در دهه نخست ماه محرم با یاسین شیخ زاده از مداحان جوان شهر کریمه اهل بیت(ع) که به خصوص در هیأت خادم الرضا(ع) این شهر شناخته و به جامعه مداحی معرفی شده به گفتگو پرداخته ایم.

او که 34 ساله و متولد سال 1363 در شهر مقدس قم است با تاکید بر این که مهم ترین ملاک توفیق برای یک مداح کسب رضایت خدا و حضرات معصومین(ع) است، خواستار توجه ویژه مداحان جوان به امر مطالعه و تحقیق در منابع معتبر دینی و مقاتل شد. وی در این گفتگو از فعالیت ها و دغدغه های خود در وادی مقدس مداحی نیز سخن گفته است.

مشروح مصاحبه خبرگزاری حوزه با این مداح جوان اهل بیت(ع) را در ادامه می خوانید؛

در آغاز سخن بفرمایید که اصلاً چطور شد که به مداحی علاقه مند شده و به صورت تخصصی فعالیت در این عرصه را آغاز کردید؟

خب بنده در یک خانواده بسیار مذهبی و هیاتی به دنیا آمده و بزرگ شدم و پدر و مادرم نیز خودشان از خدام با سابقه دستگاه اباعبدالله الحسین (ع) بوده اند، به طوری که همواره در طول سال یا خودمان مجلس روضه در منزل داشته ایم یا این که در جلسات روضه خوانی و هیئت شرکت کرده و خدمت گزاری می کردند.

از بچگی تا زمانی که خودم را می شناختم در هیئت بودم. از جفت کردن کفش عزاداران سیدالشهدا(ع) تا پارچه زدن و تبلیغ جلسه همچنین قرائت قرآن و... همه این ها را با افتخار و علاقه بسیار انجام می دادم.

یادم هست یک بار در هیئت کوچک و جمع و جوری که داشتیم اما به لطف اهل بیت(ع) همیشه شلوغ می شد ، مداح به خاطر مشکلی که برایش پیش آمده بود نتوانست خودش را سر وقت به جلسه برساند و روحانی منبری هم جای دیگر جلسه داشت و لذا صحبت هایش را تمام کرد و رفت . در این وضعیت مسئول هیئت دستپاچه رو به من گفت مداح نیامده و وقت هم نداریم که کس دیگری را هماهنگ کنیم، لذا از بنده خواست که ولو در حد چند بیت هم شده مجلس را ادامه بدهم. من هم بلافاصله چند بیتی که در هیئات با آن بیشتر مأنوس بودم را از حفظ خواندم و به لطف حضرت ارباب ، روضه ای ده دقیقه ای شد و همین هم بابی شد که بنده به صورت جدی تر به این عرصه بپردازم.

به شخصه از چه فردی در زمینه مداحی تاثیر گرفته اید؟

در بخش مداحان از حاج حسن خلج که حقیقتاً نفس ایشان به خصوص در زمینه روضه خوانی یک نفس خاص است و بسیار تاثیرگذار و البته در بخش سخنرانی و وعظ و خطابه از استاد میرباقری که همیشه از جلسات سخنرانی و روضه خوانی ایشان بهره ها برده ام و بارها توفیق حضور در پای جلسات ایشان را داشته ام.

البته بنده هیچ گاه به معنای واقعی کلمه خود را مداح ندانستم و سعی کرده ام در این دستگاه مقدس ائمه اطهار(ع) نوکر باشم اما به هر حال به قدر فهم و درک و وسع خودم از محضر بزرگان بهره برده و به خصوص در زمینه اخلاق و منش و سلوک فردی و اجتماعی از آن ها درس های بسیاری در زمینه مردم داری و اخلاق گرایی گرفته ام.

برخی مداحان همچون هنرمندان ممکن است به دنبال محبوبیت و شهرت باشند و البته برخی نیز برایشان مقبولیت ملاک و اولویت است. شما جزو کدام دسته هستید؟

هیچ کدام! اگر منظور از مقبولیت و شهرت در مواجهه با مردم است ، هیچ کدام چرا که به شخصه برایم مهم این است که امام حسین(ع) و حضرات معصومین(ع) از من راضی باشند و همین قلیل توسلات و عرض ارادت ها را به کرم و جود تمام ناشدنی خود بپذیرند.

معتقدم اگر آن ها بپذیرند کار تمام است ، حالا در جامعه مقبول و مشهور باشیم یا نه ، مهم نیست، چون این ها به نظر من همه جزو امور اعتباری دنیاست و نباید برای یک مداح ، اصل و اساس قرار گیرد.

چقدر به شخصه اهل مطالعه هستید و بیشتر چه کتاب هایی می خوانید؟

خوشبختانه اهل مطالعه هستم و کتاب خواندن بخشی از فرصت روزانه ام را تشکیل می دهد و به دوستان مداح و به خصوص جوان های هم سن و سالم خودم عرض می کنم که هیچ گاه از مطالعه و تحقیق چه به صورت تخصصی در عرصه مداحی و چه حتی عمومی غفلت نکنند.

به هر حال مطالعه یکی از بهترین و لذت بخش ترین تفریحات من است به خصوص کتاب های مربوط به مدح و منقبت و مصائب اهل بیت (ع) و فنون مداحی از اساتید بزرگوار را حتماً مطالعه می کنم، به خصوص کتبی همچون القطره مرحوم آیت الله مستنبط، ترجمه معالی السبطین، کتاب ارزشمند الارشاد شیخ مفید، نفس المهموم محدث قمی و همچنین لهوف سید بن طاووس را بارها خوانده و می خوانم.

از نگاه شما چه عواملی باعث پیشرفت افراد در وادی مداحی می شود؟

خب قبل از هر چیز آن بُعد معنوی قضیه و اخلاص مهم است و این که خدای متعال و ائمه اطهار(ع) به انسان عنایت و لطف کنند.

در وهله بعد، صدای مناسب، چهره دلنشین، فنون اجرا، هنرمندی در بیان و انتخاب سبک و شعر و مطلب خوب بسیار موثر است و این که به هر حال اقتضائات جدید را بدانیم و در عین حال که نوگرا باشیم اما از اصول سنتی مداحی که واقعاً هم ارزشمند است بهره بگیریم.

به هر حال باید توجه داشت که در زمانه ما زبان شعر، شکل سینه زنی و حتی ادبیات بیان روضه نیز تغییر یافته اما مهم این است که عزاداری از چارچوب فقه و مباحث اخلاقی خارج شود و این که بدانیم هدف ما و وظیفه ما در این عرصه چیست و این جایگاه دارای چه حساسیت و مرتبی است تا در همه لحظات عمر قدردانش باشیم

گاهی اوقات عده ای جاهلانه یا مغرضانه مباحثی مطرح می کنند که مثلاً نباید مجالس اهل بیت(ع) سیاسی شود و به نظر می رسد که منظورشان خواسته یا ناخواسته سکولار شدن هیئات مذهبی است، نظر شما در این خصوص چیست و باید چه پاسخی به این طیف از افراد داد؟

ببینید از نگاه ما و بر اساس کلام و آموزه های قرآن و اهل بیت(ع) سیاست ما باید سیاست دینی و الهی و در مسیر هدایت و اصلاح فرد و جامعه باشد ، از این رو جلسه اهل بیت(ع) یک جلسه سیاسی و با هدف دفاع از مظلوم و شوریدن بر ظلم است، ضمن آن که در هر زمانی یزید و شمر وجود دارد و ما با بصیرت و ولایتمداری می توانیم به وظیفه خود در این دوره و زمانه در یاری جبهه حق و مخالفت با جبهه باطل عمل کنیم.

به هر حال چراغ هدایت ما ائمه(ع) هستند و مشعل راهمان ولی فقیه و رهنمودهای ایشان است، اما با این حال بنده به شخصه از سیاسی کاری به نفع فلان حزب یا جناح و گروه به شدت پرهیز می کنم و معتقدم از این منظر جلسه امام حسین(ع) نباید سیاسی و جناحی شود و گرنه دفاع از انقلاب و اصل اسلام و مقابله با دشمنان اهل بیت(ع) و انقلاب اسلامی وظیفه دینی و ملی و اخلاقی همه ماست.