوی من فرستاده که از من بخواهد خدمت ویژه نماز را انجام دهم و من نمی دانم آیا آن خدمت و عمل را از من می پذیرد یا نه؟ اکنون چگونه رنگم متغییر نگردد.(4)

پی نوشت ها:

1_(نگاهی بر زندگی امام حسن(ع)، ص113؛ وسائل الشیعه،ج5،ص447)

2_(منتهی الامال،ج1،ص267)

3_(زندگانی امام حسن مجتبی(ع)،ص327، به نقل از روضةالواعظین نیشابوری؛ بحار، ج43،ص339)

4_(نماز و عبادات امام حسن(ع)،ص17)        

211008