حاصل این گونه آیات و روایات ما را متوجه می‌کند زبان نقش مهمی در تزکیه فردی و عمومی جامعه ایفا می‌کند؛ ادعای بیجا و برخلاف حق، اظهار نظر بیجا در عقاید و احکام دین، افشاگری و بازگویی اسرار، اهانت و تحقیر، تکفیر دیگران، خودستایی، دروغ، سخن‌چینی و ... از آفت‌هایی است که برای زبان و بیهوده‌گویی و پرگویی بر شمرده‌اند. به عنوان نمونه رسول گرامی اسلام(ص) در یک روایت فرمودند: «خداوند بهشت را بر هر فحّاش بی آبرو و کم شرمی که باکی از آن چه گوید و آن چه به او گویند ندارد حرام کرده است؛ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَی کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِیٍّ قَلِیلِ الْحَیاءِ لَا یُبَالِی مَا قَالَ و َلَا مَا قِیلَ لَهُ».