عقیق:در آستانه حج ابراهیمی هر روز تعداد زائران خانه خدا بیشتر و بیشتر می‌شود، چرا که از شب پنجم ذی‌الحجه در عربستان تردد با محدودیت خاصی اعمال شده و تمامی زائران حج باید قبل از این زمان وارد مکه مکرمه شده باشند.

بیت‌العتیق، بیت‌المعمور یا بیت‌الله از نام‌های چهاردیواری با عظمت ساده و زیبایی است که لحظه‌ای حرکت به دور آن متوقف نمی‌شود.

در روایت آماده است که در عرش الهی خانه‌ای وجود دارد که کعبه نمود آن در زمین است و طواف به دور کعبه از حجرالاسود آغاز می‌شود. خداوند پس از هبوط آدم(ع) دستور ساخت خانه کعبه را به او داد و سنگ سفیدی را به عنوان نماد میثاق با خودش برای آدم(ع) فرستاد و آدم(ع) نیز آن را در ساخت خانه خدا به کار برد. بعدها سنگ سفید، سیاه و به حجرالاسود معروف شد.

در طول اتفاقات متعدد در تاریخ تکه‌های کوچک از آن باقی مانده است. ما بین حجرالاسود و خانه خدا آن بخش از خانه خدا را که پیامبر اعظم(ص) صورت و دست‌های خود را بر آن می‌گذاشت و دعا می‌کرد، ملتزم گویند.

حضرت ابراهیم(ع) در حال ساختن خانه خدا بود که دستش به بالای دیوار نمی‌رسید، سنگی زیر پا گذاشته و کار ساخت خانه خدا را ادامه داد. این سنگ که جای پای حضرت ابراهیم(ع) بر آن نقش بسته است، مقام ابراهیم می‌گویند که در فاصله نزدیکی در میان سازه‌ای فلزی نگهداری می‌شود.

رکن دوم خانه خدا رکن عراقی نام دارد که به سمت عراق است. پس از عبور از رکن عراقی به نیم دایره‌ای می‌رسیم که حجر اسماعیل است. طبق برخی روایات حجر اسماعیل محل دفن حضرت اسماعیل(ع) و هاجر و مادر اوست. در بالای دیوار کعبه مقابل حجر اسماعیل میزان رحمت یا همان ناودان قرار دارد.

رکن بعدی شامی است که به سمت شام است. در حین طواف به دور خانه خدا به محلی می‌رسیم که خط آجرهای متفاوتی بر روی دیوار خودنمایی می‌کنند که نوشته‌اند اینجا محل درب دوم خانه خدا بوده است.

در کنار این درب، رکن یمانی کعبه است که همان محل شکافته شدن دیوار خانه خدا و ورود فاطمه بنت اسد برای به دنیا آوردن حضرت علی(ع)بوده است. آن بخش از دیوار در بین در دوم و رکن یمانی را مستجار نامیدند که دعا در آن نقطه هم مستجاب است.

با رسیدن دوباره به حجرالاسود صدای تکبیرها بلند و دور بعدی آغاز می‌شود، و پس از پایان هفت دور، یک طواف تمام می‌شود و باید دو رکعت نماز طواف را بر پشت مقام ابراهیم به جای آورد.