بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«...به خوبيهايت كه بر من منّت گذارى دلبستهام،
به فراوانى كرمت تشنهام،
ابر فضلت را باران طلبم،
خشنودىات را خواهانم،
آهنگ آستانت را دارم،
به جويبار عطايت وارد آمدم،
برترين خيرات را از پيشگاهت خواهشمندم،
به جانب حضرت جمالت روانم،
ذاتت را اراده دارم،
كوبنده در رحمتت هستم،
درماندهام در برابر شكوه و جلالت،
با من از آمرزش و رحمت آنگونه كن كه شايسته آنى
و نه آنگونه كه سزاوار عذاب و انتقامم،
به مهربانىات اى مهربانترين مهربانان.
رَاغِبا فِي امْتِنَانِكَ مُسْتَسْقِيا وَابِلَ طَوْلِكَ مُسْتَمْطِرا غَمَامَ فَضْلِكَ طَالِبا مَرْضَاتَكَ قَاصِدا جَنَابَكَ وَارِدا شَرِيعَةَ رِفْدِكَ مُلْتَمِسا سَنِيَّ الْخَيْرَاتِ مِنْ عِنْدِكَ وَافِدا إِلَى حَضْرَةِ جَمَالِكَ مُرِيدا وَجْهَكَ طَارِقا بَابَكَ مُسْتَكِينا لِعَظَمَتِكَ وَ جَلالِكَ فَافْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ لا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ مِنَ الْعَذَابِ وَ النِّقْمَةِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.»(1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجاة الرّاغبين؛راز و نياز دلدادگان