رئیس ستاد بزرگداشت مصطفی چمران ادامه داد: او دانشمند بزرگ فیزیک الکترونیک، فیزیک هسته‌ای و فیزیک پلاسما بود که در بزرگترین دانشگاه‌های دنیا به تحصیل و تحقیق پرداخته بود؛ در عین حال وی یک عارف وارسته، واصل، خالص، پاک و عابد نیز بود و در کنار تسلط به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسوی و روسی، یک هنرمند و نقاش و خطاط ماهر بود.
چمران خاطرنشان کرد: این دانشمند برجسته و عارف وارسته، یک رزمنده و فرمانده نظامی بزرگ و استاد جنگ‌های چریکی بود که به مدت هشت سال در برابر اسرائیل و فالانژها جنگیده و برای اولین بار تانک‌های اسرائیل را به آتش کشیده بود، آن‌هم قبل از انقلاب اسلامی ایران و در زمانی که هیچ کس پشتیبان شیعیان دنیا نبود.
وی به نقش، رشادت و طراحی‌های نظامی شهید چمران در آزادسازی پاوه و سوسنگرد و سایر عرصه‌های نظامی دفاع مقدس اشاره و ابراز کرد: دکتر چمران با امام علی(ع) و امام حسین(ع) درد دل و راز و نیاز بسیاری داشت و همواره عاشق و به دنبال شهادت حسینی‌وار بود و به همین دلیل از آمریکا به لبنان و در کنار مرز اسرائیل آمد تا در راه آزاد سازی قدس به شهادت برسد.
چمران در آمریکا زندگی ایده‌آل نداشت / هدف وی در آنجا هم مبارزه بود
وی در رابطه با این موضوع که شهید چمران زندگی ایده‌آل در آمریکا را رها کرده و به لبنان آمدند، گفت: این نکته باید مد نظر قرار بگیرد که وی نه به واسطه تمکن مالی خانواده که حتی توان مسافرت به مشهد را نداشتند بلکه با استفاده از بورسیه تحصیلی به آمریکا رفت با این وجود شهریه دولتی باعث نشد تا ایشان آرام بگیرد بلکه مبارزاتش علیه رژیم پهلوی را شدت بخشید به نحوی که بعد از دو سال وی را از شهریه دولتی محروم کردند.
رئیس ستاد بزرگداشت مصطفی چمران با بیان اینکه شهید چمران از آن پس هم به کار و هم به مبارزه و هم به تحصیل می‌پرداخت، تأکید کرد: شهید چمران اهل مبارزه و مهم‌ترین اصل برای وی، خدمت و خدمت‌گزاری به مردم بود، وی در آمریکا همواره به برپایی تظاهرات، سخنرانی و برنامه‌های مبارزاتی مشابه می‌پرداخت.
چمران تصریح کرد: وی در آمریکا زندگی راحت و خوب و خوشی نداشت و همواره در حال تلاش و مبارزه بود و زمانی که متوجه شد با این نوع مبارزه و همچنین با توجه به محدودیت‌هایی که برایش ایجاد شده بود در آمریکا نمی‌تواند به اهدافش برسد، تصمیم به مبارزه مسلحانه گرفت و پس از طی کردن آموزش‌های لازم در مصر به لبنان رفت.
رئیس ستاد بزرگداشت مصطفی چمران خاطرنشان کرد: وی مبارزه را از سال‌های نوجوانی آغاز کرد و آن را تا پایان عمرش ادامه داد، وی در دبیرستان و دانشگاه همواره یکی از مبارزین بود و در زمان ملی شدن صنعت نیز به هر نحوی در میدان مبارزه حاضر می‌شد.
عشق و علاقه چمران به همسر و فرزندانش
وی با تأکید بر اینکه شهید چمران به شدت به خانواده و فرزندانشان عشق و علاقه می‌ورزید، در رابطه با همسر اول ایشان، گفت: همسر اول شهید چمران نه اهل ایالات متحده، بلکه اهل آمریکای جنوبی بود، او پذیرفته بود همچون پروانه در کنار شهید چمران بسوزد و چندسال در کنار دکتر در مدرسه‌ای در لبنان زندگی می‌کرد. مدرسه‌ای که مخصوص بچه‌های یتیم و فقیر شیعه بود و او نیز فرزندانش را در کنار آن‌ها بزرگ می‌کرد.
چمران عنوان کرد: این روند ادامه داشت تا اینکه جنگ داخلی لبنان و دخالت‌های نظامی خارجی آغاز شد و دیگر مرز اسرائیل مکان مناسبی برای زندگی نبود، به ویژه که خود شهید چمران در آنجا حضور نداشته و به مبارزه می‌پرداختند. در این زمان همسر شهید مجبور شدند لبنان را ترک کنند و شهید چمران نیز راضی شد آن‌ها به آمریکا بروند و او در لبنان به مبارزه‌اش ادامه دهد.
رئیس ستاد بزرگداشت مصطفی چمران تأکید کرد: شهید چمران عشق و علاقه شدیدی به فرزندانش داشت با این وجود برای مکتب، ایدئولوژی و پیروزی اش علاقه بیشتری نشان می‌داد.