عقیق:* آیهوَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ حدید/20و زندگانى اين جهان جز كالاى فريبندگى نيست* آینهحکایت؛ مرحوم آیةاللّه کوهستانی با آنکه می توانست وسائل زندگی بهتر برای خود فراهم سازد در کمال سادگی بدون آلایش به سر میبرد و در هیچیک از جهات زندگی او آثار تجمّل دیده نمیشد. تمام فرشهای منزل و اتاق مهمانی و غیره را، حصیرهای بافت مازندران تشکیل میداد. کسانی که محل مطالعه و اتاق استراحت او را دیدهاند به خود حق میدهند بگویند این شیوه ستوده مخصوص اولیاء خداست، چندین بار مردان خیراندیش حاضر شدند که برای اتاقهای وی قالی یا فرشهای بهتر تهیّه نمایند اما ایشان قبول نفرمودند.معظم له نه تنها در ایّام اشتغال بلکه در تمام مدّت عمر خود برای هزینه شخصی خود از سهم امام و سایر وجوهات استفاده نکرده و گاهی میشد در شدّت احتیاج و نیاز بود با این حال از تصرّف آن خودداری میفرمود و به اندک منافع املاک موروثی خود که در همان قریه کوهستان قرار داشت اکتفا میکرد.1ای دل، مدار خویشتن اندر هوای زر چون خاک، پایمال مشو از برای زر 2پی نوشت:1.با اقتباس و ویراست از کتاب داستانهایی از علماء2.سعدیمنبع:حوزه