عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: إِذَا دَخَلَ الْمُؤْمِنُ قَبْرَهُ كَانَتِ الصَّلَاةُ عَنْ يَمِينِهِ وَ الزَّكَاةُ عَنْ يَسَارِهِ وَ الْبِرُّ مُطِلٌّ عَلَيْهِ قَالَ وَ يَتَنَحَّى الصَّبْرُ نَاحِيَةً فَإِذَا دَخَلَ عَلَيْهِ الْمَلَكَانِ اللَّذَانِ يَلِيَانِ مُسَاءَلَتَهُ قَالَ الصَّبْرُ لِلصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ دُونَكُمَا صَاحِبَكُمْ فَإِنْ عَجَزْتُمْ عَنْهُ فَأَنَا دُونَه‏.

امام صادق(ع) فرمود: هنگامی که مؤمن وارد قبرش می شود، نماز در سمت راست او و زکات در جانب چپ او و اعمال نیک در بالای او قرار می گیرند و روزه در گوشه ای می ایستد و هنگامی که دو فرشته سؤال کننده نزد مؤمن می آیند، روزه به نماز و زکات می گوید از رفیق خود دفاع کنید و اگر نتوانستید من دفاع می کنم.

مستدرک الوسائل، ج3، ص90