بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«...از تو خواهم به تابشهاى جمالت و به انوار ذات مقدست
و زارى کنم به درگاهت جلب عواطف مِهرت و دقائق احسانت
که حقیقت بخشى به گمانم در آنچه از تو آرزومندم
از بخشش فراوان و احسان نیکو در مورد تقرب به تو و نزدیکى به حضرتت
و بهرهمند شدن از تماشاى جمالت
و اینک من خود را در معرض نسیم جانبخش لطف و توجهت درآوردهو خواهان باران جود و احسانت هستم
و از خشمت به سوى خوشنودیت گریخته
و از خودت بدرگاه خودت فرار کردهام
و امید بهترین چیزى را که نزد تو است دارم
و بر بخششهاى تو اعتماد و توکل کردهام
و نیازمند به سرپرستىو نگهداری توام....
أَسْأَلُكَ بِسُبُحَاتِ وَجْهِكَ وَ بِأَنْوَارِ قُدْسِكَ وَ أَبْتَهِلُ إِلَيْكَ بِعَوَاطِفِ رَحْمَتِكَ وَ لَطَائِفِ بِرِّكَ أَنْ تُحَقِّقَ ظَنِّي بِمَا أُؤَمِّلُهُ مِنْ جَزِيلِ إِكْرَامِكَ وَ جَمِيلِ إِنْعَامِكَ فِي الْقُرْبَى مِنْكَ وَ الزُّلْفَى لَدَيْكَ وَ التَّمَتُّعِ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ وَ هَا أَنَا مُتَعَرِّضٌ لِنَفَحَاتِ رَوْحِكَ وَ عَطْفِكَ وَ مُنْتَجِعٌ غَيْثَ جُودِكَ وَ لُطْفِكَ فَارٌّ مِنْ سَخَطِكَ إِلَى رِضَاكَ هَارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ رَاجٍ أَحْسَنَ مَا لَدَيْكَ مُعَوِّلٌ عَلَى مَوَاهِبِكَ مُفْتَقِرٌ إِلَى رِعَايَتِكَ ...» (1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجاة الرّاغبين؛راز و نياز دلدادگان