خداوند در آیه ۱۵۳ سوره مبارکه بقره دو کمک بزرگش به انسان را در برابر سختیها و مشکلات معرفی و خود را همراه بندگان اجابتکننده بیان میکند.
عقیق:خداوند در آیه ۱۵۳ سوره مبارکه بقره صبر و نماز را دو کمک خود برای عبور انسان از مشکلات زندگی میداند و با نگاهی این کلام وحی در مییابیم که صبر مادر همه کمالات است و در همه سختیها و مشکلات بزرگترین کمک برای انسان به شمار میرود.
اى کسانى که ایمان آوردهاید! (در برابر حوادث سخت زندگى،) از صبر و نماز کمک بگیرید، همانا خداوند با صابران است.
نکتهها
مشابه این کلام الهى را در همین سوره خواندهایم که خداوند به بنىاسرائیل مىفرمود: در برابر ناملایمات و سختىها، از صبر و نماز کمک بگیرید. در این آیه نیز به مسلمانان دستور داده مىشود تا در برابر حوادث سخت زندگى، از صبر و نماز یارى بجویند. آرى، دردهاى یکسان، داروى یکسان لازم دارد.
اصولاً انسانِ محدود، در میان مشکلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى و منکوب مىشود و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختىها، خود را نمىبازد و براى او حوادث، بزرگ نمىنماید. کسى که نماز را با حضور قلب و با توجّه مىخواند، به معراج مىرود. هرچه پرواز معنوى او بیشتر باشد و بالاتر رود، دنیا و مشکلات آن و حتّى خوشىهاى آن کوچکتر مىشود.
انسان یا در نعمت بسر مىبرد که باید به آیه قبل عمل کند؛ «اذکرونى، اشکروا لى» و یا در سختى بسر مىبرد که باید به این آیه عمل کند؛ «استعینوا بالصبر»
خداوند مىفرماید: خدا با صابران است و نمىفرماید: با نمازگزاران است. زیرا نماز نیز نیاز به صبر و پایدارى دارد. در روایات مىخوانیم: هرگاه کار سختى براى حضرت على(ع) پیش مىآمد حضرت دو رکعت نماز مىخواند. این سیره را بوعلى سینا نیز عمل مىکرد.
صبر مادر همه کمالات است. صبر در جنگ مایه شجاعت است. صبر در برابر گناه وسیله تقواست. صبر از دنیا نشانه زهد است. صبر در شهوت سبب عفّت است. صبر در عبادت موجب طاعت و صبر در شبهات مایه وَرع است.
پیامها
ایمان اگر همراه با عمل و توکّل و صبر و عبادت باشد کاربرد بیشترى خواهد داشت. «الّذین آمنوا استعینوا بالصبرو...»
نماز اهرم است، بار نیست. «استعینوا بالصبر والصلوة»
صبر و نماز، وسیله جلب حمایتهاى الهى هستند. «استعینوا بالصبر والصلوة انّ اللّه مع الصابرین»
اگرچه خداوند با هرکس و در هر جایى حضور دارد؛ «هو معکم اینما کنتم» و لکن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و یارى رسانى خداوند به صابران است. «انّ اللّه مع الصابرین»