ایشان با بیان اینکه ما همگان معتقدیم که جهان آفرینش یک خالق بیشتر ندارد و خالق جهان از اول تا آخر خداست، تصریح کردند: همچنان معتقدیم جهان یک مدبر بیش ندارد و کارگردان جهان فقط حق تعالی است؛ بنابراین، عقیده اسلامی ما توحید در خالقیت و توحید در ربوبیت است و احدی را در خالقیت و ربوبیت شریک نمی دانیم اما در عین حالی که معتقد به این دو اصل هستیم، می گوییم جهان مدبراتی هم دارد که زیر نظر خدا کار می کنند و حتی قرآن به آن سوگند یاد می کند(فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا).
معظم له افزودند: همان قرآنی که می فرماید: «يُدَبِّرُ الْأَمْرَ» تنها خدا مدبر جهان است، همان قرآن در آیه دیگر می فرماید: «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا»؛ در آیه دیگر هم می فرماید «وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً» از آسمان آبی فرستادیم اما به وسیله این آب، زمین را زنده کردیم، یعنی سببیّت آب را در احیای زمین معتقد است؛ بنابراین جهان، جهان اسباب و مسببات در زندگی معنوی و مادی است.
این مرجع تقلید افزودند: در زندگی مادی اگر انسان در خانه بنشیند که خدا روزی برساند برخلاف قرآن است، همان قرآنی که می فرماید مدبر خداست، همان خدا هم دستور می دهد بشر به دنبال کار برود؛ در روایات نقل شده وقتی گروهی این آیه «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ» را شنیدند، رفتند در خانه ها نشستند که خدا ضامن روزی ماست؛ پیامبر اکرم(ص) وقتی این مسئله را فهمید، آنان را توبیخ کرد؛ خداوند رزاق است اما برای رزاقی، سبب معین کرده است و همه را بیرون کرد و گفت دنبال سبب بروید.
حضرت آیت الله سبحانی با بیان اینکه ما هم معتقدیم مغفرت دست خداست اما باید اسباب آن را پیدا کرد، تصریح کردند: یکی از اساس مغفرت و رحمت خداوند، شفاعت انبیا و اولیای خداست.
ایشان خاطرنشان کردند: مسئله شفاعت، مسئله قطعی اسلامی است، بنده مشاهده نکردم از فرق مسلمانان، کسی که شفاعت پیامبر و اسباب شفاعت را منکر باشد، این یک مسئله قطعی در قرآن است.
معظم له افزودند: درباره اینکه شفاعت در روز قیامت است، حتی سلفی ها و وهابیت هم معتقد هستند و شاید یکی دو نفر انسان شاذی باشد که بگوید مسئله شفاعت نیست.
این مرجع تقلید با بیان اینکه مسئله درباره این است که بعضی می گویند شفاعت وجود دارد اما ما حق طلب شفاعت نداریم، گفتند: بحث ما این است آیا قرآن چنین حقی را به ما داده یا خیر؟؛ ظاهر آیات این است بله چنین حقی را به ما داده که از اصحاب شفاعت، طلب شفاعت کنیم؛ آیات «وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ» و «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ» درباره طلب شفاعت است.
حضرت آیت الله سبحانی با تأکید بر اینکه طلب شفاعت از انبیا و اولیای الهی منافاتی با مسئله توحید ندارد، اظهار کردند: البته کسانی می توانند طلب شفاعت کنند که پیوند آنان با صاحبان شفاعت قطع نشود؛ اولاً، پیوند ایمانی با خدا داشته باشند و ثانیاً، یک نوع پیوند روحی با پیامبراکرم(ص) و آل پیامبر اکرم(ص) داشته باشند؛ کسانی که پیوند ایمانی با خدا ندارند و مشرک هستند یا کسانی که اصلاً پیوند روحی با پیامبر(ص) و آل پیامبر(ص) ندارند، مشمول شفاعت نمی شوند.
ایشان با اشاره به حدیثی از نبی مکرم اسلام مبنی بر اینکه «من شفاعتم را برای اهل کبایر از امتم ذخیره کردم اما در حق مشرکان شفاعت نخواهم کرد»، گفتند: اگر ما علاقه مند هستیم که درهای مغفرت به روی ما از طریق شفاعت گشوده شود، باید کوشش کنیم هم رابطه ایمانی با خداوند و هم یک نوع رابطه روحی و روانی با رسول خدا و اهلبیت(ع) داشته باشیم؛ اگر این دو رابطه را قطع کنیم، هرگز مشمول شفاعت خداوند و اولیای خداوند نخواهیم بود.
این مرجع تقلید همچنین در پاسخ به شبهه دیگری مبنی بر اینکه بعضی افراد می گویند شما طلب شفاعت از پیامبر(ص) می کنید در حالی که مشرکان هم طلب شفاعت از بت ها می کردند، اظهار کردند: ما پیامبر اکرم(ص) را مالک شفاعت نمی دانیم، مالک شفاعت خداست و پیامبر(ص) از جانب مالک شفاعت مأذون است با دو شرط مطرح شده شفاعت کند؛ اما مشرکان خیال می کردند بت ها در همین دنیا مالک شفاعت هستند و کار دست اینهاست.
حضرت آیت الله سبحانی افزودند: گاهی بعضی افراد در ذهن جوانان این شبهه را می اندازند که شفاعت یک نوع تبعیض در قانون است، در این دنیا کسانی هستند پارتی دارند و قانون را به نفع خود می کنند؛ شفاعت در قیامت هم همین است، حسین بن علی(ع) واسطه می شود شفاعت در حق شیعیانش جاری بشود و در حق دیگران نشود.
ایشان در پاسخ به شبهه مذکور، اظهار کردند: شاید کسی که این شبهه را مطرح می کند، خودش هم می داند حرف او باطل است؛ بین شفاعت دنیوی و اخروی و بین شفاعت مسلمانان و طلب شفاعت مشرکان تفاوت وجود دارد؛ در مسلمانان، شفاعت از بالا شروع می شود و خدا به عنوان قانونگذار به انبیا این اجازه را داده در حالی که در مسئله مشرکین یا در همین دنیا، شفاعت از پایین شروع می شود؛ فرد گناهکار به سراغ انسان قدرتمند می رود و او را می بیند و مبلغی به او می دهد تا در حق او شفاعت کند و قانون به نفع او شود.