* آيه
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِى أَيْمَنِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاِخذُكُمْ بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ
* ترجمه
خداوند شما را به خاطر سوگندهاى لغو (كه بدون قصد یاد كرده اید) مؤاخذه نمى كند، امّا به آنچه دل هاى شما (از روى اراده و آگاهى و اختیار) كسب كرده، مؤاخذه مى كند و خداوند آمرزنده و حلیم (بردبار) است.
* نکته ها
سوگندهایى كه از روى بى توجّهى و یا در حال عصبانیّت و بدون فكر و اراده و یا پر حرفى و عجله و سبق لسان از انسان سرمى زند، ارزش حقوقى ندارد. مسئولیّت، تنها در برابر سوگندهایى است كه با توجّه و در حال عادّى، به نام مقدّس خداوند براى انجام كار مفید یاد شود. این قبیل سوگندها شرعاً واجب الاجرا مى باشد و شكستن آن حرام است و كفّاره آن عبارت است از: اطعام ده فقیر، یا اعطاى لباس به آنها، و یا آزاد كردن یك برده و در صورت عدم امكان هیچ یك از اینها، سه روز روزه گرفتن. [مائده، 89]
* پيام ها
1- مسئولیّت انسان، وابسته به اراده و انتخاب اوست. خداوند لغزش هایى را كه در شرائط غیر عادّى از انسان صادر شود، مى بخشد. «لا یؤاخذكم اللّه باللغو»
2- انگیزه و نیّت، ملاك ثواب و عقاب است. «كسبت قلوبكم»
3- یكى از جلوه هاى حِلم و مغفرت الهى، گذشت از خطاهاى غیر عمدى انسان است. «لا یؤاخذكم اللّه ... غفور رحیم»