عقیق: با شروع تابستان و گرمای شدید هوا، ابتدا بحران کم‌آبی و سپس شوری آب در خوزستان، موجب وقوع بحران جدی در شهرهای این استان جنوبی شد. بروز این بحران، حتی اعتراضات و ناآرامی‌هایی را در سطح دو شهر خرمشهر و آبادان در پی داشت و این اعتراضات با ورود عناصر اخلالگر به آشوب کشیده شد.
جمعی از فعالان هیئت‌های مذهبی، روحانیون سرشناس و مداحان و ذاکران اهلبیت (ع) که از زمان وقوع زمین‌لرزه 21 آبان 96 در منطقه سرپل ذهاب و روستاهای محروم کرمانشاه، خیمه زده و امدادرسانی شبانه‌روزی و درازمدت را در کنار مردم زلزله‌زده تجربه کرده بودند، با بروز بحران بیآبی در خوزستان، راهی این استان سوزان شدند.
از جمله هیأت عبدالله بن الحسن(ع) که تحت بنیاد «خیریه برکات» که با مسئولیت حجت‌الاسلام والمسلمین محمود ریاضت در این پویش حضور دارد، به همین منظور با حجت‌الاسلام ریاضت درباره نحوه فعالیت هیأتش در پویش «روضه عطش» گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌آید:
منبع:فارس
مهم‌ترین خروجی هیأت باید احیای مرام اهل بیت(ع) باشد
* شما چقدر در این کمپین و پویش فعالیت اجتماعی دارید؟ زیرا مردم در این فضای بی‌اعتمادی به افراد، به خصوص در موضوع زلزله به کسی اعتماد نمی‌کنند، برای اینکه پولشان را به او بسپارند؟
-سال‌ها است که در خدمت هیأت عبدالله بن الحسن(ع) انجام وظیفه می‌کردیم و دوستان مجموعه ما را جزء نوکران این مجموعه ثبت کرده بودند، حدود یک سال و نیم گذشته به فکر دوستان مجموعه هیأت عبدالله بن الحسن(ع) رسید که هیأت ما باید علاوه بر اقامه شعائر حسینی احیای مرام حسینی را هم داشته باشد؛ یعنی در واقع شعائر حسینی زمانی اقامه شده که خروجی داشته باشد و مهم‌ترین خروجی آن احیای مرام اهل بیت(ع) است که در رأس مرام حسینی کمک‌رسانی به افراد محتاج و نیازمند است، لذا یک خیریه‌ای به نام «خیریه برکات» زیر نظر هیأت عبدالله بن الحسن(ع) تشکیل شد و در طول یکسال و نیم گذشته خدمات بی‌شماری را برای بحث جهیزیه، سیسمونی، هزینه درمان محرومین داشت و این پویشی که الان برای بحث آب روستاهای اطراف خرمشهر و آبادان راه افتاده است دومین کار کشوری است.
اولین کار کشوری که این خیریه انجام داد، با همت و همکاری مجموعه دوستان هیأت از جمله آقای حنیف طاهری، آقای مبارکی و آقای عباسی و دیگر دوستان 120 میلیون تومان پول برای بازسازی خانه‌هایی که در زلزله کرمانشاه و سرپل ذهاب کاملاً تخریب نشده بود، اما قابل سکونت هم نبود، جمع شد. یک کمیته‌ای تشکیل شد، رفتند آنجا بازدید کردند، آقای طاهری هم یک سفر رفت و از نزدیک ارزیابی کرد و گزارش داد، این بود که خانه‌هایی است که صددرصد تخریب نشده اما قابل سکونت هم نیست و نیاز به بازسازی دارد، این 120 میلیون تومان عیناً طبق سندهایی که وجود دارد، آنجا هزینه شده است و به صاحبانش پس از بازسازی تحویل داده شد.
طبق بررسی‌ها 10 روستای اطراف خرمشهر در وضعیت اضطراری بیآبی به سر می‌برند
دومین کار بحث کمک‌رسانی در آبرسانی برای مردم خوزستان به خصوص مردم مظلوم و قهرمان خرمشهر و آبادان بود؛ طبق رصدی که دوستان ما کردند و از نزدیک دیدند و گفتند حدود 79 روستا در اطراف خرمشهر و آبادان وجود دارد که اینها وضعیت اضطراری دارند، اما 10 روستا است که فوق‌العاده مستاصل شدند؛ یعنی حتی احشام آنها به خاطر بیآبی در معرض تلف شدن است و خودشان دچار تنش آبی بسیار شدیدی هستند که طبق صحبتی که با دوستان استاندار و فرماندار خرمشهر و آبادان شده بود، دوستان مجموعه برکات به این نتیجه رسیدند که اگر هر روستایی 3 تا تانکر آب داشته باشد، از حالت اضطرار بیرون می‌آیند تا مسئولان کارشان را انجام دهند، چون نتیجه دادن کار مسئولان زمانبر است.
با دوستان دیگر هم صحبت کردیم، حالا اگر تانکرها فراهم شود آن وقت چگونه آب آن را تأمین کنیم؟ آنها گفتند ما با مجموعه‌ای از مجموعه دوستان هیأت مذهبی در اهواز، در استان لرستان، استان اصفهان صحبت کردیم که آنها هم درگیر شدند و گفتند: ما آب تانکرها را تأمین میکنیم، آب را با تانکرهایی می‌آوریم و این تانکرها که در روستاها مستقر شده‌اند را نصب میکنیم که خوشبختانه با صحبتی که با دوستان داشتیم این پویش راه افتاد، در شبکه اجتماعی «بله» در کانال برکت و در اینستاگرام اعلام کردیم و فراخوان دادیم.
طرح هر هیأت یک تانکر آب/ هزینه هر تانکر 2 میلیون و 500 هزار تومان است
گفتیم طرح این باشد که هر هیأت یک روستا از این 10 روستا را به عهده بگیرد که گفتند حالا 5 روستا را دوستان دیگری در استانهای دیگر انجام دادند، فکر کنم هیأتهای استان زنجان بودند و 5 روستا را قرار شد بچه‌های هیأتهای استان تهران در نظر بگیرند که ما گفتیم هر هیأت یک روستا را در نظر بگیرد هر تانکری 2 میلیون و 500 هزار تومان هزینه‌اش بود که برای هر روستا هزینه سه تانکر 7 میلیون و 500 هزار تومان است که خوشبختانه برکات موفق شد که طی روزهای آینده اطلاعرسانی از نحوه کارهای انجام شده صورت می‌گیرد و عکس‌ها و فیلم‌هایش در کانال و صفحه اینستاگرام برکات که خیریه زیر نظر مجموعه هیأت عبدالله بن الحسن(ع) است انجام میشود.
ما هم بالاخره در این قصه داریم نوکری میکنیم، اگر دوستان قبول کنند که خیلی نقش محوری نداریم فقط اینکه دوستان گفتند یک حسابی باشد که عزیزانی که می‌خواهند کمک کنند تحت نظر هیأت است، بعضی‌ها گفتند اسم ما مطرح نشود و ما را فقط جلو انداختند و فقط اسم ما دارد کار میکند، کارهای عملیاتی و اجرایی را دوستان دیگر دارند انجام می‌دهند و حقیر هم در جریان هستم و رصد و پیگیری می‌کنم و تلاش داریم به یاری خدا فقط روضه عطشِ سیدالشهدا را نخوانیم که مردم گریه کنند و اگر کسی ندای عطش دارد این عطش او را بتوانیم سیراب کنیم همانطور که درس بزرگان ما بوده، درس آقا اباعبدالله الحسین(ع) بوده که تشنه‌ها را سیراب کردند، وقتی حر با لشکرش به امام حسین(ع) رسید، حضرت دیدند حر و لشکریانش تشنه هستند، فرمودند: به اینها آب بدهید، گفتند: آقا اسب‌های ما هم تشنه‌اند، حضرت فرمودند: اسب‌هایشان را هم آب بدهید.
چیزی که از آن کمتر گفته میشود یا گفته نمی‌شود روستاهای اطراف آبادان و خرمشهر است که خیلی شدیدتر از خود شهر دچار مشکل هستند، حالا در فضای رسانهای و تریبونی مشکلات شهر انعکاس داده میشود اما متأسفانه روستاهای اطراف در محرومیت شدید هستند و آن مشکلات آبی و تنش آبی که دارند که شاید بگوییم چندین برابر مشکلات و تنش آبی شهرها است، از آنها کسی حرف نمی‌زند؛ حالا این مجموعه إن‌شاءالله پیشقدم شده که هیأتهای دیگر هم پیوست خدمات اجتماعیشان را داشته باشند و خروجی هیأت‌ها این باشد که إن‌شاءالله مرام اهل بیت(ع) را زنده کنند و عملیاتی باشد و فقط صرف حرف و گفت‌وگو و سخنرانی و روضه و مداحی و گریه نباشد، بلکه یک اثر عملی و بیرونی برای مردم قابل لمس وجود داشته باشد که الحمدلله هست و این خدمات هم ملموس است. البته ما هم در کنار خیل عظیم هیئات مذهبی داریم این کار را میکنیم، مجموعه هیأت عبدالله بن الحسن(ع) هم موفق است و در این عرصه دارد کار میکند.
اسناد هزینه‌کرد هدایای مردمی را منتشر میکنیم
گفتند اولین روستا انجام شده دومی در شرف انجام است چون کمک‌های مردمی دارد می‌رسد و إن‌شاءالله دوستان ما این کار را انجام خواهند داد و نحوه انجام دادن آن و عملی شدن و هزینه شدنش بلافاصله می‌آید، شبهاتی که متأسفانه در مورد زلزله‌زده‌ها بود، اینکه یکسری افرادی آمدند از مردم پول گرفتند اما معلوم نشد این پول کجا هزینه شد؟ یا اصلاً هزینه شد یا نه؟! یک ریال آن هزینه شده یا نشده، ما به آنها کاری نداریم ولی اقدامات ما سریع انجام میشود و سریع گزارش‌های آن در کانال هیأت و صفحه اینستاگرام هیأت و مجموعه برکات گذاشته میشود، دوستان طبق اسنادی که موجود است عملکردی که داشتند را به معرض استفاده کمک‌رسان‌ها میگذارند که آنها هم بدانند پولشان کجا هزینه شده و درست هزینه شده یا نه؟
چندین برابر هزینه هیأت را در کمک‌رسانی‌ها صرف میشود
* اساساً روحانیون هم در سال‌های دفاع مقدس و هم در موقعیتهای اجتماعی، سیاسی و در هر موقعیتی که مملکت نیاز به حضور داشته، آستین همت بالا زدند به میدان آمدند، الان یک مقدار فضای جامعه نسبت به روحانیت ممکن است دارای واکنش‌هایی باشد که مانند گذشته آن نگاه احترام‌آمیز نسبت به روحانیت شاید یک مقدار کمتر شده باشد و تغییر کرده باشد، آیا این فعالیت‌های اجتماعی که معمولاً خالصانه انجام میشود و کمتر در آن ممکن ریا و تظاهر دیده شود، می‌تواند مردم را نسبت به یک فعالیت اجتماعی برای امدادرسانی نه صرفاً به خاطر بهتر شدن وجهه روحانیت با پویش‌ها و کمپینها همراه کند؟
-خداوند فرموده اگر کسی با اخلاص کار کند، کسی عاشقانه برای من کار کند، من آن را معشوق مردم قرار می‌دهم و لزومی ندارد با هدف اینکه مردم به ما احترام بگذارند یا حتی مردم به ما بگویند دست شما درد نکند یعنی حتی نیازی نیست آنهایی که کمک می‌گیرند مثلاً مردم محروم آبادان یا خرمشهر یا روستاهای اطراف که این کمک به آنها میشود یا مردم کرمانشاه در زلزله به آنها کمک شد، اصلاً لزومی ندارد کسی تشکر کند یا بخواهد آن نگاه احترام‌آمیز به بچه مذهبی‌ها یا روحانیت یا ذاکران یا کلاً هیئات مذهبی که حالا پرچمدار این قصه هستند، بخواهند خودی نشان دهند یا توقعی داشته باشند که مردم برای آنها احترامی قائل شوند، اما این وعده الهی است«إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَاد» خدا هم هیچ وقت در وعده‌اش تخلف نمی‌کند، خدا فرموده شما خالصانه قدم بردارید شما حرفی را که خودتان می‌گویید عمل کنید، هیئات مذهبی سال‌ها از امام حسین(ع) گفتند، سال‌ها منبر رفتند، روضه خواندند، از مرام امام حسین(ع) بیان کردند، گریه کردند و مردم را به گریه انداختند، یک عده هم به خاطر اوضاع اجتماعی ممکن است دیدشان نسبت به هیئات، حالا همه کسانی که در برگزاری مراسم اهل بیت(ع) و شعائر حسینی دخیل هستند، نگا‌هشان نگاه مثبتی نباشد، چه به سخنران جلسه که روحانی باشد، چه به ذاکر جلسه که مداح باشد و چه حتی به بچه هیأتی‌ها و کسانی که مستمع هستند و دست‌اندرکار هستند.
حالا این هیأتی‌ها آمدند و می‌گویند ما فقط حرف نمی‌زنیم می‌خواهیم حرف ما عمل هم داشته باشد، اما با یک دستمان برای سیدالشهدا به سینه می‌زنیم و یک دستمان هم داخل جیبمان برای کمک‌رسانی می‌رود، برای اینکه گره باز بکند و پایمان هم حرکت میکند، عملاً می‌رویم شرکت میکنیم، حضور پیدا میکنیم و نیازی هم نداریم کسی بگوید دست شما درد میکند یا نه، چون ما برای اباعبدالله(ع) داریم این کار را میکنیم، هدف ما اقامه شعائر حسینی است که بگوییم چندین برابر هزینهای که در هیأت داریم میکنیم، داریم در کمک‌رسانی‌ها انجام می‌دهیم.
بیش از 38 هزار هیأت تهرانی خیریه تأسیس کردند
شاید پاسخ این شبهه داده شود که این همه محرومیت، این همه نیاز چرا این همه در مجلس اهل بیت(ع) هزینه می‌کنید؟ اما ما الان می‌بینیم بیش از ۴۰ هزار هیأتی که ما طبق آمار فقط در تهران داریم، شاید بالای 37، 38 هزار تا از این ۴۰ هزار هیأت در کنارشان خیریه تشکیل دادند، دارند جهیزیه می‌دهند، ایتام را تحت پوشش دارند، سالی چند بار بسته غذایی به خانه محرومان می‌دهند، حالا هر کدام با توجه به توانایی و وسعتی که دارند، آمدند خودشان یک کمیته امداد کوچکی شدند، یک بهزیستیِ کوچک به قول ما یک مینی‌کمیته امداد و یک مینی‌بهزیستی شدند و خوشبختانه این به برکت پرچم امام حسین(ع) است؛ یعنی مردم زیر پرچم امام حسین(ع) دور هم جمع شدند و به نام امام حسین(ع) یک خروجی به نام خیریه پیدا کرده است.
هیأتی هیأت است که پیوست خدمات امور اجتماعی داشته باشد
یعنی می‌خواهم بگویم خوشبختانه با وجود این خیریه‌هایی که از دل مجالس امام حسین(ع) تشکیل شده و به وجود آمده هزینهای که هیئات در امور خیریه میکنند، به مراتب چندین برابر هزینهای است که برای اقامه شعائر حسینی و خود هیأت میکنند، همان گونه که حضرت آقا فرمودند: هیأتی هیأت است که پیوست خدمات امور اجتماعی داشته باشد که ما الان داریم این را می‌بینیم که این پیوست خدمات امور اجتماعی دارد و این اقتدا به اهل بیت(ع) است، یعنی الگوگیری از اهل بیت(ع) است یعنی همان طور که اهلبیت گره باز میکردند، هیأت‌ها هم باز میکنند.
همان مردمی که کمک می‌گرفتند، نمی‌دانستند اینها اهل بیت(ع) هستند چون نمی‌شناختند، چه بسا جسارت هم میکردند، وقتی امیرالمومنین به محرومان کمک میکرد، محرومان کمک را می‌گرفتند می‌گفتند خدایا داد ما را از علی بگیرد، ولی امیرالمؤمنین(ع) خم به ابرو نمی‌آورد، بعداً که حضرت(ع) به شهادت رسید، فهمیدند ای بابا کسی که به آنها کمک میکردند حضرت امیرالمؤمنین(ع) بوده است.
بنابراین نیازی نیست که ما کاری بکنیم که با این هدف نگاه غیرمثبت مردم را به خودمان برگردانیم و مثبت شود، ما اگر کار را خالصانه برای خدا انجام دهیم، خدا وعده داده دل‌ها را به طرف ما به طرف مجالس امام حسین(ع)، به طرف کسانی که به دلیل بعضی از خطاهای بعضی دیگر دچار انحراف شدند و نگاه مردم به آنها تغییر کرده با اینکه آنها خطا نکردند، خدا این را درست میکند.
من مطمئنم وعده الهی تخلف‌ناپذیر است و اگر نگاهی هم خدایی ناکرده غیرمثبت به مجموعه هیئات دینی و شعائر حسینی است، با این کار به تعبیر الهی دل‌ها نرم میشود و بر می‌گردد، اگرچه که هدف ما نباید این باشد، بلکه باید صفر تا صد رضای خدا و اخلاص در راه خدا باشد.
موضوع عطش یک بحث فرا ادیانی است
*موضوع بیآبی در خرمشهر و آبادان نسبتی هم با موضوع عطش دارد که دائم در این تبلیغات و در این کمپینها و پویش‌ها اتفاق می‌افتد به آن اشاره میشود، آیا این قدرت فراگیر شدن دارد؟
-همانطوری که ایام محرم و صفر وقتی به شب هفتم که شب بسته شدن آب می‌رسد، آن شور و هیجان افراد نسبت به ارادت‌ورزی نسبت به ساحت اهل بیت(ع) که بحث عطش پیش می‌آید، بیشتر میشود، در واقع استفاده از این موضوع و بهره‌گیری از این موضوع و به قول معروف کانال زدن به قصه عطش کربلا می‌تواند مردم را تهییج کند و آن هیجانی که از شب هفتم به بعد در محرم در مردم به خاطر عطش سیدالشهدا(ع)، قصه سقایی حضرت عباس(ع) و عطش بچه‌های امام حسین(ع) ایجاد میشود، می‌تواند این بحث را گسترده و فراگیر کند، چون در بحث امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) فراملیتی هستیم؛ یعنی حتی کسانی که مسلمان نیستند و اباعبدالله(ع) را به عنوان امام قبول ندارند فراادیانی است، یعنی شما می‌بینید ارامنه هم در قصه حضرت عباس(ع) می‌آیند و نذر میکنند، گوسفند می‌کشند، مجلس می‌گیرند، در اربعین سیدالشهدا(ع) می‌بینید از هر دین و ملتی می‌آیند، این قصه می‌تواند همه را تهییج کند و همه را در مسأله کمک‌رسانی دخیل کند، چون این فرا ادیانی است، استفاده از این مسأله می‌تواند کمک همه را به عهده بگیرد که این کمک‌رسانی به نام اهل بیت(ع) دارد صورت می‌گیرد؛ یعنی وقت مجموعه می‌روند آنجا می‌گویند «خیریه برکات» هیأت عبدالله بن الحسن(ع)، نمی‌گویند آقای ریاضت، نمی‌گویند آقای طاهری، آقای مبارکی، نمی‌گویند بقیه دوستانی که دارند آنجا کار میکنند، می‌گویند مجموعه خیریه برکات از هیأت حضرت عبدالله بن الحسن فرزند کریم اهل بیت، این برکت کریم اهل بیت است، زیر پرچم ابن الکریم به نام آنها دارد می‌رود و چون به نام آنها می‌رود، می‌تواند همه را تحریک و تهییج کند که إن‌شاءالله کمک کنند و اجر این موضوع را ببرند.
ما در روایت داریم که در قیامت به شیعیان اهل بیت(ع) گفته میشود که نگاه کنید در صحرای محشر، هر کسی یک جرعه آب به شما داده، هر کسی یک لقمه غذا به شما داده است، هر کسی لباسی به شما داده به خاطر اینکه به شما محبت داشته یا به خاطر اینکه به اهل بیت(ع) محبت داشته، چون شما محب اهل بیت(ع) بودید به شما کمک کرده، شما شفیع او شوید؛ یعنی چه بسا آنهایی که اهل بیت(ع) را قبول ندارند و دینشان دین دیگری است، اما به خاطر اراداتی که به امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) دارند، الان کمک کنند، یک جرعه آب به لب تشنه مردم مظلوم آبادان و خرمشهر برسد، اینها مأجور خواهند شد، می‌تواند طبق روایت موجب شفاعت آنها هم بشود که إن‌شاءالله این مهم زیر پرچم امام حسین(ع) محقق شود.
نتیجه همکاری ستادی هیأت‌ها
*یک تشکیلاتی به نام جامعه ایمانی مشعر در این ماجرا ورود پیدا کرده است و هیأتهای مختلف را در سراسر کشور در حوزه کمک‌رسانی به مردم جنوب سامان می‌دهد و درگیر میکند، شما در هیأت عبدالله بن الحسن(ع) با این تشکیلات آیا همکاری دارید؟
-دوستان ما با مجموعه‌هایی که دارند کمک‌رسانی میکنند، چه کسانی که کار ستادی میکنند و این کار را سازماندهی میکنند، در ارتباط هستند از جمله جامعه ایمانی مشعر و مجموعه اوج هم که کارهای رسانهای دارد، دوستان مجموعه عبدالله بن الحسن(ع) با آنها در ارتباط هستند؛ یعنی هماهنگی‌ای وجود دارد، همین که عرض کردم، رصد کردند 79 روستای آبادان و خرمشهر دچار مشکل آبی هستند و دچار اضطرار هستند اما 10 روستا دچار اضطرار شدید هستند و خیلی وضعیت آنها بحرانی است، این در اثر همکاری و هماهنگی با گروه‌های ستادی است که دارند کار ستادی میکنند، رصد میکنند که إن‌شاءالله به نحو احسن کمک‌های مردمی که به دست مجموعه‌های مختلف به خاطر اعتباری که مردم برای آنها قائل هستند و یا اطمینانی که مردم به هر گروهی از هیئات یا هر مجموعه‌ای از خیریه‌هایی که در هیئات مذهبی است، اعتماد دارند، اینها سازماندهی میشود و درست انجام شود و خدایی نکرده هرز نرود و تلف نشود و سریع و به موقع هم انجام شود. قطعاً با مجموعه‌هایی مانند مجموعه جامعه ایمانی مشعر و بقیه کسانی که دارند در این زمینه فعالیت میکنند هماهنگی وجود دارد و دوستان ما مشغول رایزنی با آن دوستان هم هستند.
عالِم باید عامل باشد/ بسیاری از خطبا بدون سر و صدا در مناطق کار جهادی میکنند
*بسیاری از هیأتهای مذهبی، مداحان و اهل منبر کماکان با همان اشتغالات گذشته‌شان سرگرم هستند و منبر و روضه و مجلس و هیأت خودشان را دارند و کاری به امور اجتماعی و از این دست که شما و دوستانتان همت کردید، توجهی ندارند، چه باید کرد؟
-باید به آن دوستان هم گفت که عالِم باید عامل باشد؛ یعنی اگر قرار باشد فقط علم من گفتنی باشد و عملی نباشد فرمودند: «عالمی که عملش و فعلش، قولش را تأیید کند»، اینکه ما بیاییم مثلاً در ایام ولادت و شهادت امام مجتبی(ع) بگوییم، امام حسن محتبی(ع) کریم اهل بیت بود، کرامت داشت و به دیگران رسیدگی میکرد، گفتن اینها خیلی خوب است، در کتابها نوشتند و ما هم روی منبرها می‌گوییم، اما اگر قرار باشد از این الگو نگیریم و خودمان دست به کاری نزنیم که از این کریم اهل بیت(ع) یک الگوی عملیاتی و یک الگوی کاربردی نگیریم، فقط در مرحله حرف باقی می‌ماند و کمتر اثر می‌گذارد.
آن دوستان هم نه اینکه نخواهند شاید یک مقداری اشتغالات آنها زیاد است، فرصت ندارند یا اینکه توجه به این نکته کمتر دارند، میشود با آنها از طریق رسانه، مستقیم یا غیرمستقیم صحبت کرد که وارد عرصه شود، اما خوشبختانه تا جایی که من خبر دارم در بین 40 هزار هیأتی که در استان تهران وجود دارد، نزدیک 37، 38 هزار هیأت دارای کارهای خدمات اجتماعی هستند، یعنی اکثریت مطلق آنها الان با توجه به حیطه توانایی‌ای که دارند و وسعتی که دارند یک خیریه دارند.
الان هیأتی را می‌شناسم که 600 یتیم را سرپرستی میکند، هیأت دیگری را می‌شناسم که 600 خانواده را در مشهد تحت تکلف دارد، هیأت در تهران است، اما رفتند در نقاط محروم مشهد مقدس 600 خانواده را دارند پوشش می‌دهند و صفر تا صد هزینههایشان را نه فقط هزینه‌های مادی، گاهی اوقات هزینه‌های غیرمادی آنها مثلاً هزینه تحصیل را می‌دهند، یک خانواده یتیمی بود که هزینه بچه را از دبستان تا دانشگاه به عهده گرفتند.
من فکر می‌کنم این دسته‌ای که شما می‌فرمایید چه از خطبا، چه از ذاکران و چه از هیأتی‌های اهل بیت(ع) که کاری به این کارها ندارند و مشغول کار روزمره و روتین خودشان هستند مثلاً سخنرانی میکنند و کارهای هیأتی میکنند و در امور اجتماعی دخیل نیستند، درصدش خیلی پایین است یعنی با توجه به آماری که الان وجود دارد شاید بتوانیم بگوییم بالای 90 درصد اکثر هیأت‌ها دارای خیریه هستند و دارای کارهای پیوست اجتماعی هستند.
منتها اکثر بچه‌های هیأتی چون برای امام حسین(ع) و برای خدا کار میکنند، خیلی در کار رسانهای نیستند و تبلیغ نمی‌کنند، البته این هم یک نقص است چون خود تبلیغ باعث تشویق دیگران به کار خیر میشود، بعضی‌ها می‌گویند ممکن است ریا شود، اصلاً رسانهای نمی‌کنند، از این جهت است که ممکن است تصور شود که فلانی که کار نمی‌کند یا اسمش نیست، مثلاً فقط سخنرانی میکند، روضه‌اش را می‌خواند و هیأت می‌رود و می‌آید، در حالی که من خیلی از آنها را می‌دانم اینگونه نیستند.
دوستان ما از خطبا هستند که بی‌نام و بدون سر و صدا دارند در دهات محروم، در روستاهای محروم کرمان و یزد کار میکنند، حالا شما خیریه برکات را الان بعد از یکسال و نیم، تازه سر پویش آب شنیدید، در حالی که این خیریه حدود دو سال است دارد خدمت‌رسانی میکند، جهیزیه داده، هزینه درمان چندین نفر که بیماری‌های صعب‌العلاج داشتند، منتها در این قصه آب یکدفعه برکات بالا آمد و این هم لطف خدا بود وگرنه باز هم قصد کار رسانهای به آن شکل نداشتیم که انجام شود و در کانال هیأت و کانال برکات اطلاعرسانی کردیم، هیچ قصد تبلیغ رسانهای شدید به آن شکلی که الان در مورد بعضی مجموعه‌ها که خیلی فعال هستند، نداشتیم.
ولی همانطور که عرض کردم خدا فرموده شما کار را برای من کنید، من خودم شما را معشوق دل‌ها می‌کنم، گفتند تو عاشق خدا بشو، خدا تو را معشوق همه میکند، این هم لطف سیدالشهدا بود. بنابراین بقیه دوستان هم اگر ما نمی‌بینیم، معنایش این نیست که کاری انجام نمی‌دهند، یک درصد خیلی کمی وجود دارد که به این نکته مهم توجه ندارند که آن هم با ارشاد و راهنمایی و امر به معروف میشود آنها وارد این کار کرد. فدر پایان تأکید می‌کنم که همه بدانند که هیأت‌ها فقط برای سیستم صوت و مجالس خودشان هزینه نمی‌کنند، بلکه به نام این کار و در دل این کار چندین برابر برای کارهای خیریه و عامالمنفعه هزینه میکنند.