در وصف او از ششمين امام نور این چنین نقل شده است: «عموى گرانقدرم، عباس، انسانى هوشمند و ژرفنگر و آراسته به ايمانى آگاهانه و استوار و عميق بود؛ به همراه حسين(عليه السّلام) دليرانه مبارزه كرد و در آزمون سخت زندگى- با به جان خريدن رنج ها و گرفتاري هاى بسيار در راه خدا- سرفراز و سربلند سر بر آورد و پس از جهادى سترگ و شجاعانه، جان را در راه خدا هديه كرد. او در كربلا پرچمدار قهرمان و كار آمد اردوگاه آزادى بود.»

از جمله بارزترین اوصاف حمیده ای که حضرت عباس(علیه السلام) را به درجه عبادالصالحین رسانید، ویژگی بصیرت ژرف و جامعی بود که به او قدرت تشخیص حق از باطل را داد، به طوری که او را موفق به تبعیت و پیروی از ولی خدا کرد. بصیرتی که موجب شد در مقابله ی با ظالمان ذره ای به خود شک و تردید راه ندهد و همچون کوهی استوار و با صلابت در برابر سیل جهل و ناجوانمردی ایستادگی کند و اجازه تعرض به حریم پاک اهل بیت را ندهد.