سوال: اگر پولی را به عنوان هدیه ای جهت برگزاری مراسم عروسی یا عقدی که در آن به لهو و لعب نیز پرداخته می شود به خانواده عروس یا داماد بدهیم، آیا در گناهشان شریک خواهیم بود؟

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سوال، چنین است:

حضرت آیة الله العظمی خامنه‌ای(مد ظله العالی):

اگر یقین نداشته باشید که در راه حرام مصرف می‌شود، اشکالی ندارد؛ و در هر صورت اگر حضور در آن مجلس موجب ارتکاب گناه (مانند گوش دادن به موسیقى و خوانندگى لهوى و حرام باشد) و یا تأیید آن باشد یا نهى از منکر متوقف بر خروج از آن مجلس یا شرکت نکردن در آن باشد، باید آن مجلس را ترک کرده و یا شرکت ننمایید.

حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی(مد ظله العالی):

چنانچه دادن هدیه معمول است و شما هم ناچار هستید، در صورت یقین نهی از منکر کنید و بیش از این وظیفه‌ای ندارید.

حضرت آیة الله العظمی سیستانی(مد ظله العالی):

شما شریک گناه نیستید و اگر شرایط نهی از منکر بود نهی از منکر کنید.

حضرت آیة الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

در فرض سو ال لازم است با توجه به مراتب ،نهی از منکر شود ولی اعطای هدیه بلا مانع است.

(توجه: استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئیست انجام گرفته است)

* سوال: شرکت در مراسم عروسی‌ای که مختلط نیست، ولی تعدادی از مهمانان مقید به رعایت حجاب در مقابل داماد نیستند، چه حکمی دارد؟ (در این‌گونه مراسم عموماً داماد و محارم عروس در طول اجرای مراسم عقد در قسمت زنانه هستند).

ابتدا مناسب است به نظراتی از مراجع تقلید درباره سۆال مذکور، اشاره شود:

1. مجلس عروسی اسلامی آن است که جشن و شادی و شادمانی، بدون ارتکاب گناه و کارهای حرام و خلاف شئونات انسان انجام ‌شود. (پایگاه اطلاع رسانی آیة الله مکارم شیرازی مدظله)

2. در مقابل داماد و سایر نامحرمان باید رعایت حجاب شود و فرقی بین مجلس عروسی و سایر موارد نیست. (پایگاه اطلاع رسانی آیة الله صافی گلپایگانی مدظله)

3. شرکت در عروسى، یا مجالس دیگر، که در آن رعایت شئونات واجب اسلامى نمی‌شود (از قبیل اختلاط زن و مرد، رقص و پایکوبى، استفاده از نوارهاى موسیقىِ حرام (به صورت علنی) و مانند آن) حرام است. (شیرازى، ناصر مکارم، استفتاءات جدید، ج 2، ص 234، س 719)

4. اگر مجلس عروسی به گونه‌اى نباشد که عنوان مجلس لهو و حرام و معصیت بر آن صدق کند و حضور در آن مفسده‌اى نداشته باشد، حضور و نشستن در آن در صورتى که عرفاً تأیید عملى که جایز نیست، محسوب نشود، اشکال ندارد. (حسینی خامنه‌اى، سید على، أجوبة الاستفتاءات، ص 318، س 1425)

با توجه به مطالب بالا؛ اگر در مجلس عروسی، گناهانی مانند: پخش موسیقی و ترانه‌های حرام یا بد حجابی در مقابل نامحرم باشد، باشد. اگر کسی توان امر به معروف و نهی از منکر داشته باشد و شرایط آن فراهم باشد، باید آنان را از کارهای حرام نهی کند وگرنه نهی منکر از او ساقط است (ر.ک: امام خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰى) ج‌2، ص 1021) و در صورتی که به آن عروسی، مجلس گناه و معصیت بگویند باید آن‌جا را ترک کند. اما اگر این مجلس به گونه‌ای نباشد که عنوان مجلس گناه بر آن صدق کند و حضور در این مجلس عرفاً تأیید عملیِ گناه (مانند بدحجابی) محسوب نشود، شرکت در آن به اندازه لزوم و به جهت اعلام حضور و احترام میزبان، اشکال ندارد.

منبع: تبیان

211001