کربلایی لیلا کیسه را بر روی زمین می گذارد، قد خود را راست می کند و از خدا می خواهد به عمر روحانی یا امام روستا بیفزاید.
آری او حجت الاسلام سعید پورمهدوی است از یک سال گذشته که پا در روستای آباء و اجدادیش یعنی روستای مرزی «تخته جان« گذاشته، گویا آبادی هم در این روستا قدم گذاشته است.
گرچه مردم این روستا با وجود جمعیت بیش از 800 نفری همچنان از کمبود آب رنج می برند، اما امید به آینده شان افزوده شده است. آنها می دانند این روحانی جوان با آمدنش به روستا در چشم انداز کوتاه، بهترین ها برایشان رقم می زند، اگر مردم هم پایش مشارکت داشته باشند.
هرچند جوان است، اما ایده هایی که در سر دارد می تواند تخته جان را در چند سال آینده آباد کند.
او در حالی پا در «تخته جان» گذاشت که در استان اصفهان بهترین موقعیت را از نظر رفاهی و زندگی داشت، اما تصمیم گرفت پا در روستای آباء و اجدادی بگذارد تا از مهاجرت روستاییان به شهرها با اجرای طرح های مختلف جلوگیری کند.
آری روحانی جوان حجت الاسلام سعید پورمهدوی یک سالی است که با آمدنش به روستای «تخته جان»، در حال حاضر برای 4 نفر اشتغال ایجاد شده اما چشم انداز روستا فراهم شدن اشتغال برای قشر بیشتری از جامعه است.
وی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در بیرجند از برنامه های خود برای روستا سخن گفت و اظهار کرد: 13 طرح را برای پیشرفت و آبادانی در روستای «تخته جان» دارم، اگرچه امکانات کم است، اما همت جوانان زیاد است و از یکسالی که وارد روستا شدم در ابتدا کم، اما بعد از مدتی مردم و جوانانی که در روستا هستند به من اعتماد کرده و با حضورشان در برنامه ها به من کمک می کنند.
وی با بیان اینکه در این روستای مرزی در قالب طرحی به نام «برکت»، سفره هیچ روستایی در تخت جان خالی از نان نیست، افزود: تا کنون 150 اصله درخت زرشک در روستای تخته جان وقف خیریه صاحب الامر(عج) شده است.
روحانی جهادگر روستای «تخته جان» ادامه داد: در «تخته جان» طرح های مختلفی از جمله صندوق جمع آوری صدقات، کمک به مخارج بیماران، و ... داریم.
حجت الاسلام پورمهدوی می گوید: روزی که در اصفهان تصمیم گرفتم از طریق قرارگاه پیشرفت و آبادانی بسیج سازندگی به «تخته جان» بیایم، در ابتدای امر در دلم استرس خاصی داشتم، اینکه نکند مردم از من و برنامه ها استقبال نکنند! نکند مورد حمایت نباشم و نتوانم قدمی برای مردم بردارم و جلوی خانواده ام که از راه دور آنها را به روستا کشانده ام، شرمنده شوم و هزاران سؤال بی پاسخ در ذهنم رخنه کرده بود که نمی دانستم باید چه کار کنم؛ با توکل به خدا دل را به دریا زدم و به روستا آمدم، اما خدا را شکر تا اینجا کارها خوب پیش می رود چشم اندازمان برای فراهم شدن اشتغال در سالهای آتی است.
این روحانی جوان جهادگر در پایان گفت: به همه طلاب و روحانیت توصیه می کنم زکات علم خود را در مناطق محروم، روستاهایی که واقعا نیاز به توجه دارند این گونه کمک کنند.
سخن پایانی
اگر در «تخته جان» خوب بنگری، زن مرد در کار و تلاشند با وجود خشکسالی های روستا اما کمک به هم نوع را هم دنبال می کنند.
استان خراسان جنوبی با وجود محرومیت، اما با توان و استعدا د و منابع طبیعی که دارد می تواند با برنامه ریزی و شرکت در برنامه های قرارگاه پیشرفت و آبادانی، برای پیشرفت مناطق محروم گام بردارند تا شاهد مهاجرت بیش از پیش نباشیم.