همچنین امام صادق (ع) در حدیثی در اهمیت این امر می‌فرماید: «حُسنُ الخُلُقِ یَزِیدُ فی الرِّزقِ»؛ خوش اخلاقی، روزى را زیاد مى‌کند. (میزان الحکمه، ج 3، ص 489)

امام باقر (ع) در دعایی چنین به درگاه الهی عرضه می‌دارند: «وَ انْظُرْ إِلَیَ‏ نَظْرَةً رَحِیمَةً أَفُوزُ بِهَا إِلَى‏ جَنَّتِکَ‏»، با دیده رحمت به من بنگر تا در پرتو آن، رستگار شوم و در بهشت جای گیرم. به راستی اگر نتیجۀ نگاه رحمانی خدا رستگاری و بهشت است، پس بیاییم با خانواده، اقوام و دوستانمان نیز با دیدۀ رحمت و محبت برخورد و زمینه را برای جاری شدن رحمت الهی فراهم کنیم.

یکی از آیاتی که در قرآن کریم نیز در این باره بیان شده، آیة 77 سوره مبارکه قصص است؛ «وَ أَحْسِن کَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ...» و نیکویی کن همچنانکه خداوند بر تو نیکویی کرده. در این آیه به نیکی نسبت به یکدیگر دعوت شده‌ایم و این رفتاری خواسته شده از سوی خداست. یکی از مصادیق این نیکی کردن، حسن خلق، مهربانی و نگاه توأم با محبت و رحمت در قبال خانواده، اقدام، دوستان و ... است.

بی‌تردید عمل به توصیه‌های اهل‌بیت(ع) در موضوعات مختلف اخلاقی، اعتقادی و ... بهترین و آسان‌ترین راهکارها برای شبیه کردن خود به آن بزرگواران است. آنان به‌ عنوان برترین هادیان بشریت، قطعاً مصلحت محبان و شیعیانشان را در دنیا و آخرت بیش از هر کس دیگری می‌دانند. یک رفتار ساده اما اثرگذار و ارزشی که خوب است به آن اهتمام بورزیم، حرف‌شنوی از ائمه اطهار(ع) حتی در جزئی‌ترین مسائل است.