یکی از روش‌هایی که مردم به دنبال نجات و سردرگمی‌های خود هستند سرکتاب گرفتن دینی است که روایات ما را از این عمل نهی کرده است.
عقیق:سرکتاب گرفتن، تافل زدن، فال گرفتن، استخاره، آیا این مورد برای ازدواج خوب است یا خیر و ... این‌ها همگی از جمله دغدغه‌های برخی افراد محسوب می‌شود که گاه و بی گاه و یا هر روز به سراغ آن رفته و خود را سرگرم می‌کنند و یا حتی بطور کلی بر روی همین مدار می‌چرخند، اما واقعا از سرکتاب در روایات چگونه یاد شده است؟ هرآنچه از سرکتاب گرفتن نمی‌دانید! / سرکتاب در روایات/ مرز واقعیت و خرافه؛ فرق دعا و کتاب باز کردن چیست؟ سرکتاب گرفتن دینی یکی از روش‌هایی که مردم به دنبال نجات و سردرگمی‌های خود هستند سرکتاب گرفتن دینی است سر کتاب باز کردن یعنی اینکه با تفال به کتابی، به پیش بینی آینده بپردازیم. برای این کار از کتاب‌های مختلفی استفاده می‌شود: بعضی از شاهنامه، حافظ و یا مثنوی مولوی نیز استفاده می‌کنند. اما ظاهرا امروز برای باور پذیری بیشتر این کار، از قرآن نیز استفاده می‌کنند؛ و با باز کردن قرآن، آیه‌ای را به فال نیک می‌گیرند، یا آیه‌ای را به فال بد می‌گیرند. اما آیا می‌توان چنین استفاده‌ای از قرآن کرد؟ نهی سرکتاب گرفتن دینی از نظر روایات روایات ما را از این عمل نهی کرده است حضرت صادق علیه السلام فرمود:به قرآن تفأل نزن (اصول کافی ج. ۴، ص. ۴۳۷) و در روایت دیگری امام علی علیه السلام می‌فرمایند:برای هر کاری آن را به فال نیک بگیر تا به خوبی برسی (نثرالالی، ص. ۵۶) مراد از تفال پیش بینی و آینده نگری است که نهی شده است، زیرا علم غیب امری نیست که در دست هر کسی قرار بگیرد و حتی پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله و سلم) نیز به طور کامل و در هر جایی از علم غیب با خبر نبودند و قرآن در این باره می‌فرماید:بگو من اختیار سود و زیان خویش ندارم جز آنچه خدا خواسته است اگر غیب می‌دانستم سود بسیار می‌بردم و بدی به من نمی‌رسید من جز بیم رسان و نوید بخش برای گروهی که ایمان می‌آورند نیستم (۱۸۸ اعراف) روایات هم ما را از این عمل نهی کرده است. سرکتاب گرفتن دینی یا آتیه بینی از قرآن غلط است: بعضی از استخاره‌ها و فال گرفتن‌ها به قرآن، غلط است، چون آتیه بینی (آینده بینی) است، مثلا مادری می‌خواهد دخترش را شوهر دهد استخاره می‌کند که ببیند پیش آمدش چه می‌شود. یا هنگام امتحان مدارس، جوان‌ها استخاره می‌گیرند که ببینند قبول می‌شوند یا نه. این آتیه بینی را ترک کنید و دین را با خرافات آلوده نکنید. برای ازدواج باید تحقیق و بررسی شود، برای امتحان هم باید درس خواند. عده‌ای از مردم با گرفتن پول، ادعای خبر از آینده می‌دهند این‌ها همه اموری برای سر کیسه کردن مردم و آمیخته با انواع خرافات است. انسان اختیار دارد و می‌تواند با اراده و همت خود، اموری را که به سعی و تلاش وابسته است رقم بزند و اموری را که از دسترس خارج است را می‌توان با دعا و صدقه تغییر داد. مرز واقعیت و خرافه؛ فرق دعا و کتاب باز کردن چیست؟ اهمیت دعا تا به حدی است که پیامبر اکرم (ص) نیز فرموده اند، اگر دعا نبود پروردگار به شما نگاه نمی‌کرد. نادیده گرفتن مرز میان دعا و سحر از سوی خانواده‌ها تا جایی پیش می‌رود که آن‌ها به فال و طلسم و سحر پناه می‌برند؛ و با پناه بردن به افرادی که خود را مستجاب الدعوه می‌خوانند و ادعا می‌کنند که واسط ارتباط بین خالق و مخلوق هستند باشیادی از زود باوری و جهل مردم استفاده می‌کنند و آنان را نسبت به عقایدشان سست و بی ایمان می‌کنند. در حالی که اعتقاد به این خرافات در شرع مقدس هیچ پایه و اساسی ندارد و حرام شمرده می‌شود. از طرفی خرافه، زندگی افراد را به تباهی کشانده به طوری که خیلی ازشکاف‌ها وجدایی‌های خانواده ناشی از این فرهنگ غلط است. آیا بهتر نیست برای شکل گیری ازدواجی موفق و زندگی خوب، میزان شناخت و آگاهی خود را ارتقا دهیم و از این عقاید نادرست و خرافه در زندگی دوری کنیم تا زندگی‌ها به تباهی کشیده نشود. سرکتاب؛ سندیت ندارد حجت‌الاسلام حسین محمدی کارشناس متافیزیک در پاسخ به اینکه «سر کتاب» واقعیت دارد، این چنین می‌گوید: از آقایان باید بپرسید که آیا برای حرف‌هایی که می‌زنند سندی یا مدرکی دارند، از کجا می‌گویند، در حالی که هیچ دلیل و مدرکی ندارند. باید به این نکته اشاره داشت که در آیات قرآن کریم و در روایات معصومین (ع) هیچ‌گونه تأییدی نسبت به این مسائل وجود ندارد، خود اهل بیت (ع) از اهل جادو دوری می‌کردند، روایات‌هایی که به صورت تام، مناجات با پروردگار است، هیچ رابطه ای به اینکه در آینده چه اتفاقاتی می‌افتد یا محبت زیاد شود، ندارد. عمده دعانویسان شیادانی هستند که برای جلب منفعت یا برای اینکه خودشان را بزرگ نشان دهند تا مردم به دور آن‌ها جمع شوند، این قبیل کار‌ها را خرافه می‌دانند، این‌ها هیچ چیزی نیست، ما که عمری در علوم غریبه کار کردیم، در کتب روایی چنین مطالبی را ندیدیم. دعانویسان کتابی برای خودشان دارند، آن‌ها اسم شخص و اسم مادرش را به حروف ابجد در می‌آورند، ۱۲ و ۱۲ ختم می‌کنند، مثلاً آخرش ۳ می‌ماند و بر اساس چهار عنصر آب، آتش، باد و خاک یا به صورت‌های دیگر می‌گویند طبع شما این جوری است، مشکلات و بیماری‌هایتان این است، کاملاً این مطالب ذوقی است و دلیل و مدرک علمی و نقلی ندارد. ممکن است مطالبی که دعانویس می‌گوید درست باشد و هم ممکن است غلط باشد، اما هیچ دلیل عقلی نداریم، علمای ما هم نیاوردند، آنچه که در کتاب‌های علوم غریبه نوشته شده است بر پایه موجودات برزخی است که شامل «جن» می‌شود.